شناخت مفاخر در نسل معاصر حلقهای مفقوده است/باید بتوانیم کارکردی که عطار و یا خیام دارد را برای نسل جدید بازسازی کنیم
در مراسم موسسه آموزش عالی عطار مطرح شد که شناخت مفاخر در نسل معاصر حلقه مفقوده است که نیاز به بازخوانی در اصول و سبک زندگی را تاکید می کند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، دکتر مجتبوی سرپرست مؤسسه آموزش عالی عطار مشهد مقدس بیان داشت: شناخت مفاخر در نسل معاصر حلقهای مفقوده است و نیاز به بازخوانی در اصول و سبک زندگی خودمان داریم. مفاهیمی همچون وفاداری به عهد، جوانمردی، مروت و اخلاق را میتوان در آثار و اشعار عطار و دیگر شعرا و عارفان ببینیم. با توجه به هجمههای فرهنگی، در فعالیت های فرهنگی نباید دست روی دست گذاشت و کار فرهنگی نکرد ما باید ضعف در شناخت شخصیتهای عرفانی و مذهبی را برطرف کنیم و به یک الگوسازی جدید برسیم.
درادامه این جلسه معارفه رضا بر آبادی بهعنوان مشاور پژوهشی مؤسسه آموزش عالی عطار برگزار شد و وی در این مراسم گفت: پژوهش پیرامون آثار ادبی و شعرا و عرفاً نیازمند همافزایی فرهنگی است یعنی تمام شاخهها و شاخههای هنری و علمی و فرهنگی را در بر بگیرد. در پژوهشها باید به توزیع متوازن و موضوعیت های مختلف در ابعاد معرفتشناختی آثار عطار برسیم. صحبت از واجشناسی در آثار عطار است و باید به بازآفرینی روشهای نوین در سبک زندگی جدید منتهی شود.
در ادامه دکتر مروارید معاون طرح و برنامه سازمان علمی فرهنگی آستان قدس رضوی افزودند:مشهد مفتخر به سنتی، از مفاخر ادبی، الهی، حکمی و عرفانی است این سنت کماکان امتداد داشته و خوشحالیم که تعاملات ادبی حکمی فلسفی در مشهد جریان دارد. تأسیس دفتر پژوهشی عطار هم در همین راستا ارزیابی میشود. مؤسسات و مراکز زیادی با اسم مفاخر داریم که وقتی وارد آن میشویم آن اسم، مسمای خودش را پیدا نمیکند. این مسما گاه با کار پژوهشی است گاه با کار فرهنگی در همین فضای دانشگاه که نیازمند حضور تجربههای دینی و عرفانی هستیم. البته این کار سهل و ممتنع است یعنی کار ظریفی است که نه دچار فرمگرایی و شکل گرایی شویم و نه دچار بیتفاوتی و بی هویتی شویم.
وی افزود: در کنار یک کار پژوهشی به دنبال به بازسازی یک تجربه دینی، یک تجربه عرفانی هستیم. مسئله اصلی که مطرح می شود این است که ما نیازمند بازخوانی میراث گذشته هستیم. به آن معنی که معنا و اصالت و روح افزایی برای نسل معاصر داشته باشیم. یک معنا معرفی این مفاخر به نسل جدید از آنچه که در گذشته رخ داده است.مسئله مهمتر معنادار بودن آن سنت گذشته در حال حاضر است که برای خوانندهای جدید خوانش این آثار و مفاخر چه حسی ایجاد میشود؟ به کدامیک از مشکلات ذهنی و سوالات فرهنگی و هنری پاسخ میدهد؟
ادامه داد: مسئله هویت یعنی اینکه خود را چگونه تعریف می کنیم. وقتی به جوان میگوییم خود را تعریف کن یا تعریفی ندارد یا تعریف او برنمیگردد به پایههای ایرانی و اسلامی پیشین که اگر هویت خود را تعریف کند وابستگیهای فرهنگی پدید میآید و تعهد و مسئولیت هایی که بعد از شناخت هویت برایش تعریف میشود تعلق فرهنگی و هنری و در ادامه علاقه دینی از پس شناخت هویت میآید. این بدین معناست که ما بتوانیم کارکردی که عطار و یا خیام دارد را برای نسل جدید بازسازی کنیم. مسئله دوم خودآگاهی است که از پس شناخت هویت منتج می شود. داستان سیمرغ در منطق لوتئین داستان خودآگاهی است. ما در سنت فلسفه دو سنت داریم سنت عقلانی و سنت زیباییشناسانه درس زیباییشناسی و مفهوم عشق عرفانی خیلی از مفاهیم را در زمان معاصر میتواند بازسازی کند.
ارسال نظر