سکوت ارتش درباره عکسی پر از انسانیت / عکس ارتشی ایران جهانی شد

به گزارش رکنا، روز پنجشنبه یک عکس از مرز ایران و افغانستان و در فضای مجازی دست به دست شد که نشان می داد یک دخترک افغان در حالیکه یک ارتشی از تیپ 65 نوهد ایران دستش را گرفته بود به سمت خاک ایران انتقال داده می شود. در نوشته این عکس آمده بود که دخترک افغان با پدر و مادرش خود را به مرز ایران رسانده اند و با توجه به مرگ والدینش تنها مانده و نظامیان ارتش ایران مستقر در مرزهای شرقی با مهربانی او را به داخل خاک ایران انتقال داده اند. با انتشار این عکس فضای مجازی پر از تحسین و ستایش شد. همزمان رکنا به پی جویی از ارتش پرداخت.اما در شب نخست با وجود وعده بررسی و بیان جزئیات از سوی ارتش هیچ پاسخی دریافت نشد، تا این که روز بعد یکی از خبرگزاری ها به نقل از مرزبانی ناجا _ مرزبانی نیروی انتظامی ایران_ چنین ماجرایی را کاملا تکذیب کرد.

این اقدام در حالی صورت گرفت که در این عکس مامور نظامی یک ارتشی بود، نه مرزبان نیروی انتظامی و برخی رسانه ها مشخص نیست چرا به جای پیگیری از مدیران رسانه ای نیروی زمینی ارتش، که بسیار ارتباط نزدیکی با رسانه ها دارند، از یک ارگان نظامی دیگر چنین عکسی را پیگیری کردند و مرزبانی ناجا نیز باتوجه به این که چنین اتفاقی در زیرمجموعه مرزبانی رخ نداده بود به درست آن را تکذیب کرد و در واقع اینجا هیچ ایرادی بر مرزبانی ناجا وارد نیست و ایراد اصلی به رسانه ها است که متاسفانه مسیر پیگیری یک خبر را به اشتباه رفتند.

بعد از این تکذیب در حالی که می شد مانند کشورهای جهان که گاهی حتی به نادرست از کاه کوه می سازند با اقتدار چنین اقدام انسان دوستانه را در فضای مهاجرت افغان های آواره به تصویر کشید تا جهانیان بدانند انسانیت در ایران زمین موج می زند و برخلاف برخی از کشورهای اروپایی که دیده شده است، در زمان جنگ سوریه مهاجران را حتی به عمد در آب های کشورشان غرق کرده بودند، ایرانیان با دید انسانی مهاجران را در آغوش می پذیرند و از تبعات اقتصادی و حتی اجتماعی این مهاجرت ها به خاک ایران نمی هراسند و انسانیت را ارجح تر می دانند.

حالا بعد از تکذیب این خبر و عکس آن هم از مسیر نادرست و اشتباهی که برخی رسانه ها انتخاب کردند، بیش از 3 عکس دیگر از همان صحنه منتشر شد که نشان می داد نظامیان ارتش ایران این دختر افغان و حتی دختران و پسران مهاجر دیگر را چگونه از پشت سیم خاردارهای مرزی به داخل ایران راه داده اند و حتی سوار بر خودروهایشان آنها را به جای مطمئن تحت نظر ارگان های مسئول انتقال می دهند.

پس این عکس و عکس های دیگر و سرنوشت این دختر بچه افغان و دیگر مهاجران افغان واقعیت دارد. و یک سوال بزرگ چرا نیروی زمینی ارتش در برابر این عکس ها و واقعیت پشت پرده آن سکوت کرده است؟ مگر نه این که هر بار یک نظامی، یک پزشک، یک پلیس، یک معلم، یک پرستار و یک ... اقدام تحسین برانگیز و انسانی انجام می دهند برای الگو شدن در جامعه ماجرایشان رسانه ای می شود؟

حالا چرا پس از گذشت 48 ساعت از انتشار چنین عکس هایی هنوز ارگان مسئول که همان نیروی زمینی ارتش است سکوت کرده است؟

و اما در آخر بررسی های رکنا نشان می دهد این دخترک به واقع توسط ارتشی های انسان دوست ایرانی مستقر در مرزهای شرقی کشور به ایران انتقال داده شده و تنها جای اغراق آمیز در نوشته این عکس مرگ پدر و مادر دخترک بوده است درحالی که آنها زنده اند و به داخل خاک ایران وارد شده اند و امیدواریم جزئیات این عکس ها که بازتاب گسترده ای داشته است از سوی نیروی زمینی ارتش به دور از هرگونه مصلحت اندیشی به زودی تشریح شود.

مرزبانی ناجا هم تائید کرد

دقایقی بعد از این نوشتار معاونت اجتماعی مرزبانی ناجا که در روز نخست با توجه به آنچه که در یادداشت به آن اشاره شد چنین اتفاقی را تکذیب کرده بود چرا که در زیر مجموعه مرزبانی رخ نداده بود در اطلاعیه ای که در اختیار رکنا قرار داد با تائید این عکس ها از جان بر کفان ارتش قدر دانی کرد.

در این یادداشت آمده است :

معاون اجتماعی مرزبانی ناجا با بیان اینکه در دو روز گذشته کودکان پناهجوی افغانی که به سمت کشورمان در جستجوی امنیت در حرکت بودند  توسط جان برکفان ارتش جمهوری اسلامی ایران نجات پیدا کردند وی ضمن قدردانی از تلاش های ارتش جمهوری اسلامی ایران در تامین امنیت مرزها در کنار مرزبانان جمهوری اسلامی ایران اظهار داشت اخبار منتسب به معاون اجتماعی  مرزبانی خراسان رضوی در خصوص پناهجویان افغانی برداشت رسانه‌ای خبرنگار مربوطه بوده اصولا هیچ مصاحبه‌ای از سوی مسئولین مرزبانی استان خراسان رضوی صورت نگرفته است.

انتظار رسانه ها

حالا از نیروی زمینی ارتش انتظار می رود تا سکوت را شکسته و جزئیات این اقدام انسانی را منتشر کند و از خبرنگاران محترم رسانه ها نیز درخواست می شود هر مطلبی را از ارگان مربوطه آن پیگیری کنند تا شاهد چنین اتفاق هایی در عرصه رسانه نباشیم.