شیشه چگونه افراد را به خود معتاد می کند؟ + روش درمان و ترک اعتیاد

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، متامفتامین که به‌طور غیررسمی با نام "شیشه" شناخته می‌شود، یکی از مواد مخدر قوی و اعتیادآور است. این ماده به‌دلیل اثرات سریع و شدیدش بر سیستم عصبی مرکزی، به‌طور گسترده‌ای در جوامع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این گزارش به بررسی ترکیبات، روش‌های مصرف، مکانیسم اعتیاد، تأثیرات مثبت و منفی و راه‌های درمان اعتیاد به متامفتامین پرداخته می‌شود.

متامفتامین یک ماده شیمیایی است که از خانواده آمفتامین‌ها محسوب می‌شود. ترکیب شیمیایی آن C10H15N است و به‌صورت کریستالی یا پودر سفید رنگ موجود است. این ماده معمولاً از طریق فرآیندهای شیمیایی پیچیده‌ای تولید می‌شود که شامل ترکیباتی نظیر فنیل اتیل آمین، متیل آمین و یدور هیدروژن می شود.

معتادان به متامفتامین معمولاً این ماده را با روش هایی همچون استنشاق پودر یا دود حاصل از حرارت آن، تزریق به داخل رگ و خوردن قرص مصرف می‌کنند.

متامفتامین با افزایش سطح دوپامین بر مغز تأثیر می‌گذارد. دوپامین یک ماده شیمیایی است که به احساس لذت و پاداش مرتبط است. مصرف متامفتامین باعث آزادسازی شدید دوپامین می‌شود که احساس شادی و انرژی را به همراه دارد. با گذشت زمان مغز به این افزایش دوپامین عادت کرده و فرد برای دستیابی به همان حس لذت نیاز به مصرف بیشتر دارد. این قضیه منجر به وابستگی جسمی و روانی افراد می‌شود و بدین ترتیب اعتیاد به این ماده به وجود می آید.

در حالی که متامفتامین عموماً به‌عنوان یک ماده مخدر خطرناک شناخته می‌شود، برخی از افراد ممکن است در ابتدا تأثیرات مثبتی را بلافاصله پس از مصرف آن احساس کنند. افزایش انرژی و هوشیاری، کاهش اشتها و احساس رضایت و شادی و اعتماد به نفس موقتی در زمره تاثیرات مثبت آن قرار می گیرند.

با وجود تأثیرات اولیه مثبت، مصرف متامفتامین عواقب جدی و خطرناکی را برای جسم و روان افراد به همراه دارد. مشکلات جسمی همچون اختلالات قلبی و عروقی، آسیب‌های مغزی، مشکلات تنفسی و کاهش وزن شدید از پیامد های مصرف متامفتامین است. از سوی دیگر بروز اضطراب و افسردگی، توهمات و پارانویا، اختلالات خواب و رفتارهای خشونت‌آمیز هم از جمله عوارض روانی هستند که در پی مصرف این ماده مخدر به وجود می آیند.

ترک اعتیاد به متامفتامین نیازمند یک رویکرد جامع است که شامل چند مرحله می‌شود. جلسات درمان اعتیاد فردی یا گروهی و درمان روانشناختی، دارو درمانی، شرکت در برنامه‌های بازپروری برای ایجاد تغییرات مثبت در زندگی و حمایت های عاطفی و اجتماعی از جمله راحل درمانی برای ترک اعتیاد به متامفتامین است.

متامفتامین یک ماده مخدر قوی و خطرناک است که تأثیرات عمیق و منفی بر جسم و روان افراد دارد. با وجود برخی تأثیرات مثبت اولیه، عواقب مصرف آن می‌تواند بسیار جدی باشد. برای رهایی از اعتیاد به متامفتامین، نیازمند یک رویکرد چندجانبه هستیم که شامل درمان‌های پزشکی، روان‌شناختی و اجتماعی باشد. آگاهی عمومی و آموزش در این زمینه می‌تواند نقش بسزایی در کاهش آمار اعتیاد ایفا کند.