طبقه متوسط به نقطه صفر رسیده است / چه کسی مسئولیت مرگ کرونایی زنان سرپرست خانوار را برعهده می گیرد

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، روزهایی را سپری می‌کنیم که کرونا ویروس باعث شده است تا خیلی‌هایمان در قرنطینه خانگی بسر ببریم اما در این بین اقشار کم درآمد و ضعیف با تعطیلی کسب و کارها آسیب های جدی دیده اند اما تنها قشری که شاید این روزها فقط توسط سازمان های مردم نهاد حمایت می‌شوند کودکان کار هستند.

مرتضی کیمنش سخنگوی جمعیت امام علی در گفت‌وگو با خبرنگار رکنا درباره وضعیت کودکان کار گفت: شاهد بدتر شدن وضعیت این کودکان هستیم. مثلا کودکانی که قبلا در مغازه ها و مشاغل امن تر کار می کردند، با تعطیلی مشاغل به زباله گردی یا کارهایی چون تکدی گری و... روی آورده و برخی از کودکان هم در نبود تحصیل و کاهش یا قطع در آمدهای ناشی از کارگری و... والدین وارد چرخه کار شده اند.

کیمنش با بیان اینکه خیلی از افرادی که جزو طبقات متوسط حساب می‌شدند امروز به نقطه صفر رسیده اند گفت: دستفروشان، کارگران روزمزد و حتی کسب و کارهای کوچک مثل رستوران و قنادی و... امروز با مشکل جدی روبرو شده اند و باید حتما فکری برای کارگران آنها کرد. برخی از این اقشار در هیچ لیست بیمه ای ثبت نشده اند.

سخنگوی جمعیت امام علی (ع) با گفتن از اینکه  به نظر من اینکه بگوییم وظیفه دولت در این مقطع زمانی چیست اشتباه است چرا که معتقد هستم در حال حاضر باید این سوال را مطرح کنیم که وظیفه دولت چه بود؟ ادامه داد :  امروز کمی برای این سوال دیر است چراکه وظیفه دولت این بود که یک برنامه منسجم برای این بحران داشته باشد تا بتواند تمام اقشار جامعه را زیر پوشش قرار بدهد و از سلامت شهروندان محافظت کند. فرصت‌های خوبی هم در اختیار بود برای مثال می توانستند از  تعطیلات 15 روز عید استفاده بهینه کرده تا بیماری به نوعی مهار شود و مردم اینقدر هزینه مسائل مختلف را نپردازند.

رحیمی با گفتن این مسئله که امروز دولت بیش از هرچیزی به شفافیت نیاز دارد تا اعتماد های از دست رفته بازگردد تشریح کرد: دولت باید از مردم حمایت کند کمااینکه دیده ایم به حساب بعضی از دستفروشان مبلغ یک میلیون تومان واریز شده است اما این دلیل نمی‌شود که عدالت در توزیع برای همه به یک شکل باشد. عدالت اجتماعی مساله ای بود که پیش از بحران کرونا هم مساله مهم جامعه ما بود اما اکنون، بسیار پررنگتر و پر اهمیت تر از همیشه توجه می طلبد.

این فعال اجتماعی خاطرنشان کرد: زیرساخت‌های که باید می ساختیم و ریل گذاری هایی که نکردیم، اکنون خود را نشان می دهد. مثل سیل بندی که یک سال دست دست می کنیم و نمی سازیم و موقع جاری شدن سیل می گوییم کاش یک سیل بند مناسب ساخته بودیم این قدر خسارت تحمل نمی شد.

او  افزود: قرار بود شبکه بهداشت مویرگی صف اول بهداشت و درمان را با پزشک خانواده درست کند. قرار بود دولت الکترونیک تقویت شود. قرار بود بانک اطلاعاتی باشد از کودکان کار، دستفروشان، کارگران روز مزدو.... اما وقتی اینکارها صورت نگرفته است بدون شک شرایط بحرانی کنونی فرصت خوبی برای کارهای زیرساختی نیست. حقیقت این است که زیر ساخت هایی که ما نساخته ایم در بحران کنونی ما را دچار آشفتگی کرده است.

کیمنش در پایان با بیان اینکه دوران کنونی برای مردم خیلی سخت گذشت تشریح کرد: ما شاهد یک مدیریت منجسم نبودیم که این ابهام هنوز برای مردم وجود دارد که مسئله امرار معاش را چه باید بکنند از طرفی حاکمیت نیز پاسخ درستی به این موضوع نمی‌دهد. هم اکنون کارگاه های زنان سرپرست خانوار موسسه ما بسته هستند و با وجود آنکه اولویت برای ما حفظ سلامت زنان سرپرست خانوار است ولی آنها درآمد می خواهند باید کرایه خانه بدهند، خرج زندگی به دوش بکشند، اما نمی‌دانیم که چه کار باید انجام دهیم. چند ماه با یک بسته معیشتی بگذرانند. اگر بروند سر کار و جانشان را بر اثر ابتلا به کرونا از دست بدهند، چه کسی مسئولیت این مرگ را خواهد پذیرفت. چه کسی مادر و پدر آن کودکان خواهد شد؟ سوال سختی است.

خبرنگار: علی چاهه

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.