نیازمندی های یک آشق! + فیلم

شاهین گلشن راد، نقاش و نویسنده در گالری واحه نمایشگاه هنری با عنوان خط بر نیاز از 30 مهرماه آغاز کرده است که تا 3 آبان ماه ادامه خواهد داشت. شاهین گلشن راد با به نمایش گذاشتن 49 تابلو هنری، کلمات فراموش شده و از یاد رفته ای را به بینندگان نشان می‌دهد که باعث باز شدن زخم ها و دردهای التیام نیافته می‌شود.

شاهین گلشن راد درباره ایده این نمایشگاه می گوید:ایده نمایشگاه «خط بر نیاز» مدت طولانی ذهنم را درگیر کرده بود، چرا که یکسری از کلمات و مفهوم را فراموش کرده ایم و ما سعی کردیم که دوباره آنها را پیدا کرده و به نمایش بگذاریم.

او ادامه می‌دهد: دغدغه دیگری که برای ما وجود داشت این بود که این کلمات را روی چه چیزی بیاوریم و از آنجایی که مسئله نیاز ما به این کلمات مطرح بود آنها را روی جلد نیازمندی‌ها آوردیم چراکه این کاغذ معمولا بکار نمی‌آید و مردم از آن برای اسباب کشی یا تمیز کردن استفاده می‌کنند که ما سعی کردیم از آن استفاده بهینه کنیم.

شاهین گلشن راد درباره این مسئله که چرا کلمه عشق را با (ع) ننوشته اید پاسخ داد: نگاه من به عشق این است که این کلمه در خواندن و دیدن آن نیاز به یک استواری دارد و اگر چه کلمه (ع) زیباست اما آن استواری را به من نمی‌داد پس از الف استفاده کردم. حتی به نظر من از اول هم عشق را اشتباه نوشته اند و اگر با الف نوشته می شد بهتر بود.

این نقاش با بیان اینکه خیلی ها اگر درگیر استواری عشق شوند دیگر آن را با ع نمی نویسند تاکید کرد: کانسپت زندگی از نظر من بر پایه رنج است و هر یک از کلمات اینجا خود دارای یک معنا و مفهوم هستند. کجایی یک سوال است، تو یک سوال است، بمان یک درخواست است و در آخر تاسیان فرایند نهایی ماجرا بوده و نشانگر آن دلهره و ترس است.

شاهین گلشن راد که نویسندگی حرفه اصلی اوست، یک سال برای این نمایشگاه از موضوع تا اجرا تلاش کرده است. آثار با قلم مو و مرکب، بر زمینه اکلیلیک قرار گرفته است.

نمایشگاه «خط بر نیاز» تا روز دوشنبه ۳ آبان ماه ساعت ۱۶ تا ۲۱ در گالری واحه، واقع در خیابان ایرانشهر، خیابان نوشهر دایر است.

در توضیح این نمایشگاه آمده است: «خط بر نیاز» یا بهتر بگوییم خطاطی بر نیازمندی ها، دغدغه ای است برای احیای برخی کلمات که شاید از یاد رفته اند، چه خودشان و چه مفهومشان و شاید به هیچ گونه دیگری نمی‌توانست بر مفهوم نیاز تاکید کرد جز استفاده از نیازمندی های روزنامه که به‌ مرور زمان آن را هم چون گذشته در دسترس نداریم.