اشتغال ۷۳ میلیون کودک در مشاغل خطرناک تا پیش از پاندمی کرونا

کرونا / به گزارش رکنا، در گزارش موسسه عالی پژوهش‌های تامین اجتماعی، آسیب‌پذیرترین کودکان در بحران همه‌گیری کووید 19 شناسایی و به چگونگی وضعیت آنها پرداخته شده است.

ایمنی و محافظت از کودک

افزایش حضور کودکان در خانه و دور شدن از منابع نظارتی و محافظت از کودکان در خارج از خانه، افزایش فشار اقتصادی بر خانوادهها، بیشتر شدن حضور و دسترسی کودکان به فضای مجازی و کاهش و محدودیت خدمات محافظت از کودک می‌تواند منجر به افزایش آسیبپذیری و مواجهه کودکان با آسیبها و چالشهایی شود که ابعاد مختلف ایمنی آنها را تحت الشعاع قرار دهد و برای بهزیستی کودکان موانعی ایجاد کند.

با توجه به تعطیلی مدارس و کاهش احتمالی نظارتها، خطر افزایش سوءمصرف مواد مخدر و الکل توسط نوجوانان نیز وجود دارد، از سویی اقدامات کنترل‌کننده بیماری که به نیازهای ویژه جنسیتی و آسیبپذیری زنان و دختران توجه نمی‌کنند خطر آسیب بر دخترها را افزایش داده و منجر به استفاده از ساز وکارهای سازگاری منفی توسط خانواده‌ها می‌شود.

همچنین بحران همه‌گیری می تواند منجر به افزایش انگ، تبعیض اجتماعی و نژادی نسبت به افراد و گروه‌های مشکوک به بیماری شود..

از مهمترین پیامدهای همهگیری بر ایمنی کودکان می توان به کودک‌آزاری و غفلت، مواجهه با خشونت خانگی، نقض حریم خصوصی، آسیبهای فضای مجازی و شبکه‌های آنلاین، از دست دادن والدین و مراقبان، عدم ثبت تولد، افزایش کار و ازدواج کودکان اشاره کرد که در ادامه مورد بررسی قرار می‌گیرند..

کودک‌آزاری و غفلت

برای بیشتر کودکان خانه منبع امنیت و ایمنی است. اما متأسفانه برای گروه اقلیتی از کودکان خلاف این موضوع صدق می‌کند. خشونت مراقبان یکی از رایج‌ترین انواع خشونت‌هایی است که کودکان تجربه می‌کنند

در اکثر کشورها، از هر سه کودک بیش از دو کودک در معرض خشونت تربیتی و تنبیه مراقبان قرار دارند..

کودکانی که پیش‌از این هم در خطر خشونت، بهره‌کشی و آزار قرار داشتند، در این همه‌گیری آسیب‌پذیرتر خواهند بود؛ زیرا استرس‌هایی که در اثر کووید-19 به خانواده اضافه شده (مانند از دست دادن شغل، انزوا، محرومیت بیش‌ازحد و اضطراب در مورد سلامتی و مسائل مالی)، خطر خشونت هم میان همسران و هم نسبت به کودکان در خانه را افزایش می‌دهد.کودکان، والدین و مراقبانی که از قبل مشکلات سلامت روان داشته‌اند، شاید نتوانند به درمان و حمایت معمول خود دسترسی پیدا کنند و این موضوع خطر آزار و غفلت را افزایش می‌دهد. کودکانی که به دلیل تعطیلی مدرسه در خانه هستند، ممکن است در شرایطی که والدین قادر به ترک کار، تغییر برنامه کاری خود یا پیدا کردن مراقبت‌های جایگزین برای کودکان خود نباشند، با غفلت روبرو شوند. در دسترس بودن و مسمومیت ناشی از سوءمصرف مواد ضدعفونی‌کننده و الکل از دیگر عوامل خطرآفرین غفلت از کودکان در دوران همه‌گیری کووید-19 است.

در یک ماه گذشته، حدود 8 کودک از هر10 کودک 1 تا 14 سال در خانه در معرض خشونت روانی یا تنبیه فیزیکی توسط مراقبان خود قرار داشته‌اند. بیش از سه‌چهارم کودکان 2 تا 4 سال در سراسر جهان مورد پرخاشگری کلامی یا تنبیه فیزیکی مراقبان خود در منزل واقع شدند. علاوه بر این 18 درصد از زنان و دختران 15 تا 49 سال مورد خشونت جسمی یا جنسی شریک جنسی و همسر خود واقع می‌شوند.

با توجه به سیاست‌های قرنطینه، کودکان به‌ندرت در شرایطی قرار دارند که بتوانند خشونت‌ها را گزارش کنند. اقدامات پیشگیرانه و کنترل‌کننده همه‌گیری عمدتاً منجر به معلق شدن سازوکارهای گزارش و ارجاع خدمات محافظت از کودک شده و خدمات ضروری حمایتی و درمانی و ارتباط با شبکه‌های حمایتی غیررسمی هم محدود شده‌اند. درواقع کودکان باوجود افزایش نیاز به این خدمات، دیگر به بزرگ‌سالانی که معمولاً نشانه‌های آزار را شناسایی می‌کرده‌اند(مانند معلمان، مراقبان کودک، مربیان، خویشاوندان و اعضای اجتماعات محلی و مددکاران اجتماعی رفاه کودک و خانواده) دسترسی ندارند، و مددکاران اجتماعی و سایر خدمات قانونی و محافظتی برای کودکان معلق شده‌اند یا کاهش پیدا کرده‌اند، به‌این‌ترتیب تعداد موارد کودک‌آزاری گزارش نشده افزایش پیدا می‌کند.

مشکلات اقتصادی، تعطیلی مدرسه و از دست دادن مراقبت والدین به دلیل کووید-19 خطر سوءاستفاده جنسی از کودکان را افزایش می‌دهد. به‌عنوان‌مثال، اپیدمی ابولا 2014-2015 در غرب آفریقا، با سوءاستفاده جنسی و بارداری نوجوان مرتبط بود. در یک نظرسنجی مشخص شد که دختران آسیب‌پذیر، ازجمله آن‌هایی که بستگان خود را به دلیل ابولا از دست داده بودند، برای تأمین هزینه‌های غذا و سایر نیازهای اساسی به بازار روابط جنسی متوسل شدند. بدون دسترسی کافی به پیشگیری از بارداری و سقط‌جنین ایمن، این شکل جدی استثمار جنسی کودکان منجر به حاملگی نوجوانان خواهد شد.

مواجهه با خشونت خانگی

کودکان معمولاً شاهد خشونت خانگی علیه زنان هستند، که به نظر می‌رسد شیوع آن در این دوران در بسیاری از کشورها افزایش پیدا کرده است. این نوع اقدامات خشونت‌آمیز در دورانی که خانواده‌ها در خانه محبوس هستند و استرس و اضطراب شدیدی را تجربه می‌کنند، احتمال بیشتری دارد که افزایش پیدا کند و در شرایط فعلی 60 درصد از کودکان کل جهان در کشورهایی زندگی می‌کنند که قرنطینه به‌صورت کامل یا در بخش‌هایی از آن صورت گرفته است.

دبیر کل سازمان ملل متحد از افزایش جهانی خشونت خانگی مبتنی بر کووید-19 خبر داده است. بنا بر گزارش‌ها، در بعضی از کشورها تماس با مراکز کمک‌رسانی دو برابر شده است. در فرانسه، مقامات دولتی گزارش دادند که در یک هفته، خشونت خانگی در مناطقی که محدودیت‌های عبور و مرور دارند بیش از 30 درصد افزایش یافته است. در چین، رسانه‌ها از افزایش خشونت خانگی تحت قرنطینه خبر دادند و در تونس، در پنج روز اول پس از دستور ماندن مردم در خانه، تماس‌های تلفنی برای گزارش سوء رفتار علیه زنان 5 برابر افزایش یافت.

نقض حریم خصوصی

در کشورهای مختلف اثبات شده است که اجبار به قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی و ردیابی تماس و بیماری ابزارهایی قدرتمند برای کنترل شیوع ویروس بوده‌اند، اما در مواردی از حق حریم خصوصی کودک نیز تخطی کرده‌اند. این موضوع شامل انتشار عمومی اطلاعات شخصی و اطلاعات شناسایی کودکان مبتلا شده می‌شود. این رویکردها این خطر را به همراه دارند که منجر به عقب‌گرد محافظت‌های قانونی و حقوقی از کودکان شوند که بازیابی و برگشت دوباره به آن‌ها دشوار است.

یادگیری آنلاین، ملاحظات حفظ حریم خصوصی داده‌ها برای کودکان را برجسته می‌سازد. اطلاعات آموزش کودکان به‌مراتب کمتر از اطلاعات بهداشتی محافظت می‌شود. بسیاری از کشورها آیین‌نامه‌هایی برای چگونگی استفاده و افشای اطلاعات شخصی بهداشتی و درمانی کودکان تعریف کرده و بر اجرای آن نظارت دارند. اما درحالی‌که اطلاعات مدرسه کودکان چون فاش کردن نام‌ها، آدرس منازل، رفتارها و سایر جزئیات شخصی که می‌توانند در صورت سوءاستفاده به کودکان و خانواده‌ها آسیب برساند ممکن است به همان اندازه حساس باشند، اکثر کشورها قوانینی برای حفظ حریم خصوصی داده‌ها و اطلاعات آموزشی کودکان ندارند.

آسیب‌های فضای مجازی و شبکه‌های آنلاین

وابستگی کودکان به ساختار آنلاین در بحران کووید-19 برای یادگیری از راه دور، خطر مواجهه کودکان با محتوای نامناسب و تبهکاران آنلاین را افزایش می‌دهد و می‌تواند منجر به افزایش استثمار جنسی کودکان به‌صورت آنلاین شود. با تعطیل شدن مدارس، کودکان وقت بیشتری را به‌صورت آنلاین می‌گذرانند و ممکن است به دلیل جداسازی دچار اضطراب یا تنهایی شوند. همچنین شرکت‌های فناوری مانند فیس‌بوک، توییتر و یوتیوب با توجه به تغییراتی که در شرایط همه‌گیری بر ساختار نیروی انسانی و فعالیت‌های آنان تحمیل شده است، هشدار داده‌اند که این تغییرات ممکن است منجر به اشتباهات بیشتر و زمان‌های طولانی‌تر برای بررسی محتواهای بالقوه خطرناک شود. موضوعی که می‌تواند باعث فرصت بیشتر مجرمان برای هدف قرار دادن کودکان شود. آمارها و گزارش‌های متعددی از سازمان‌های داخلی و بین‌المللی نشان‌دهنده افزایش فعالیت‌های آنلاین افراد تولیدکننده محتوای سوءاستفاده جنسی از کودکان است و مجرمان از روش‌های مختلف برای تعامل با کودکانی استفاده می-کنند که انتظار می‌رود در اثر قرنطینه، نظارت کمتر و افزایش ساعات آنلاین بودن، آسیب‌پذیری بیشتری برای مورد آزار و سوءاستفاده قرار گرفتن داشته باشند.

از دست دادن والدین و مراقبان

با افزایش شمار تلفات حاصل از کووید-19 در سراسر جهان، تعداد کودکان بدون یک یا هردو والد، یا بدون مراقب افزایش می‌یابد. همچنین اگر والدین به دلیل ابتلا به کووید-19 در بیمارستان بستری باشند، ممکن است کودکان بدون مراقب بمانند. مراقبت موقت یا دائم از کودکان توسط خویشاوندان، فرستادن کودکان برای زندگی با سایر اعضای خانواده در مناطق غیر درگیر با بیماری، مراقبت در مؤسسات نگهداری از کودکان (بی‌سرپرست، بدسرپرست، بیمار و معلول)و سایر روش‌های مراقبت جایگزین، کودکان را در معرض خطر افزایش خشونت، غفلت و بهره‌کشی قرار می‌دهد.

عدم ثبت تولد

اقدامات کنترل‌کننده همه‌گیری مانند تعطیلی خدمات غیرضروری، احتمالاً باعث به خطر افتادن و عدم پیگیری فرایند ثبت تولد برای بسیاری از خانواده‌ها می‌شود.گواهی تولد که از طریق فرایند ثبت تولد به دست می‌آید، اثباتی برای هویت قانونی و مبنای کسب تابعیت است و مانعی برای خطر بی تابعیتی و محافظت در برابر خشونت و بهره‌کشی است. دارا بودن گواهی تولد یک راهکار محافظتی در بسیاری از مسائل است، ازجمله اینکه در اثبات سن کودکان برای پیشگیری از کار کودک، ازدواج کودک و عضویت در نیروهای نظامی موردنیاز است.

افزایش کار کودکان

رکود اقتصاد جهانی ناشی از بحران کووید-19 احتمالاً شیوع کار کودکان را افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان داده است که کار کودکان به شدت به فشارهای مالی وارد بر خانواده از قبیل بیماری، ناتوانی یا از دست دادن والدین، بستگی دارد. بسیاری از خانواده‌ها برای تحمل مشکلات مالی مانند از دست دادن درآمد، اعتبار و پس‌انداز ندارند. لذا با از دست رفتن یا کاهش درآمد خانوار و نبود حمایت دولت، امکان دارد که احساس نیاز و انتظار از کودکان برای مشارکت در درآمد خانواده از طریق کار کردن افزایش پیدا کند و این موضوع نشان‌دهنده احتمال مواجهه کودکان با انواع اشکال خطرناک کار و بهره‌کشی است.

در سطح جهان، حدود 152 میلیون کودک پیش از همه‌گیری کووید-19 مشغول کار بوده که 73 میلیون نفر از آنان به کارهای خطرناک اشتغال داشتند.. همچنین فشارهای اقتصادی وارد بر خانوارها می‌تواند منجر به عدم توازن جنسیتی در خانواده‌ها شود به‌گونه‌ای که از کودکان دختر بیشتر انتظار برود که مسئولیت فعالیت‌های خانه را به عهده بگیرند.

افزایش ازدواج کودکان

هرساله دوازده میلیون دختر قبل از 18 سالگی ازدواج می‌کنند و مانند کار کودکان، ازدواج کودکان نیز غالباً تحت‌فشارهای مالی است. باوجوداینکه تأثیرات دقیق همه‌گیری بر تعداد کودکانی که ازدواج می‌کنند نامعلوم است، اما تجارب نشان می‌دهد که شرایط ایجاد شده به دلیل بحران، زمینه این خطرات را برای کودکان فراهم می‌سازد. برای مثال، ازدواج کودکان در میان جمعیت‌های فقیرتر رایج‌تر است و عواملی چون فشار اقتصادی بر خانواده و تمایل به اطمینان از ثبات و امنیت مالی برای کودکان دختر ازجمله دلایلی است که معمولاً والدین برای ازدواج دختران خود در سنین پایین بیان می‌کنند.

لذا بحران بیکاری و عدم قطعیت اقتصادی که ناشی از همه‌گیری است، ممکن است باعث شود خانواده‌های زیادی از ازدواج کودکان به‌عنوان یک سازوکار انطباق و سازگاری استفاده کنند. علاوه بر این، تصمیم‌گیری در مورد ازدواج و تحصیل دختران معمولاً با یکدیگر گرفته می‌شود و با خروج دختران از آموزش، آنها ازدواج می‌کنند. به‌این‌ترتیب تعطیلی مدارس که منجر به وقفه در

تحصیل دختران می‌شود ممکن است ازدواج آن‌ها را تسریع بخشد؛ درحالی‌که اکثریت قریب به اتفاق کودکان متأهل دختر هستند، اما پسران نیز ممکن است با این سوءاستفاده روبرو شوند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.