ابتلای کودکان 2 کشور به آبله میمون / هشدار اضطراری سازمان بهداشت جهانی + علایم و راه های شیوع

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در طول امروز دو گزارش تاییدشده درباره ابتلای کودکان به بیماری ویروسی آبله میمون در سطح جهان منتشر شد. گزارش اول مربوط به دو مورد ابتلا به آبله میمون در بین کودکان در آمریکا بود که البته به گفته مسئولان بهداشتی این کشور، هیچ ارتباطی بین ابتلای دو طرف وجود نداشته است و به احتمال زیاد آنها در خانه خود مبتلا شده اند.

همچنین آن طور که رسانه های کشور هلند گزارش داده اند، یک پسر بین 5 تا 10 ساله هلندی پس از گذراندن تعطیلات خود در کشور ترکیه به آبله میمون مبتلا شده است. این کودک علائمی مانند جوش را از خود نشان داده و البته بهبود یافته است. با این حال، پزشکان درباره نحوه ابتلای او به ویروس آبله میمون سردرگم هستند.

در این میان سازمان بهداشت جهانی که در هفته های اخیر جلسات متعددی را برای بررسی وضعیت آبله میمون در کشورهای مختلف برگزار کرده است، بعد از دریافت گزارشاتی درباره ابتلای کودکان به این بیماری، شیوع آبله میمون را به عنوان «وضعیت اضطراری بهداشت عمومی بین المللی» اعلام کرد. این در حالی است که از نیمه دوم اردیبهشت امسال، گزارشاتی از موج جدید همه گیری آبله میمون در کشورهای مختلف به گوش می رسید.

آبله میمون چیست و آیا به روابط جنسی ارتباط دارد؟

آبله میمون یک عفونت ویروسی است که اخیرا نمونه هایی از ابتلا به آن در برخی کشورهای جهان گزارش شده است. البته ویروس آبله میمون، بیماری جدیدی نیست و این ویروس در پنج دهه گذشته به صورت بومی در برخی کشورهای آفریقای مرکزی و غرب قاره آفریقا گزارش شده است. برآوردهای سازمان بهداشت جهانی نشان می دهد که احتمال مرگ ناشی از ابتلا به آبله میمون حدود 3 تا 6 درصد است، اما با توجه به این که این بیماری از خانواده ویروس آبله محسوب می شود، تزریق واکسن آبله می تواند تا حد زیادی از ابتلا به آن جلوگیری کند. البته هم اکنون تنها کشورهای آمریکا و روسیه، تعداد زیادی واکسن آبله در اختیار دارند و بسیاری از کشورها از دسترسی به این واکسن محرومند.

آبله میمون یکی از اعضای خانواده ویروس آبله است. مهمترین عضو این خانواده یعنی همان ویروس آبله بین 40 تا 50 سال است که در کشورهای مختلف جهان ریشه کن شده، اما شایع ترین عضو آن یعنی آبله مرغان که بیماری خفیفی را به همراه دارد، هنوز در برخی کشورهای جهان شایع است. البته آبله میمون تفاوت بسیاری با آبله مرغان دارد و سابقه ابتلا به آبله مرغان، هیچ گونه مصونیتی را در برابر آبله میمون ایجاد نمی کند. اما با توجه به این که بیش از 45 سال قبل هنوز ویروس آبله در جهان ریشه کن نشده بود و واکسیناسیون عمومی علیه این بیماری انجام می شد، افرادی که بیش از 45 سال دارند و در کودکی واکسن آبله دریافت کرده اند، تا حدودی در برابر آبله میمون مصون هستند.

ویروس آبله میمون برای اولین بار حدود 70 سال قبل در میمون هایی دیده شد که در یک مرکز پژوهشی بهداشتی در سوئد تحت انجام آزمایشات تحقیقاتی درباره ویروس آبله قرار داشتند. این ویروس از جمله بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان است و با وجود این که عنوان آبله میمون را به خود اختصاص داده، اما بیشتر از طریق جوندگانی مثل سنجاب ها به انسان منتقل می شود. نخستین شیوع گسترده ویروس آبله میمون نیز حدود 50 سال قبل در کشورهای مرکزی و غربی قاره آفریقا مشاهده شد و اساسا در کشورهایی مثل کنگو و نیجریه، سال هاست آبله میمون یک بیماری اندمیک (بیماری شایع محلی) محسوب می شود، اما در ماه های اخیر این ویروس به شکلی بسیار گسترده در کشورهای زیادی شایع شده است.

در پنج دهه گذشته، ده ها هزار مورد از ابتلا به ویروس آبله میمون در کشورهای آفریقایی گزارش شده است و در طول این مدت افراد از تمام سنین و جنسیت ها به این ویروس مبتلا شده اند. اما در دور جدید شیوع آبله میمون در کشورهای غیرآفریقایی، بخش زیادی از مبتلایان به این بیماری مردان بین 20 تا 50 ساله بوده اند که برخی از آنها هم جنس باز هستند. البته آبله میمون مقاربتی و آمیزشی نیست و لزوما ارتباطی به هم جنس بازی ندارد، اما یکی از موارد اولیه مبتلا به این ویروس در موج جدید همه گیری این بیماری، یک فرد هم جنس باز بوده که اخیرا به نیجریه سفر کرده است و سپس با مراجعه به یکی از کلوپ های هم جنس بازی در انگلستان، تعدادی از اعضای این کلوپ را به آبله میمون مبتلا کرده است.

مهمترین علایم ابتلا به آبله میمون

مهمترین علامت آبله میمون مانند آبله مرغان بثورات پوستی یا همان جوش هایی است که روی پوست ظاهر می شود. البته علایم اولیه دیگری مانند تب، سردرد، درد‌های عضلانی، کمردرد، تورم غدد لنفاوی، لرز و خستگی نیز از نشانه های آبله میمون به حساب می آیند. بثورات پوستی این بیماری نیز اغلب از صورت شروع می شود و سپس به سایر قسمت های بدن از جمله دست ها و اندام تناسلی گسترش می یابد.

اگرچه آبله میمون به عنوان یک بیماری مقاربتی دسته بندی نمی شود، اما بسیاری از موارد ابتلا به این بیماری در آمریکا و اروپا مربوط به مردانی بوده است که با مردان دیگر رابطه جنسی داشته اند. به همین دلیل، مقامات بهداشتی انگلیس تاکید داشته اند که آبله میمون به شدت در شبکه های جنسی شایع شده و بهتر است مردان همجنس‌گرا و دوجنس‌گرا در انگلیس در صورت مشاهده جوش های پوستی نامنظم به پزشک سلامت جنسی مراجعه کنند. البته باید توجه داشت که رابطه جنسی تنها راه ابتلا به آبله میمون نیست و افراد ممکن است فارغ از برقراری رابطه جنسی نیز به این بیماری مبتلا شوند.

خوشبختانه آبله میمون واکسن دارد، اما به دلیل نادر بودن این بیماری، تعداد واکسن های ساخته شده برای آن در سطح جهان کافی نیست. در روزهای اخیر کشورهایی مثل آمریکا و انگلیس برای خرید واکسن آبله میمون به تکاپو افتاده اند و در خبرها آمده است که ایالات متحده به تنهایی 13 میلیون از این واکسن را پیش خرید کرده است. همچنین تعداد انگشت شماری از دارو‌های ضد ویروس برای انواع آبله وجود دارد که به نظر می رسد برخی از آنها می تواند روی آبله میمون موثر باشد. بنابراین با توجه به این که احتمال شیوع آبله میمون در ایران دور از انتظار نیست، مسئولان بهداشتی کشور باید هرچه زودتر برای تهیه واکسن و داروهای موثر برای آبله میمون اقدام کنند.

گفتنی است؛ تا کنون بیش از 16 هزار مورد قطعی ابتلا به آبله میمون در حداقل 70 کشور جهان گزارش شده است. آخرین بار سازمان بهداشت جهانی در ژانویه 2020 برای یک بیماری وضعیت اضطراری بین المللی اعلام کرده بود. این بیماری هم ویروس کرونا است که شیوع آن در دو سال و نیم گذشته به یک پاندمی جهانی تبدیل شده است.