نگرانی مسئولان موزه ملی از کافه های سیار خیابان سی تیر

جبرئیل نوکنده رئیس موزه ملی بر همین اساس حضور کافه‌ها و گاری‌های سیار شهرداری در خیابان سی تیر را مخالف نگاه امنیتی به این موزه مادر می‌داند. «مجتبی خشایارفرد» مسئول گردشگری شهرداری منطقه 12 هم  می‌گوید: «شهرداری منطقه 12 تمام نکات مورد نظر موزه ملی را رعایت کرده.» منفجر شدن احتمالی کپسول‌های گاز و افزایش بی‌رویه گاری و ماشین‌های سیار موادغذایی از دیگر دلنگرانی‌های مسئولان موزه ملی است. این دلنگرانی با توجه به تأیید شهرداری مبنی بر مالکیت این نهاد بر خیابان سی تیر بی‌سبب هم نیست. همچنین دغدغه‌های موزه در ابتدای سی تیر این سؤال را هم از سوی افکارعمومی و فعالان حوزه میراث فرهنگی پیش می‌آورد که آیا همه بافت تاریخی مرکزی شهر تهران همین چند متر خیابان تنگ و باریک سی تیر است؟!

جبرئیل نوکنده از نامه نگاری موزه ملی با پیمانکار و مسئولان شهری خبر می‌دهد و می‌گوید: «ملاقات حضوری هم داشتیم. ما می‌گوییم که موزه ملی در خیابان سی تیر حریم وحرمت دارد. ادب و آدابی دارد. تأسیساتی که از امکانات دولتی و عمومی در این خیابان قرار می‌گیرد باید با مطالعه و جانمایی مناسب به بار فرهنگی خیابان صلح اضافه کند نه اینکه کارهایی انجام دهیم که به‌ شأن آن خدشه وارد شود.» همزیستی ادیان مختلف و وجود کنیسه، کلیسا، آتشکده و مسجد به فاصله چند متر از هم در خیابان سی تیر باعث شده تا نام خیابان صلح بر آن نهند.

دکه‌ها و کافه‌های سیار درست ابتدای خیابان سی تیر قرار گرفته‌اند. 10 گاری که خوردنی‌های مختلف را به گردشگران و شهروندان می‌دهند. بازار Store که تعطیل می‌شود خیابان به واسطه حضور این گاری‌ها محلی برای تجمع شبانه شهروندان می‌شود. شهرداری این مسأله را نقطه قوت فعالیت‌های خود می‌داند که از دو سال پیش با سنگفرش خیابان سی تیر شروع شد. اما اوج فعالیت‌های او درست مقابل موزه ملی که مادر موزه‌های کشور است قرار دارد. گاری‌ها دو سوی خیابان را گرفته‌اند تا عرض خیابان باریک سی تیر را تنگ‌تر کنند. مشکل از همین جا شروع می‌شود! ماشین‌های توریستی دیگر نمی‌توانند گردشگران را درست رو به روی موزه ملی پیاده کنند. به گفته نوکنده همین مسأله باعث می‌شود که اتوبوس‌های گردشگر در مسیری دور‌تر گردشگران را پیاده کنند. این مسأله برای گردشگران سالمند و معلول مشکل بیشتری بوجود می‌آورد.

نوکنده می‌گوید: «موزه ملی از شهرداری منطقه 12 خواسته تا بخشی از پایانه فیاض بخش را در اختیار اتوبوس‌های گردشگری قرار بدهد.» خشایار فرد مسئول گردشگری شهرداری منطقه 12 هم از این پیشنهاد استقبال می‌کند و می‌گوید: «اصلاً این پیشنهاد ما به موزه ملی بود.» اما چگونگی عبور و تردد گردشگران از خیابان شلوغ امام‌خمینی‌(ره) دغدغه موزه ملی است. نوکنده می‌گوید: «اگر مشکلی برای گردشگر در زمان عبور از خیابان امام‌خمینی(ره) بوجود بیاید چه کسی پاسخگو است.» شهرداری منطقه 12 انتظار دارد که گردشگران از پل Bridge عابر پیاده‌ای که با موزه ملی فاصله دارد استفاده کنند اما نوکنده می‌گوید انتظار ما این است که یک پل عابر پیاده از پایانه فیض بخش گردشگران را به موزه بیاورد! پیشنهاد او هم این سؤال را پیش می‌آورد که آیا ساخت پل عابر پیاده حریم منظری و فرهنگی موزه را مخدوش نمی‌سازد؟ خشایار فرد درباره مشکل پیاده کردن گردشگران جلوی موزه ملی می‌گوید: «هیچ کجای دنیا مسافران و گردشگران جلوی موزه پیاده نمی‌شوند.» شاید حرف‌های او مصداق‌های بسیاری در نقاط مختلف جهان داشته باشد اما مشکل خیابان سی تیر است که تنها در ابتدای موزه می‌توان مسافران را پیاده کرد و فضای باریک خیابان اجازه پیاده کردن مسافران را در نقاط دیگر آن نمی‌دهد!

نوکنده یکسان‌سازی گاری‌ها و فرم یکسان لباس فروشنده‌ها را یکی دیگر از خواست‌های موزه ملی می‌داند و می گوید: «بهداشت آن منطقه و کنترل زباله‌های آن باید مدیریت شود.»

او به روغن‌هایی که روی سنگفرش‌ها ریخته است اشاره می‌کند و می‌گوید: «برخی گردشگران فکر می‌کنند که این گاری‌ها را موزه در خیابان گذاشته، بنابراین در دفترچه یادداشت موزه نسبت به مشکلات بهداشتی مواد غذایی که در آنها ارائه می‌شود اعتراض کرده‌اند.»

نوکنده روی امنیت موزه ملی تأکید می‌کند و می‌گوید: «بعد از حادثه Incident تروریستی مجلس و حرم امام‌خمینی(ره) برخی مکان‌های شهر به لحاظ امنیتی ویژه شدند که موزه ملی یکی از آنهاست.»

او تجمع گاری‌ها در بخش‌هایی از موزه را به لحاظ امنیتی قابل بحث می‌داند و می‌گوید: «پیش از این گاری‌ها و تأسیسات شهرداری تا موزه علوم می‌رسید که با توجه به تهدید امنیت موزه با شهرداری به توافق رسیدیم که دراین منطقه ماشینی قرار نگیرد.» او درباره مسائل امنیتی شب‌های شلوغ خیابان سی تیر هم می‌گوید: «نیروی انتظامی با همکاری یگان حفاظت از ساعت 9 شب موزه را رصد می‌کند.» او اعتقاد دارد که شهرداری می‌توانست عملکرد بهتری در خیابان سی تیر داشته باشد: «مثلاً پخش موزیک! البته باید در فضای تاریخی موسیقی به چه نحوی پخش شود که باعث آزار گردشگران نشود؟»

نوکنده می‌گوید: «برای اینکه حضور ماشین‌های شهرداری به شکست امنیتی منجر نشود، دوربین‌های بزرگتری را در اطراف موزه قرار دادیم. همچنین قرار شد که در ضلع شرقی خیابان ماشین پارک نشود و از ضلع غربی آن استفاده شود.» او می‌گوید: «حریم منظری و بصری موزه برای ما خیلی مهم است. باید تأسیسات سیار با محیط فرهنگی هارمونی داشته باشند.»

اقتصاد به فرهنگ نچربد

نوکنده دلنگرانی دیگری هم دارد. مدیریت تعداد گاری‌هایی که به گردشگران مواد خوراکی می‌دهند. او و کارشناسان دیگر این دغدغه را دارند که با سودآوری گاری‌ها، تعداد بیشتری از آنها در خیابان سی تیر قرار گیرد. کپسول‌های گاز هم یکی دیگر از دلنگرانی میراث فرهنگی هاست. نوکنده می‌گوید: «اگر برای یکی از این کپسول‌ها اتفاقی بیفتد ممکن است پیامدهای غیر قابل جبرانی داشته باشد.»

همزمان با دلنگرانی‌هایی که موزه ملی دارد خشایار فرد از برنامه‌ریزی‌های شبانه برای دیدار مردم از موزه ملی سخن می‌گوید: «زمان بازدید از موزه همان ساعت کاری خانواده است. خانواده‌ها می‌خواهند بروند موزه ولی شب‌ها تعطیل است. حتی اگر عصر را برای بازدید از موزه بگذارند معمولاً در طرح ترافیک گیر می‌کنند. یعنی تا ساعت 6-7 شب عملاً نمی‌توانند از موزه‌ها بازدید کنند. خیلی از موزه‌ها پنجشنبه و جمعه‌ها تعطیل است. بنابراین باید به سمتی برویم که مردم شبانه بتوانند از موزه بازدید کنند.»

او درباره نداشتن کارت بهداشت فروشندگان کافه‌های سیار سی تیر هم می‌گوید: «از هفته آینده مسئول بهداشت در خیابان سی تیر مستقر می‌شود.» خشایارفرد درخواست موزه ملی برای یک شکل شدن لباس فروشنده‌ها و کافه دارها را قابل‌اجرا نمی‌داند و درباره همخوانی تأسیسات سیار با بافت موزه ملی هم می‌گوید: «طراحی با توجه به خبرگان و متخصصان امر و با توجه به بافت تاریخی منطقه در خیابان قرار گرفته است.» او درخصوص افزایش تعداد کافه‌های سیار هم می‌گوید: «مالک خیابان شهرداری است.»بهترین قیمت های اجاره و فروش مسکن را اینجا ببینید / مشاوره رایگان