بی توجهی روسای جمهور ایران به زمین های قهوه ای / انبوه سازی به قلک تبدیل شده است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،اهمیت توسعه مجدد این اراضی از آنجاست که رها کردن آن ها  تا حد زیادی خساراتی را  به جوامع محلی وارد کرده است؛ از طریق کنترل و توسعه مجدد این زمین ها، آلودگی ها، مشکلات و تهدیدهای زیست محیطی تا حد زیادی کاهش خواهد یافت.

اصطلاح « Brownefild زمین قهوه ای » در تعریف فضاهایی به کار می رود که قبلاً دارای کاربری صنعتی یا خدماتی بوده و در نتیجه گذار به وضعیت جدید خالی از نیروی انسانی و کاربری شده و به عنوان  «فضای رها شده» دارای اثرات منفی اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی شهری است.

توسعه مجدد زمین های رها شده، باعث جذب و ایجاد مشاغل جدید در محله، افزایش کیفیت و جذابیت می شود و به تبع آن باعث ارتقای شاخص های اجتماعی و اقتصادی در کنار شاخص های زیست محیطی در محله می شود.

عبدالرضا گلپایگانی ، معاون سابق شهرسازی و معماری شهرداری تهران نیز در گفت و گو با رکنا به اهمیت توجه به زمین های رها شده اشاره می کند.

او می گوید: « برای ساخت مسکن مهر،ادعای دولت وقت از اول این بود که می خواست قیمت زمین را در تولید مسکن صفر کند.

به این ادعا نقدی جدی وارد است، قیمت زمین تابع عواملی است که هیچکدام رایگان نیستند؛ ساختمانی که ساخته می شود به دسترسی، فضای سبز، سرانه های خدماتی، ایجاد امنیت و... نیازمند هستند. خانه بدون این زیرساخت ها فضای مناسب برای زندگی نخواهد بود، ساخت مسکن در بیابان های خارج از شهر، نمی تواند مشکل مسکن را حل کند. در پایان چنین فرایندهایی وقتی هزینه ها محاسبه می شود هزینه های نهایی خیلی بیشتر از یک روند منطقی و کارشناسی شده خواهد شد.»

گلپایگانی می افزاید: «یک کره زمین داریم؛ بنابراین نمی توانیم قیمت هیچ کدام از بخش های این کره را صفر کنیم. اگر مسئولان فکر می کنند زمین همیشه وجود دارد به یک سرمایه تکرار نشدنی ستم می کنند. همان زمان که مسکن مهر  شروع به کار کرد، کارشناسان می گفتند به جای اینکه سرمایه ها در بیابان های اطراف شهرها سرمایه گذاری شود، در داخل شهر و برای بهبود بافت های ناکارآمد و مقاوم سازی بافت های فرسوده و یا احیا بافت های ارزشمند تاریخی هزینه شود . یعنی جایی که مردم زندگی می کنند  و زندگی در آن جریان دارد.»

او در ادامه با اشاره به اینکه از سال 1387 انبوه سازی های اینچنینی شروع شد و حالا هم با نام قانون جهش تولید مسکن در جریان است می گوید: « باید مراقبت کرد که خطاهای گذشته تکرار نشود و خدای نخواسته صرفا به دنبال کار نمایشی نرفت هزینه کارهای غیرکارشناسی چند برابر آن چیزی است که در آغاز کار تصور می شود، به عنوان یک پژوهشگر توصیه می کنم به بهسازی و مقاوم سازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری بیاندیشیم و از ظرفیت زمین های رها شده در درون شهرها برای تامین مسکن و ارتقای کیفیت شهرها بصورت همزمان استفاده شود.»

معاون سابق شهرسازی و معماری شهرداری تهران می افزاید: «توسعه، یک موضوع فرهنگی است و اینکه فقط ساختمان سازی کنیم مشکلی را حل نمی کند. از این جهت اگر آماری از خانه های خالی مسکن مهر منتشر شود نشان می دهد که مردم صرفا به این خانه ها به چشم یک قلک نگاه می کنند تا بتوانند برای بازگشت به بافت شهری خودشان را آماده کنند.»