یک میلیون تومان به ازای سقوط قدرت خرید؛ حقیقت تلخ متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان / رتبه بندی معلمان یک سراب عدالت بود

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ابراهیم سحرخیز، معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا گفت: در سال گذشته، تمام ایران فهمید، مجلس با افزایش یک درصد به مالیات بر ارزش افزوده، قرار است حقوق چند میلیون بازنشسته را تا یک قدمی شاغلان افزایش داده و به بخشی از تبعیض ها و نارضایتی ها پایان دهد؛ اما در عمل چنین نشد. بازنشستگان پس از ماه ها انتظار، مصاحبه و مناظره، کش و قوس بین دولت و مجلس بر سر تامین منابع یا چند و چون اجرا، هم گرانی و تورم دلار ۷۰ هزار تومانی را به جان خریدند، هم طعن و تعریض مالیات دهندگانی را که از این افزایش مالیاتی، ناخشنود بودند. دست آخر، پس از ماه ها تاخیر، آنچه نصیب ذینفعان یعنی بازنشسته ها شد، حبابی بیش نبود. همان یک میلیونی که توان هماوردی با قیمت حتی یک کیلو گرم گوشت را هم نداشت.

وی در ادامه تاکید کرد: بوغ تبلیغاتی مجلس و دولت همچنان بلند است که ما شق القمر کرده ایم! با انتشار جدول میانگین ناخالص پرداختی به دستگاه ها از سوی سازمان امور اداری و استخدامی کشور در سال ۱۴۰۲، معلوم شد شکاف و بی عدالتی در بین دستگاه ها به ویژه آموزش و پرورش آنچنان ژرف و عمیق است که مصوبات اینچنینی، هرگز قادر به جبران ذره ای از آن نیست. برخلاف اسناد بالادستی بی خاصیتی مثل نقشه جامع علمی کشور، معلمان در طرح طبقه بندی مشاغل نه تنها در زمره استادان، پژوهشگران و فناوران قرار ندارند، حتی در مراتب شغلی و پایگاه اقتصادی و معیشتی خویش نیز به گرد پای قشر زحمتکشی مثل پرستاران هم نمی رسند.

سحرخیز همچنین افزود: معلمان با میانگین دریافتی ناخالص ۱۵ میلیونی تا رسیدن به میانگین دریافتی ۲۵ میلیونی پرستاران، 10 میلیون تومان فاصله دارند. هنوز هم خیلی از نمایندگان از جمله رئیس کمیسیون آموزش مجلس، اجرای طرح رتبه بندی معلمان را برای خود و همقطارانش مایه مباهات دانسته، انتظار دارد با این کار، نام وی نیز در کنار «یوری گاگارین» نخستین فضانورد جهان، در رکورد جهانی گینس ثبت و ضبط شود. شوربختانه هنوز هم این آقا ول کن ماجرا نیست در هر فرصتی یا منبری که نصیبش می شود مثل رضا مراد صحرایی که از جیب معلمانش خبر نداشت، داد سخن داده، اجرای رتبه بندی را یک رنسانس در تاریخ آموزش و پرورش ایران می دانند.

معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش همچنین گفت: اشکال متناسب سازی حقوق بازنشستگان با شاغلان همتراز، در چند نکته نهفته است. نخست تفاوت میانگین ۳۰ میلیونی بین دریافتی دستگاه صدر جدولی با قعر آن یعنی آموزش و پرورش ناشی از چیست؟ چرا آموزش و پرورش از حاشیه های رنگینی مثل رفاهیات، پاداش های مناسبتی، کارانه و... که بر بندهای اول و دوم احکام کارگزینی آنها یعنی حقوق و فوق‌العاده شغل الحاق کرده اید، محروم است؟ جالب آنجاست که حتی ستاد خود آموزش و پرورش نیز یکی از مجریان همین تبعیض و نابرابری است چراکه تفاوت ۶ تا ۹ میلیونی بین دریافتی معلمان با کارکنان ستادی وزارت آموزش و پرورش گواهی بر این ادعاست.

وی تاکید کرد: در وهله دوم، وقتی مجلس به عنوان عالی ترین دستگاه نظارتی، خودش یکی از بزرگترین عاملان و مسببان نبود نظام هماهنگ پرداخت در این کشور است، توقع داریم سازمانی مثل امور اداری و استخدامی که در شرایط محدودیت منابع، خودش در کنار سازمان برنامه و بودجه، از مصادیق بارز تعارض منافع است به چنین مهمی بپردازد؟ کما اینکه بارها دولت سیزدهم در این باره یعنی عادلانه شدن پرداخت در دستگاه های اجرایی، داد سخن داد اما دریغ از ذره ای عمل!

معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش افزود: در قانون مربوط به متناسب سازی حقوق بازنشستگان با شاغلان یک مغالطه بزرگ نهفته است که خودش موجب نقض غرض می شود زیرا اگر هدف قانونگذار، کمک به معیشت بازنشستگان، ترمیم و جبران مستمری آنان هم پای تورم و گرانی افسار گسیخته ای است که هر ساله از ناحیه دولت یا مجلس در کاسه آنان گذاشته می شود تفاوت میان دریافتی شاغلان همتراز بازنشستگان باید مبنا و ملاک همسان سازی قرار گیرد که در آن صورت، این تفاوت نباید یک میلیون باشد؛ بنابراین باید به جای اکتفا کردن به کلمه حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی، به دیگر دریافتی های متفرقه (پرداخت های پنهان و خارج از حکم) نیز که به انحای مختلف و بهانه های جور وا جور ماهیانه به حساب شاغلان واریز می شود، اشاره شود.

او همچنین تاکید کرد: رتبه بندی معلمان باید دوباره مورد بازنگری قرار گیرد. اگر قرار است کلماتی مانند استاد، دانشیار، استادیار و مربی معلم محلی از اعراب داشته و حامل مسمایی باشند که بر آنها بار شده باید بین این مراتب و رتبه بندی اعضای هیات علمی دانشگاه ها تقارن و تناسبی وجود داشته باشد که شوربختانه جای این تناسب همچنان خالی است. شورایعالی انقلاب فرهنگی، شورایعالی آموزش و پرورش و حتی آقای وزیر در اینگونه مواقع مهر سکوت بر لب زده، ترجیح می دهند به همه چیز ورود کنند مگر معلم، معیشت و منزلت بر باد رفته وی! تازه آقای رئیس‌جمهور بنا دارد به ازای هر ۴۵ نفر دانش آموز یک معلم، ما سنگاپور را نیز در آزمون های بین المللی، پشت سر بگذاریم. برای اینکه هیچکدام از آنها معلم نیستند و با حقوق معلمی، یک روز ، زندگی نکرده اند.

معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش افزود: آخر مانند امسال، دوباره مجلس با افزایش یک درصد به مالیات بر ارزش افزوده در سال آینده، قرار است بخشی از منابع حاصل از آن را به متناسب سازی حقوق بازنشستگان اختصاص دهد بی آنکه به عمق یا خروجی این دستاورد بپردازد. این درحالی است که با افزایش 10 هزار تومانی به ارز ترجیحی کالاهای اساسی در بودجه سال آینده، در خوش بینانه ترین نگاه علاوه بر افزایش قیمت خودرو، حامل های انرژی مثل آب، برق، گاز و بالاخره بنزین، دست کم بین ۳۰ تا ۴۰  درصدی مایحتاج اساسی مردم گرانتر خواهدشد.

سحرخیز در پایان گفت: متناسب سازی حقوق بازنشستگان اگر قرار است کماکان به قیمت سقوط چند برابری قدرت خرید آنان در ازای افزایش یک میلیون تومان تمام شود که می شود، پس بهتر است از همین ابتدا کان لم یکن تلقی شود تا دوباره جیب بازنشستگان خالی نشود.