28دختر شین آبادی با بخاری نفتی مدرسه سوختند/ 14 هزار بخاری نفتی همچنان در مدارس ایران می سوزند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ده سال پیش سوختند. در کلاس درس نشسته بودند و چشم به دهان معلم دوخته بودند تا بیاموزند و آینده خود را بسازند که ناگهان در محاصره شعله های آتش قرار گرفتند و سوختند. صورتشان سوخت. دستانشان سوخت. وجودشان سوخت. رویاهایشان سوخت و فقط برایشان درد ماند و نیاز . نیاز به کمک برای ادامه زندگی که در چند دقیقه برایشان زیر و رو شده بود و حال درمان می خواهند و کمک برای ورود به جامعه و ادامه تحصیل و اشتغال ولی افسرده و تنها نمانده اند.

ده سال پیش درست در همین روز یعنی 15 آذرماه سال 1391 آتش‌سوزی در مدرسه دخترانه روستای شین‌آباد (از توابع پیرانشهر) رخ  داد. آتش سوزی که زندگی  29 دانش‌آموز دختر آن مدرسه را برگی سوزان زد.

که دو نفر از دانش آموزان جان باختند . انگشتان سه تن از دانش‌آموزان به دلیل شدت سوختگی و عدم قبول پیوند قطع شد. این حادثه عوارض روحی و اجتماعی جدی برای حادثه دیدگان، اعضای خانواده آنها و ساکنان روستا ایجاد کرده‌است.

چه غرامتی به حادثه دیدگان پرداخت شد

مدرسه آتش گرفته دولتی بود و حفاظت از جان دانش آموزان بر عهده مسئولان آموزش و پرورش، حال سوال این است که برای این حادثه چه غرامتی پرداخته شد؟

در سال ۱۳۹۱ خانواده دو نفری که بر اثر شدت جراحات و سوختگی فوت کردند دیه دریافت کردند و در سال ۹۲ نیز آنهایی که دوره درمانی‌شان تمام شد، توانستند دیه دریافت کنند. اما پنج - شش خانواده دیگر که دیه نگرفته بودند در سال ۹۳ بیمه بر اساس قوانین جمهوری اسلامی نصف دیه کامل را به آنها پرداخت کرد.

مدتی بعد رسول خضری در خصوص حادثه دیدگان این آتش سوزی  گفت: پیشنهاد شد که مابه‌التفاوت مبلغ دیه توسط دولت به این خانواده‌ها پرداخت شود. همچنین وی افزود رئیس‌جمهور (حسن روحانی) در نامه‌ای به وزیر آموزش و پرورش دستور تخصیص اعتبار مناسب برای مستمری مادام العمر این دانش آموزان را داده‌است و همچنان وعده مانده است.

 وعده ها تنها در حد حرف بود

پدر "سیما مرادی" یکی از  دختران حادثه دیده شین‌آباد پیرانشهر سال گذشته در همین روز گفت : «وعده سهمیه کنکور ۱۴۰۰ علیرغم پیگیری های زیادی که انجام دادیم برای دختران شین آباد عملی نشد.مسئله استخدام هم که بارها از سوی مسئولان وزارت آموزش و پرورش برای دختران حادثه‌دیده شین‌آبادی مطرح شد و منوط به اخذ لیسانس توسط این دختران بود در حالی که سهمیه برای کنکور آنها قائل نشدند. متاسفانه آن اقداماتی که لازم است از لحاظ درمانی بر روی این دختران انجام شود، وجود ندارد و درمان های موجود هم رضایت بخش نیستند و با توجه به گذشت این همه سال از وقوع این حادثه بهبود آنچنانی در این دختران حاصل نشده است. بلکه تنها با افزایش سن کشیده شدن پوستشان، تا حدودی زخم‌ها ترمیم پیدا کرده اما درمان قطعی برای آنها انجام نگرفته و این کودکان با وجود بارها عمل جراحی هنوز آن چنان که انتظار می رفت، بهبود نیافته اند.

 ساعت ها در صف نوبت درمان منتظر می مانیم

این پدر در ادامه در خصوص روند کمک درمانی به این دختران گفته بود :مقرر شد تا دستگاه لیزر جهت ادامه روند درمانی دختران در شهرستان و در محل زندگیشان مستقر شود و در کنار آن سایر شهروندان هم بتوانند از خدمات آن استفاده کنند، اما متاسفانه در حال حاضر این دختران باید ساعت‌ها در نوبت بمانند تا بتوانند تحت لیزر درمانی در بیمارستانقرار بگیرند!  این دستگاه که برای دختران شین آباد در بیمارستان دولتی قرار داده شد اکنون و به محل درآمدی برای بیمارستان تبدیل شده است.

دختران سوخته فراموش شده شین آباد

والدین این دختران و حتی خود این دختران می گویند که دختران شین آباد فراموش شده اند و دیگر کسی علاقه ای به پیگیری درخواست ها، مطالبات و درمان این دختران ندارد. عمده هزینه‌ها باید از سوی خانواده ها پرداخت شود مطالبه اصلی خانواده های دختران شین آباد این است که یک بار برای همیشه بتوانند درمان قطعی و مطلوب دریافت کنند.

وجود ۱۴ هزار بخاری نفتی در مدارس کشور در نقاط بدون گاز و برق

وجود بخاری نفتی در هر مدرسه ای می تواند واسطه ای برای رخ دادن و تکرار حادثه مدرسه شین آباد برای کودکان و نوجوانان آن مدرسه یا کلاس درس باشد.

بعد از حادثه شین آباد در طی 10سال گذشته ، تقریبا هر سال وعده داده شد که به زودی بخاری های نفتی از مدارس ایران حذف شده و جای آن را بخاری های ایمن و بی خطر خواهد گرفت اما همچنان 14 هزار بخار نفتی در مدارس کشور بر جای خود باقی مانده اند و این یعنی امکان وقوع 14 هزار حادثه مشابه مدرسه شین آباد در هر روز سرد پاییز و زمستان برای کودکان و نوجوانان ایران وجود دارد.

وجود 14 هزار بخاری خطرناک در مدارس کشور

طبق آخرین آماری که رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور در خصوص مدارسی که برای تامین گرما از بخاری نفتی استفاده می کنند چنین گفته است : در حال حاضر ۱۴ هزار بخار نفتی در مدارس داریم.قبل از سال ۹۱، در مدارسی که ساخته شد برای اینکه هزینه تمام شده مدارس کمتر شود، از سیستم‌های نفتی به جای سیستم حرارت مرکزی استفاده کردند.در حال حاضر ۱۴ هزار بخار نفتی از ۵۳۰ هزار کلاس مانده است.

وی تاکید داشت : در مدارسی که بخاری نفتی هنوز مانده است به این دلیل است که زیرساخت گازی نداریم یعنی گاز به استان رفته اما گازکشی شهری نرفته است و حتی گاهی برق هم ندارند. البته تعداد کلاس درس می‌تواند از ۱۴ هزار کمتر باشد چون ما راهروها و سرایداری و آزمایشگاه‌ها را هم جزو کلاس درس می‌دانیم.

همچنان وعده ساماندهی سامانه گرمایشی مدارس

چند روز پیش «مجید عبداللهی» معاون فنی و نظارت سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور در خصوص رسیدگی و ایمن سازی تجهیزات گرمایشی مدارس در فصل سرما چنین توضیحی داد: مدارس قدیمی باید به روزرسانی شوند و نوسازی سامانه‌های سرمایشی و گرمایشی آن در دستور کار قرار بگیرد. در مدارس سطح کشور، از سه نوع سیستم گرمایشی استفاده می‌کنیم؛ سیستم‌های موتورخانه، پکیج‌های حرارتی که با گاز کار می‌کنند و بخاری‌های استاندارد هرمیتک.

او تاکید داشت :تلاش برای استانداردسازی سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی کشور چندسالی است که در دستور کار است. درحال حاضر نیز از محل منابع در اختیار و هم از محل قانون الحاق و ردیف استانداردسازی سیستم‌های گرمایشی که در قانون بودجه پیش بینی شده، برنامه ریزی برای استاندارد کردن سیستم‌های گرمایشی مدارس در دستور کار قرار گرفته است و این موضع حسب اعتبارات و اقتضائات اجرایی و عملیاتی با همکاری ادارات کل تابعه ما در استان‌ها عملیاتی و اجرایی می‌شود.

حرف 10 ساله دختران شین آباد

کرونا روند درمان دختران شین‌آبادی را  دچار اختلال کرد و زخم بعضی از آنها دوباره درگیر درد و عفونت شد.آسیب‌های روانی ناشی از سوختگی، به ویژه سوختگی‌هایی از این دست که بر ظاهر افراد تاثیر بگذارند قابل چشم‌پوشی نیست. این دخترها می‌گویند نه تنها دیده نمی‌شویم که صدایمان هم شنیده نمی‌شود. اسرین می‌گوید ما می‌خواهیم حرف بزنیم اما حتی به ما مشاور هم نمی‌دهند، صدای ما به گوش هیچکس نمی‌رسد.

در پایان باید گفت، 15 سال است این دختران یک حرف دارند و آن اینکه "چرا به فکر آینده ما نیستند؟ مگر خودمان می خواستیم بسوزیم؟ ما چه گناهی کردیم که در روستا زندگی می‌کنیم و مدرسه های ما قدیمی و بدون امکانات است؟"