به گزارش رکنا، این افراد که اغلب از خانواده های فقیر و در حاشیه شهرها هستند به دلیل فقر اقتصادی و فشارهای مالی زیاد تصور می کنند جامعه و افراد پولدار حق آن ها را خورده اند و برای رسیدن به حقی که خودشان برای خود تعریف کردند مرتکب خلاف و اخاذی و سرقت از افراد پولدار می شوند.

متاسفانه به دلیل بی عدالتی های اقتصادی، شکاف اقتصادی بین اقشار مختلف جامعه زیاد شده است و این شکاف سبب شده برخی افراد با فرهنگ ملی بیگانه شوند و افراد ثروتمند و سرمایه دار را با عقده و حس حقارت می پندارند و با ارتکاب جرم حق خود را می خواهند از این سرمایه داران بستانند. در حالی که سرمایه داری اساس توسعه یافتگی یک جامعه به لحاظ جامعه شناختی به شمار می رود و به دلیل ندانم کاری هایی که در گذشته رخ داده این شکاف اقتصادی در جامعه پدید آمده است.

برخی افراد کم درآمد به سرقت و اخاذی و فریب افراد پولدار عادت کرده اند و با این شیوه راحت ناگهان خودشان به ثروت هنگفتی دست می یابند و توجیه شان این است که حق ضایع شده شان را از افراد پولدار گرفته اند. در جوامعی که شکاف طبقاتی و مالی بیشتر از حد به چشم بخورد افراد دچار سرخوردگی، سردرگمی و یاس می شوند و این تفکر منفی در جامعه مانند یک آفت رشد می کند.

در این افراد، باورها و اعتقادات دینی رنگ باخته و مسئله مال مردم و حلال و حرام از بین رفته است و چون ضدفرهنگ و خرده فرهنگ، شکل فرهنگ برای شان گرفته این خرده فرهنگ ها را با خود به لایه های مختلف جامعه می آورند و این فرهنگ منفی را ترویج می دهند چون دیدگاه شان به افراد سرمایه دار منفی است . برای چنین افرادی اولویت های زندگی تغییر یافته است و فشار اقتصادی و فقر در محله های فقیرنشین سبب می شود از افراد پولدار اخاذی کنند.

وقتی پای صحبت این افراد می نشینیم در بیان شان احساس گناه و مجرمیت دیده نمی شود و این کار ناپسند را به نوعی حق اجتماعی خود تلقی می کنند .متاسفانه در این جوامع اخلاقیات، باورها و نظام قانونی دچار فروریختگی شده است و دچار آنومی شده اند. این افراد تصور می کنند سرمایه گذاران مانع پیشرفت آن ها شده اند و به نوعی باید آن ها را تلکه کنند تا عقده های حقارت و کمبودهای شان جبران شود. اگر این پدیده در جامعه رشد روز افزون داشته باشد متاسفانه نظام قانونی زیر سوال می رود و پایگاه های اخلاقی در جامعه نابود می شود.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.