اقتصاد کشور کرونا گرفته است/ می خواهند بدهی های دوره خودشان را هم پای ما بنویسند / درانتخابات شورای شهر شرکت می کنم + فیلم

مرتضی طلایی / به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ابتدای امر این چالش ها به مذاق مردم خوش آمد اما بعد از گذشت سه سال انتظار مردم این بود که مدیران شهری، پایتخت را از بحران گذر دهند، اما...

مرتضی طلایی، از اصولگرایان شورای شهر دوره چهارم در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا موضوعات مختلف دوره چهارم مدیریت شهری را بررسی و با دوره پنجم مدیریت اصلاح طلبان مقایسه کرد. این گفتگو از نظرتان می گذرد:

از بدهی های  نجومی شهرداری می گویند آنهم بدون سند و مدرک

گفته می شود هزینه هایی که در سالها و به ویژه چند ماهه آخر در شهرداری انجام شد که نیازی به انجام آن نبود. جریان این هزینه هایی که در پرونده قالیباف به عنوان شهردار ثبت می کنند و به دوره انتخابات نسبت می دهند، چیست؟

باید دید منشا این خبر کجاست؟ صحت و سقم این خبر را باید بررسی کنیم که چنین خبری صحت دارد یا خیر؟ بنده به عنوان نماینده مردم در دوره چهارم شورای شهر تهران اصل این خبر را تکذیب می کنم. اما نکته این است که ما در شورای چهارم شهر تهران اراده کردیم که پروژه های نیمه تمام را به سرانجام برسانیم و تحویل بدهیم. چون آنچه اتفاق افتاد را پیش بینی می کردیم و نگران بودیم. به همین دلیل خواست و اراده شورای چهارم این بود که شهردار وقت تهران پروژه های نیمه کاره را به سرانجام برساند. این اقدامات در حد قابل قبولی به نتیجه رسید و سقف بودجه ما با اصلاحیه و متمم بیشتر از بودجه اول سال بود. این مابه التفاوت در بودجه اول سال و اصلاحیه بودجه که در دو سال آخر گاهی مورد سوال بوده است. ولی تاکنون بسیاری از مبلغ بدهی شهرداری صحبت کردند اما فاقد سند بودند.این که اراده شورای شهر برای اتمام پروژه های نیمه تمام بود، درست است.

سه سال است شهر متوقف شده است

گفتید شرایط را بعد از رفتن شورای چهارم و قالیباف پیش بینی می کردید چه نگاهی به امروزها داشتید ؟

همین که می بینید. در حال حاضر 3سال از مدیریت دوره پنجم می گذرد.  در این سه سال اتفاقاتی که در دوره های قبل رخ می داد  انجام شده است یا خیر؟ آیا شاهد پروژه های شهری هستید؟ ما در دوره سوم و چهارم هر روز که  از خانه بیرون می آمدیم شاهد یک تغییر بودیم . وقتی با  شورای شهر، نهادی با کارکردی اجتماعی، فرهنگی و عمرانی سیاسی برخورد کنیم چنین می شود و  معلوم است که اتفاقات خوشایندی نمی افتاد.

رئیس جمهوری و معاون اولش به کدام وعده شان عمل کردند؟

معتقدم با شعار سیاسی نمی توان کار کرد. به مناظره ها و سخنرانی هایی که در همین دولت یازدهم و دوازدهم توسط رییس جمهوری و معاون اول ایشان برگزار شد، رجوع کنید. کدامیک از آن حرفها که در مناظره ها، سخنرانی ها و اجتماعات با آن هیجانات گفته شد به مرحله اجرا و عمل رسید؟ به نظر بنده شاید این سوال شما یک فتح بابی باشد برای توضیح این موضوع که  هرگاه نسبت حوزه سیاسی در بخش اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... زیاد شود با مشکل روبرو شده ایم و می شویم. نگاه کنید سیاست زدگی بر حوزه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی حاکم شده است. بنابراین نمی توانید انتظار یک اقتصاد پویا را داشته باشیم. این بود که در سال آخر شورای دوره چهارم شهر تهران شاهد بودیم که دوستان عزیز سیاسی رقیب ما، برای رسیدن به قدرت یا شورای پنجم حرف هایی می زدند، فعالیت هایی داشتند و خبرهایی مطرح می کردند  که جنس آن سیاسی بود و فضا را با تبلیغات وسیع به گونه ای مدیریت کردند که جامعه این حرفها را بپذیرد. فکر می کنم یک کارشناس مسائل اجتماعی می تواند پیش بینی کند که با سیاست و حرف های سیاسی نمی توان یک کشور را اداره کرد و نمی شود مدیریت اجرایی یک دستگاه را به عهده گرفت. اداره یک دستگاه ادبیات، شیوه های عملی و زبان خودش را دارد.

مدیران شهری نمی دانستند مسیری شان به کجا ختم می شود

 نهاد مدیریت شهری (شورا و شهرداری) یک نهاد اجتماعی، خدماتی و عمرانی بوده و وارد کردن سیاست به این حوزه به ضرر شهر و شهروندان است. فرق نمی کند که کدام جناح سیاسی این سیاست را وارد مدیریت شهری کند. با وارد کردن سیاست به مدیریت شهری در نهایت به شرایطی می رسیم که در حال حاضر در آن هستیم.

همین اتفاقی که برای عدم برگزاری انتخابات شورایاری های محلات تهران صورت گرفت را بررسی کنید. این موضوعی تازه نبود و از دوره اول حاشیه های خود را داشت که دستگاه های حاکمیتی و حتی بعضی از نهادهای مدنی و شخصیت های حقوقی به این انتخابات ایراد وارد کرده و اشکال قانونی می گرفتند. اما در دوره سوم و چهارم که دو انتخابات را برگزار کردیم با  گفتگو با وزارت کشور، سازمان بازرسی کل کشور و دیگر دستگاه های گفت و گو کردیم شاید ایراداتی که شما می گیرید، درست باشد اما این نهاد در بدنه جامعه ایفای نقش می کند و نمادی از مردم سالاری دینی ماست. باید ببینیم اگر این نهاد نباشد به ضرر جامعه است یا به نفع آن! با این ادبیات و گفتگوها از رفتن پرونده به مسیر و جایی که نتیجه آن قابل پیش بینی بود جلوگیری کردیم ولی به نظر می رسد اعضای این دوره مدیریت شهری نمی دانستند سرانجام این مسیری که می روند به کجا ختم می شود. امروز دیوان رای ابطال  برگزاری انتخابات را داده و وجود نهادی به نام شورایاری محل ایراد است. ممکن است دوستان اعلام کنند که انتخابات این شورایاری ها ابطال شده است ولی فعالیت آن وجود دارد اما وقتی در یک فرآیند نتوانید افرادی را برای اداره یک محله انتخاب کنید، نهاد مدنی نخواهد بود.

مردم اصلاح طلب و اصولگرا را از هم جدا نمی دانند

یعنی می فرمایید شورای دوره پنجم شهر تهران عملکرد قابل قبولی نداشته و در طول مدیریتش نتوانست رضایت شهروندان را فراهم کند؟

قصدم این نیست که خدمات و زحمات شورای پنجم را نادیده بگیرم یا بی انصافی کنم و با نگاه سیاسی با موضوع برخورد کنم بنده از همان زمانی که شورای پنجم شروع به کار کرد عرض کردم که مردم ما را از همدیگر جدا نمی دانند. مردم به اصلاح طلب و اصولگرا کاری ندارند بلکه نتیجه کار را می خواهند. اگر دوستان ما در دولت و مدیریت شهری موفق باشند موفقیت ماست و اگر دوستان موفق نباشند ما هم مانند آنها باید هزینه بپردازیم. حرفهای بنده به این معنا نبود که تلاش های مدیریت شهری دوره پنجم را زیر سوال ببرم بلکه می خواستم به دلیل آن که با مردم ارتباط دارم پیام را به گوش عزیزان برسانم که امروز جامعه از عملکرد راضی نیست.

می خواهند بدهی هایشان را گردن ما بیاندازند

در مورد پروژه های شهری صحبت کردید که در دوره سوم و چهارم مدیریت شهری هر روز شاهد آن بودیم، وقتی خزانه شهر خالی شده و بدهی ها به مدیریت شهری فشار می آورد با بدهی های چند ده هزار میلیاردی و نیروی انسانی مازاد که حاصل استخدام های بی رویه بود چطور انتظار داریم که مدیریت شهری فعلی بتواند پروژه ها را به نتیجه برساند؟

فکر می کنم دوستان تصمیم دارند بدهی های شورای ششم را هم به حساب شورای سوم و چهارم بگذارند. آیا در این دوره دوستان استخدام نکردند؟ چه تعداد جذب کردند؟ این آمار را بدهند و با جذب نیروی انسانی در دوره قبل مقایسه کنند. اعلام کنند که استخدام ها در دوره قبل به چه منظور بود و به چه منظور؟ عملکرد استخدام ها را در مدیریت شهری مقایسه کنیم. با کلی گویی، فرافکنی و فرار رو به جلو نمی توانیم با هم صحبت کنیم. باید با یک منطق صحبت کنیم. سال آخر به استخدام هایی که شهرداری لایحه آن را به شورا آورد ایراد گرفتیم و شورای شهر دوره چهارم آن را نپذیرفت. اسناد این موضوع در شورای شهر وجود دارد، اما بدون تردید می گویم حجم جذب نیرو در دوره پنجم مدیریت شهری به نسبت 4سال کمتر از دوره های قبل نبود.

تناقض گویی های نجومی در اعلام بدهی های شهرداری

درباره بدهی ها هم بگویید؟

سند رسمی شهرداری تهران را ارائه می کنم که در دو ماه بعد از استقرار شورای پنجم و مدیریت شهری به صورت مکتوب اعلام کردند که میزان بدهی های شهرداری تهران 26هزار میلیارد تومان است. معاون مالی اداری شهرداری 16هزار میلیارد تومان در آخرین جلسات شورای چهارم شهر ارائه کرد. شورای شهر پنجم این بدهی را 10هزار میلیارد تومان بیشتر اعلام کردند و آنهم عبارت بود از سود وام هایی که باید پرداخت می شد، هزینه پروژه های نیمه تمام که باقی مانده بود و... به آن اضافه کرده و عدد 16هزار میلیارد را به 26هزار میلیارد تومان افزایش دادند و سند این موجود است. اما 2 سال بعد بدهی شهرداری را بالغ بر 50میلیارد تومان و سپس حدود 70هزار میلیارد تومان اعلام کردند. ممکن است تا آخر سال 99 این عدد به بالاتر هم برسد که میزان حجم بدهی است که شورای پنجم به بدهی های قبلی اضافه کرده اند. تا جایی که خبر دارم در یک مقطع 25هزار میلیارد تومان عدد بدهی های جدید است. از سال 86 که شورای شهر دوره سوم شروع شد تا سال 96 و پایان شورای شهر چهارم بودجه سالانه از 3هزار میلیارد شروع شده و به 17هزار میلیارد تومان رسید. میانگین افزایش 10ساله بودجه شهری 10میلیارد تومان است. یعنی 100هزار میلیارد تومان بودجه شهری بوده است. به گزارش شورای شهر پنجم میزان ادارایی ها، املاک و ابنیه شهر تهران بالغ بر 500هزار میلیارد تومان است. یعنی 100هزار میلیارد بودجه 500هزار میلیارد ارزش افزوده ایجاد کردیم. البته توسعه و مترو و بزرگراه هایی مانند امام علی (ع) در این ارزش افزوده محاسبه نشده است.

املاک از قبل بوده و در دوره شورای شهر سوم و چهارم اضافه شده است؟

این دارایی هایی است که ما تحویل داده ایم. البته که این دارایی ها متعلق به قبل بوده همانطور که بدهی ها هم از گذشته به شورای شهر سوم و چهارم تحویل شده بود. به گفته شورای شهر پنجم بالغ بر 8هزار میلیارد تومان از بدهی های شهرداری مربوط به شورای دوم و دوره شهرداری احمدی نژاد است.

بگویند با 60 هزار میلیارد تومان چه کردند

بدهی دوره شهرداری احمدی نژاد هنوز در زمره بدهی ها محسوب می شود؟

شهرداری در حال فعالیت است و کار می کند. طبیعی است که درآمد و هزینه دارد و به دوره بعدی تحویل می دهد. نمی توانیم پرونده شهرداری را دوره ای ببندیم این یک مسیر پیوسته است. بیان این حرف ها، خوب نیست و خارج از منطق کارشناسی است. تاکنون که سه سال از عمر شورای شهر پنجم گذشته و سال آخر بیش از 30هزار میلیارد تومان بودجه را تصویب کرده اند، این 4 سال را حساب کنید حدود 90هزار میلیارد تومان بودجه دوره پنجم مدیریت شهری در شهرداری است. ما 10سال 100هزار میلیارد تومان و دوستان 4سال 90هزار میلیارد تومان بودجه را تصویب کرده اند. مدیریت شهری دوره پنجم اعلام کرد 80درصد بودجه محقق شده است. چیزی حدود 60هزار میلیارد تومان بودجه محقق شده است. حالا بگویند با این 60هزار میلیارد تومان چه کرده اند؟ نتیجه گیری می کنیم که وقتی نگاه سیاسی داریم و می خواهیم با نگرش، ادبیات و منافع سیاسی به مسائل نگاه کنیم از منطق خارج می شویم. بنده آمادگی دارم هر موقع دوستان آمادگی داشتند به استناد اسناد خودشان با هم گفتگو کنیم تا مشخص شود چه اتفاقاتی رقم خورده است. بدهی ها اینطور نیست که دوستان بیان می کنند. برای دوستان شورای شهر پنجم آرزوی موفقیت دارم. تمنا می کنم اختلافات سیاسی را به کار بکشانیم و دعواهای سیاسی جای خودش باشد. دوره قبل دوستان دیگری و این دوره شما شورای شهر را اداره می کنید. دوستان قبلی را متهم نکنید که بر حسب یک قاعده دوره بعدی شما را متهم می کند. برای آن که فردا متهم نشوید، افراد در گذشته را متهم نکنید.

گره زدن زلف اقتصاد به زلف سیاست اقدام درستی نیست

از اقتصاد گفتید که سیاست زده شده است، به نظرتان فقط مشکل اقتصاد سیاست زدگی است که این آشفتگی را در کل کشور مشاهده می کنیم؟

یکی از عوامل شرایط کنونی اقتصاد سیاست زدگی است. معتقدم نباید مسائل اقتصادی را به مسائل سیاسی گره می زدیم.در علم مدیریت و در شرایطی که کشور انقلابی است و مبانی نظری و ساختار سیاسی شما در تضاد ابرقدرت هاست نمی توانید انتظار داشته باشید که مشکلات شما را حل کنند. ابرقدرت ها دنبال راهی هستند که فشارها را افزایش دهند.  به عنوان فرزند انقلاب و کشور، وقتی به روند انقلاب تاکنون نگاه می کنم این تشخیص را دارم که انقلاب ما و نظام سیاسی ما در تضاد با نظام سلطه است. بنابراین به کسی که منافع او با نگرش ما در تضاد است نمی توانم انتظار داشته باشم مشکلات ما را حل کند. در حالی که اقتصاد مقاومتی و درون زا می توانست مشکل را حل کند. میزان حجم سرمایه های ایرانیان داخل و خارج از کشور محاسبه کنید. این سرمایه منحصر به فرد است. آیا نمی توانستیم شرایطی برای امنیت سرمایه گذاری با اصلاح قوانین، سیاست های درست، حمایت از تولید، رفع موانع سرمایه گذاری در کشور فراهم کنیم و چرخه اقتصاد را بچرخانیم؟ گره زدن زلف اقتصاد به زلف سیاست اقدام درستی نیست. در کنار مسائل سیاسی، مسائلی مانند تحریم، موانع قانونی صادرات و حمایت از تولید در کشور، اصلاح الگوی مصرف و حمایت از تولید داخلی نیز از دیگر عوامل موثر در بروز مشکلات اقتصادی است.

ظرف یک برنامه 5ساله اقتصاد کشور به جای اول بازمی گردد

وزن تحریم در مشکلات اقتصادی زیر 10 درصد است. معتقدم اگر امنیت برای سرمایه گذاری ایجاد و موانع تولید و صادرات را برطرف کنیم، ظرف یک برنامه 5ساله اقتصاد کشور به جای اول بازمی گردد. اقتصاد کشور مانند جوانی 20 ساله است که دچار کرونا شده و اینقدر قدرت دارد که کرونا را از سر بگذراند. منابع انسانی، علمی و... که کشور ما دارد منحصر به فرد است. سند این موضوع صنعت دفاعی کشور است. با کمترین بودجه نظامی در مقایسه با کشورهای منطقه (نه دنیا) امروز توانستیم به قدرتی دست پیدا کنیم که در امر بازدارندگی شاهدیم که چه تاثیری داریم. دشمن جرات تعدی ندارد. حال در این شرایط نمی توانیم مشکل اقتصادمان را حل کنیم؟ یا مشکل پراید و پژو را حل کنیم که هر سال یک مدل بالاتر می روند اما کیفیت آنها پایین تر می آید. اراده ای برای حل مشکل نیست. مافیای اقتصاد و منافع نهفته کارتل های اقتصادی، منافع اصحاب قدرت و ثروت که می خواهند ثروت های بادآورده را به جیب زنند و نگهدارند اجازه نمی دهد که مشکل اقتصاد را حل کنیم.  اگر دست صاحبان قدرت و ثروت قطع شود مشکلات کشور حل می شود. قدرت ثروت می آورد و ثروت قدرت تولید می کند باید مرزهای این دو را تعیین کرد. امروزه در کشور قدرت در اختیار ثروتمندان و ثروت در اختیار قدرتمندان است نتیجه این دو وضع موجود می شود.

احترام به مردم و متهم وظیفه پلیس است

به سال ها قبل برگردیم. وقتی شما فرمانده پلیس تهران بزرگ بودید از نگاه شما چرا این روزها  دوری بین پلیس و برخی از مردم پیش آمده است علت این دوری چیست؟

پلیس برای خدمت و متعلق به مردم است، نگاه به پلیس باید موجب آرامش و آسایش شهروندان باشد. در هر زمانی فلسفه وجودی پلیس استقرار نظم و امنیت و حمایت از شهروندان یک جامعه است. دوره ای که ما در نیروی انتظامی خدمتگذار مردم بودیم رویکرد و باوری اینچنین داشتیم. همان زمان دوستانی نقد می کردند و می پرسیدند که چرا ابهت و پوزیشن قدرت را اعمال نمی کنید و به راحتی در دسترس مردم هستید؟ در بحران های دانشجویی این نقد بیشتر می شد. همان زمان به دوستان پاسخ می دادم بنده در پایتخت کشور خدمت می کنم و نظام رفتار، گفتار و عملکردم را رصد می کند و حتما اگر جایی از عملکردم ایراد داشته باشد  به بنده تذکر می دهند تا اصلاح شود. ولی در طول خدمت نه تنها هیچگاه تذکر نگرفتم بلکه این افتخار را دارم که در زمان جا به جایی بنده، رهبر معظم انقلاب فرمودند: "کسی مانند طلایی را برای پایتخت انتخاب کنید." این الطاف را از لسان مقام معظم رهبری داشتم و نشان می دهد که شیوه و رفتار ما درست بوده است. اما نکته ظریفی وجود دارد که نمی توان آن را نادیده گرفت. نمی خواهم ایرادات را توجیه کنم اما بحث امنیت شناور است و هر شرایط و مکان الزامات خودش را دارد. نمی شود که با یک موضوع در شرایط مختلف یک طور رفتار کرد. مبانی آن متفاوت نیست اما احترام به مردم و متهم وظیفه پلیس است و در هر شرایطی حقوق متهم و شهروندان باید رعایت شود. اما بعضی وقت ها ممکن است شرایط طوری پیش برود که دیگران مسئله سازی کنند و بعد به نام پلیس تمام شود. دو مطلب را نتیجه گیری می کنم. به دوستان پلیس می گویم که محبوبیت و مقبولیت شما در بین مردم منوط به رفتار، اخلاق و برخورد شما با مردم دارد. هرگز در عملکرد به قانون و مهربان بودن و احترام به مردم تعارضی وجود ندارد. حوزه معاونت اجتماعی افکار سنجی کنند و اگر در جایی گلایه ای از رفتار پلیس وجود دارد برطرف کنند تا ترس از پلیس به وجود نیاید. دلم می خواهد پلیس مقتدر و محبوب باشد و با اقتدار انجام وظیفه کند. اصل بر این است که همه مبرای از اتهام هستند مگر خلاف آن ثابت شود. تجربه نیز نشان داده است دو، سه درصد افراد جامعه خلافکار هستند و باید مراقب باشیم که ما را دچار خطا نکند. پلیس باید به مردم آموزش و آگاهی بدهد. در دوره بنده روسای کلانتری ها باید هر روز به یک مدرسه و یک مسجد سر می زدند و با مردم ارتباط می گرفتند. بنده هم به دانشگاه می رفتم و با دانشجویان همکلام می شدم. این ارتباط باید تقویت شود تا جایگاه و قداست پلیس آسیب نبیند. به مردم نیز عرض می کنم، ممکن است جاهایی خلاف انتظارات شما رفتاری انجام شود این را به حساب فرد بگذارید نهاد پلیس همان رسالت و راهبرد ولی نعمت بودن مردم را دارند. پلیس خود را مکلف به تواضع در برابر مردم می دانند همانطور که در برابر متعدیان به قانون قاطع و شجاعانه عمل می کنند.

مردم را در این شرایط اقتصادی آزرده نکنید

صبح جمعه در لاین کندرو در یکی از  بزرگراه ها وارد شدم و راهنمایی و رانندگی جلوی بنده را گرفتند و اعلام کردند که سرعتم بالاست. گفتم: "من در لاین کندرو با سرعت 70کیلومتر می رفتم." گفتند: "تابلو 55کیلومتر زده است." گفتم: "من را جریمه کنید اما مراقب باشید که مردم را در این شرایط اقتصادی آزرده نکنید و مردم اذیت نشوند." سعی کردم بدون آن که شناسایی شوم انتظارات شهروندی خودم را اعلام کنم. پلیس راهنمایی و رانندگی گفت: "جریمه شما بیش از 90هزار تومان می شود اما من کمتر می نویسم." گفتم: "شما هر چه می خواهید بنویسید و وظیفه خود را انجام دهید. اینجا صبح جمعه خطری ندارد به جای این که کمین کنید که یک ماشین را جریمه کنید گشت بزنید و وظیفه خودتان را انجام دهید.هیچ کسی الان در خیابان نیست." مامور راهنمایی و رانندگی بسیار خشک و رسمی برخورد کرد. انتظار داشتم، مامور پاسخ رئوفانه ای بگوید مثلا بیان کند : "ما برای سلامت شما و پیشگیری از حادثه اینجا ایستاده ایم. امنیت جان شما برای ما اهمیت دارد." می توانست جریمه اش را انجام دهد و این جمله را هم  بگوید که ما هم خندان برویم. خانم بنده گفت: "این ها همکاران شما هستند؟" گفتم: "این یک نفر را به حساب همه نگذارید." حرفم به مردم هم این است؛ رفتار یک نفر را به حساب نهاد مقدس پلیس نگذارید. معتقدم پلیس باید وظیفه خود را با احترام به مردم انجام دهد و حق ندارد به هیچ دلیلی با مردم برخورد خارج از حقوق شهروندی داشته باشد.

هر وقت نام شهردار تهران بیاید ذهن مردم به سمت نجفی می رود

پرونده ای سال گذشته بسیار جنجالی شد آنهم پرونده قتل میترا استاد توسط شهردار اسبق، محمدعلی نجفی بود. برخی معتقدند اگر نجفی شهردار تهران نمی شد این مشکلات برایش پیش نمی آمد ، شما چگونه فکر می کنید؟

رابطه ای نمی بینم ولی با شناختی که از نجفی دارم کاش ایشان کاندیدای شهرداری نمی شد . ای کاش اعضای شورای شهر استعفای ایشان را در همان ابتدا قبول می کردند و اصرار به ماندن ایشان نمی کردند تا پیامدهای بعدی را شاهد نبودیم. وقتی آدم در پست شهردار تهران قرار می گیرد محدودیت های خود را دارد. وقتی در موقعیت ها و مناسب دولتی قرار می گیرد ملزومات و محدودیت های آنجا را باید رعایت کنید. یک اتفاقی رخ داد که همزمان به جامعه و افکار عمومی، شورای شهر، شهرداری و نجفی هزینه سنگینی تحمیل کرد که می توانست این اتفاق رقم نخورد. اگر یک شهروند معمولی برابر قانون همسر دوم داشته باشد منعی وجود ندارد. در این بین جدای از جانباخته (میترا استاد) مردم متضررین اصلی بودند. در این حوادث افکار عمومی آسیب می بیند و جریحه دار می شود. به همین راحتی نیست که بگوییم  قتلی اتفاق افتاد. این حادثه در ذهن مردم می ماند و هر وقت  اسم شهردار تهران می آید بلافاصله این  حادثه و صحنه  در ذهنشان مرور می شود. از این حادثه متاسف هستم. نجفی یک انسان اخلاق، باشخصیت و مودب بود، 6سال از نزدیک با ایشان کار کردم. آدم باید باانصاف باشد. متاسفم از این که این حادثه این هزینه سنگین را به همراه داشت.

متهم حادثه کلینک سینا، مردم بودند و جانباختگان !

حادثه ساختمان پلاسکو در دوره چهارم مدیریت شهری اتفاق افتاد. بعد از آن ساختمان های ناایمن تهران شناسایی شدند چرا فقط آمار ساختمان های ناایمن اعلام شد و ایمن نشدند و مثلا حادثه کلینک سینا رخ داد؟

در حادثه پلاسکو با آن وسعت و حجم نیرویی که در آن تردد داشت، دیدیم که چگونه شورای شهر و شهرداری پای کار آمدند و ایستادند. همزمان مدیریت بحران انجام دادند، به خانواده های داغدیده رسیدگی کردند و به افکار عمومی توضیح دادند. دقیقا همان زمان بعضی از دوستان که این دوره هم در مدیریت شهری و شورای شهر هستند، موضع گرفتند. درخواست تحقیق و تفحص، انتقادهای تند، ... بود. اگر به صحبت های افراد نگاه کنید این مواضع مشخص است. حادثه کلینک سینا، قابل مقایسه با پلاسکو نیست اما تعداد مجروحان سینا بیشتر بود. جالب است که بعد از حادثه سینا خیلی سریع نقد ها و صحبت ها خاموش شد. هیچ درخواست تحقیق و تفحصی وجود نداشت. همه گل و بلبل کنار هم نشستند و در آخر دو متهم مشخص می شود یکی جانباختگان و دوم مردم. نمی شود رفتار دوگانه با موضوعات اجتماعی داشته باشیم.

در کشور ما، شکست صاحبی ندارد

این حادثه هم نشان داد که هیچ کسی زیر بار مسئولیت نمی رود و مسئولیت حادثه کلینیک سینا را به عهده نمی گیرد. شهر نیازمند یک مدیریت هماهنگ دارد تا زمانی که این اتفاق رقم نخورد تکرار این حوادث را شاهد خواهیم بود. نگاه کنید مسئولیت یک کودک کار یا متکدی در خیابان با چه کسی است؟ مسئولیت آنها با اداره کار، کمیته امداد، بهزیستی و... است؟ وقتی موفقیتی باشد همه پیروزی را جشن می گیرند اما ظاهرا در کشور ما شکست صاحبی ندارد. دریغ از یک عذرخواهی یا دلجویی ساده از مردم.

عنایت آزغ دهقان فداکار ما بود ولی سعی کردیم او را نبینیم

در حادثه کلینیک سینا یک دستفروش قهرمان ملی بود. کاری کرد که اگر در دنیا این اتفاق می افتاد به آن توجه می کردند. عنایت آزغ خودش را به آتش زد، اگر اتفاقی می افتاد می گفتند: "می خواست نرود!" ولی حال که نجات داده انگار می خواهند نبینند. چرا با سرمایه هایمان اینطور رفتار می کنیم؟ باید این افراد را بزرگ کنیم تا جوانان درس بگیرند. عنایت دهقان فداکار ما بود. 

تشکیل کمیته رفع تهدیداتی که منجر به حادثه می شوند

وقتی خودم را در مقام شهردار و اعضای شورای شهر تهران قرار می دهم می بینم با شرایط اقتصادی و اجتماعی دست زدن به برخی کارها به مصلحت نیست اما بخشی از ایمن سازی را از طریق مدیران ساختمان حل می شود.مدیریت شهری می تواند جلوی تخلفات ساختمانی را بگیرد. پیشنهاد می کنم کمیته ای برای پیگیری رفع تهدیدات شناسایی شده که منجر به حوادث می شود را تشکیل دهید.

در انتخابات شورای شهر دوره بعد شرکت می کنید؟

باید ببینیم تا آن زمان زنده می مانیم و کرونا به ما مهلت می دهد.

در هر حال ، حق مردم است که یک شورای شهر و مدیریت شهری کارآمد داشته باشند. برای رسیدن به مدیریت شهری کارآمد تلاش می کنم. بله... بنده در این بخش فعال هستم و جلساتی برگزار می کنم تا زمینه شکل گیری یک شورای شهر کارآمد را به وجود بیاورم. ایده های شهرداران و شورای شهرها که محقق نمی شود به دلیل گسست بین بدنه شهرداری و مدیریت است. استعدادهای فراوانی در بدنه شهرداری وجود دارد که می تواند یک دولت را اداره کند. امیدوارم در شورای شهر دوره ششم به این ظرفیت در شهرداری توجه شود. اگر قرار شد که شورای کارآمد را تشکیل دهیم حداکثر استفاده از ظرفیت در بدنه شهرداری را خواهیم داشت.

به ما فرصت دهید تا مشکلاتی که ایجاد کردیم اصلاح کنیم

به نظر شما در این مقطع زمانی و در میان حلقه مشکلاتی که  دولت و مردم را فرا گرفته است  باید روی چه موضوعاتی بیشتر  تاکید کرد؟

 مردمی که در فشار هستند و با سختی زندگی می کنند. مردمی که مشکلات اقتصادی به شدت اذیتشان می کند. به مردم بگوییم ما از شما عذرخواهی می کنیم. به مردم بگوییم دستتان را می بوسیم. اشتباهات ما و خطاهای مدیریتی ما این شرایط را درست کرد. از شما عذر می خواهیم و به ما فرصت دهید تا آن را اصلاح کنیم. از مردم بخواهیم که مواظب باشید که دشمنان دنبال این هستند که از دلخوری و نارضایتی شما سوءاستفاده کنند. هر اتفاق در کشور رقم بخورد متضررین آن مردم هستند. مواظب باشیم در زمین دشمنان و عناصران دشمن در داخل کشور بازی نکنیم.   دشمنان به شدت عملیات روانی انجام می دهند .مردم ما باید هوشیارانه و آگاهانه  خواست های دشمن را خنثی کنند. در کنار هم این چند ماه را عبور کنیم و تردید ندارم که در مسیر اصلاح امور و رو به جلو قرار داریم و در انتخابات 1400 با یک انتخاب درست می توانیم در حداقل زمان مشکلات را حل کنیم. باقی مانده این دوران را با آرامش طی کنیم تا به مردم عزیزمان آسیبی وارد نشود.

نقد پذیر باشیم نه نقد گریز و نقد ستیز

مرتضی طلایی در پایان تاکید داشت : یاد بگیریم:نقد پذیر باشیم نه نقد گریز و نقد ستیز،مسئولیت پذیر باشیم نه مسئولیت گریز،تقصیر پذیر باشیم نه فرافکنی کنیم،عذرخواهی کنیم نه توجیه کنیم،پاسخگو باشیم نه از دسترس مردم خارج باشیم.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.