وقتی دیزی ایرانی از دونر ترکی عقب می‌ماند/ معرفی جاذبه های گردشگری ترکیه در سریال‌ها، معرفی آثار باستانی ما، هیچ کجا!

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، با وجود اینکه ایران ظرفیت های بی نظیری در حوزه گردشگری و میراث فرهنگی دارد؛ ولی آمار گردشگران خارجی ورودی به کشور بسیار بسیار کمتر از کشورهای همسایه است. به عقیده محمدمحب خدایی، ایران در این حوزه روی موضوع «برندینگ» به خوبی کار نکرده و در این زمینه، از کشورهای همسایه، به ویژه ترکیه عقب افتاده است. در این راستا با وی به گفت و گو نشستیم تا ببینیم گره کار کجاست که ترکیه، اینچنین جاذبه های گردشگری اش را به جهان در قالب فیلم و سریال نشان می دهد؛ ولی ایران اندرخم یک کوچه مانده است. 

محمد محب خدایی، معاون پیشین سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و دبیر اتاق فکر گردشگری در گفت و گو با رکنا در پاسخ به اینکه چرا ایران از کشورهای همسایه از جمله ترکیه ، در بحث شناساندن ظرفیت های گردشگری عقب مانده است، گفت: در دنیا، از فرایندهای نوین، برای شناساندن چنین ظرفیت هایی استفاده می شود که نمونه آن، فرایند Face Back است.

سفر «برند و محصول» مهم تر از سفر اشخاص است

وی افزود: در صنعت گردشگری سفر اشخاص، برند و محصول مد نظر است. در کشورهایی که به موضوع گردشگری با شیوه ای نوین نگاه می کنند، سفر «برند و محصول» را خیلی مهم تر از سفر اشخاص در نظر می گیرند؛ چراکه آنها پی برده اند که اگر سفر برند و محصول شکل بگیرد، خود به خود، اشخاص نیز سفر می کنند. یعنی سفر اشخاص را در پس ماجرا و سفر برند و محصول را در صورت قرار داده اند.

معاون پیشین سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با اشاره به اینکه در یک سریال تلویزیون ترکیه، مخاطبان با هنرپیشه ها رابطه عاطفی پیدا می کنند، گفت: در این شرایط، نوع لباس پوشیدن، مکان ها، مدل غذا و... آن هنرپیشه ها، برای مخاطب مهم می شود. آنجا به طور مستقیم برند مد و فشن معرفی نمی شود؛ ولی وقتی که به یک مرکز تجاری مراجعه کنید و ببینید که در ویترین مغازه ها، آن لباس وجود دارد، آن موقع است که تاثیر برند را مشاهده می کنید.

مسئولان می خواهند بگویند ایران خیلی خوب است در صورتی که باید خوبی ها را با تبلیغات نامحسوس القا کنند

خدایی تاکید کرد: امروزه برای جراحی انسان ها، از ربات استفاده می کنند و یک پزشک از آن سر دنیا، مدیریت انجام یک عمل پیچیده را بر عهده می گیرد. ولی در ایران، روی رویه های سنتی قفل کرده ایم و نمی خواهیم بپذیریم که در دنیای امروز، تبلیغات وایرال اهمیت دارد. ما اکثرا می خواهیم بگوییم خیلی خوبیم ولی خوب بودن باید در عمق داستان حس شود. مثلا غذا به این دلیل تزئین می شود که افراد سریع به سمت غذا نروند بلکه محو تصویر شوند و حواس دیگرشان به غیر از چشایی نیز درگیر شود.

وی افزود: مدیریت در ایران بیشتر اقتصادمحور است ولی در حوزه اقتصادی نیز موفق نبوده ایم و علت این است که روی روش های تاریخ مصرف گذشته که هزینه بالایی دارند سرمایه گذاری می کنیم. کالاهای ترکیه در ایران به صورت دستوری فروخته نمی شود و اگر یک تولیدکننده ایرانی، محصولش را با اسم کالای ترک به فروش برساند می تواند چندین برابر سود کند. علت این است که ما نخواستیم برند ایران سفر کند و از ظرفیت برندینگ استفاده کنیم.

دبیر اتاق فکر گردشگری همچنین تاکید کرد: ایران سومین سبک غذایی جهان را دارد که غذاهای ترکیه، عربی و هندی زیرمجموعه آن است؛ ولی جهان، دونر کباب ترکیه را می شناسد ولی چند درصد مردم دنیا دیزی و کوفته تبریزی ایرانی را می شناسند؟

محمد محب خدایی در پایان گفت: گره کار اینجاست که مسئولان در صنعت گردشگری، متخصصان را باور نمی کنند و نمی پذیرند که بعضی از تفکراتشان اشتباه است. مسئولان باید بدانند رویدادهای گردشگری با رویدادهای تجاری اختلاف دارد.