سفر ممنوع شد ، سفر ممنوع نشد
رکنا : دوبــاره تعطیــلات و دوباره ممنوعیت ســفر؛ موضوعــی کــه در یک ســال گذشــته به دفعات با آن روبه رو شــده ایم اما موضوع مهم این اســت که باوجود اعمال محدودیت و ممنوعیت سفر در تعطیــلات پیــش رو چــه نقصی وجــود دارد که ممکن اســت به اوج گرفتــن دوباره بحران کرونا دامن بزند؟
زمانـی کــه ممنوعیـت سـفر در بـازه زمانـی مشـخصی اعـلام می شــود، همــه تمرکــز بر تردد با وسـیله شـخصی بین اســتان ها و درنهایــت بیــن شهرهاسـت؛ ممنوعیتـی کــه بیشـتر از ایــن پیشروی نمی کند. درصورتی که شبکه حمل ونقل کشور شامل ناوگان اتوبوسـرانی، تاکسی های بین شـهری، شبکه ریلی و شـبکه حمل ونقل هوایی هــم می شـود کــه در شـرایط امـروز، ســفر با همـه آنها بـرای همه مردم آزاد است. معضـل تعطیلات پیش رو هـم همیـن اسـت.
این کــه من بــا خودرو شخصی نمی توانم از شهرم خارج شوم درصورتی که خیلی راحت می توانم ســوار بــر تاکسـی های بین شـهری شـوم و بــه هرکجا که می خواهم ســفر کنم. اینجاســت که نشــان می دهد این محدودیت و ممنوعیت سـفر، آن طـور کــه باید معنای ممنوعیت سـفر ندارد. البته معتقدم همین هم برنامه خوبی اســت ولی به تنهایی برای کنترل بیماری کفایت نمی کند.
گذشته از ایــن، تنهـا قانونی که از سـفر رفتـن ممانعت می کنــد، جریمه مبتنــی بــر پــلاک اســت. در چنیــن طرحــی، قانـون فقــط پـلاک خـودرو را می شناسد و در این بین، انسانی جریمه نمی شود. درصورتی که چه بهتر که قانون به جای برخورد با پلاک خودرو، کد ملی افراد را ملاک جریمه شدن قرار بدهد.
واقعیت این اسـت که تردد منحصر به پلاک خودرو نیسـت بلکه منحصربه فرد اســت و این افراد هســتند که جابه جا می شـوند. به نظر می رسد تا زمانی که ممانعت از تردد، انسان محور و فرد محور نباشد این مشــکل همچنان به قوت خود باقی اسـت. اما در چنین شرایطی که مبنای ممنوعیت، آدم ها نیستند برای کنترل و مدیریت سفرها چه می شود کرد؟ کمترین کار این است با همکاری وزارت بهداشـت در پایانه های مسـافربری اتوبوس، هواپیما و ایسـتگاه های راه آهــن، افـراد دو سـاعت قبل از سوارشــدن در وسـیله نقلیـه در محل حضـور پیـدا کننــد تا تســت های اندازه گیری تب و اکسـیژن خون که نیاز به هزینه بالایی هم ندارد، صورت بگیرد.
آن وقت اسـت که از سـفر افراد مشکوک به کرونا تاحدی جلوگیری می شود؛ تدبیری که متاسفانه امروز انجام نمی شـود و با ساده انگاری تمام به همه افراد خدمات جابه جایی و گردشگری ارائه می شود. با این حــال اگر نخواهیم منفی نگری داشـته باشـیم، بایـد بگویم همین ممنوعیت هم مصداق ضرب المثل معروفی است که می گوید کاچی به از هیچـی است، چراکـه طبیعتا همیـن ممنوعیت نصفـه و نیمه باعث می شـود در روزهـای تعطیلـی مـدارس و نیمه تعطیل بودن مشــاغل، از هجوم مردم به سواحل مازندران و گیلان، سفر به شهرهای زیارتی مثل مشهد و قم و شهرهای توریستی مثل اصفهان و شیراز تا حدودی کاسته شـود. با وجود ایــن امــا بــرای پیشگیری از بحران هـای احتمالی پیش رو بهتر اسـت قوانین را در ابعاد گسـترده تر و همگانی تر اجرایی کنیم.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
رضا غنی لو
آسیب شناس اجتماعی
ارسال نظر