روان نگار / مریم سامانی- دانشجوی دکتری روانشناسی – زوج درمانگر
این ذره بین به کار هر رابطه ای می آید
ارتباط گرفتن با دیگران و داشتن یک رابطه خوب و آرام که باعث شادی شود، به عوامل مختلفی نیاز دارد.
مهمترین عامل شناختن و توجه به نیاز های طرف مقابل است ، مشکل بین افراد در رابطه ها بخصوص رابطه همسران وقتی شروع می شود که آنها به جای توجه به نیاز های طرف مقابل آنچه را که خودشان دوست دارند و برای شان خوشحال کننده است، اجرا می کنند. برای مثال فرد فکر می کند اگر با همسرش به سینما برود زمان خوبی را در کنار هم سپری خواهند کرد زیرا خودش از انجام این کار و دیدن فیلم خشنود می شود.
مجادله وقتی شروع می شود که زن پس از مدتی اظهار می کند در این زندگی اصلا شادی نیست و از این همه یکنواختی کسالت بار خسته شده است و هیچکس او را درک نمی کند.
یا برعکس مرد از این که روز تولدش را در خانه و در جمع مهمانان همیشگی گذرانده اصلا حس خوبی ندارد.
با این که در هر دو اتفاق هر دو همسر برنامه ریزی کرده ، انرژی و وقت صرف کرده اند باز هم رضایت وجود ندارد . چرا؟
پاسخ خیلی ساده است. چون هر کدام از همسران به جای آن که بررسی کنند چه چیزی همسرشان را خشنود می کند در مسیری وارد شده و انتخابی را کرده اند که اگر برای خودشان انجام می شد خوشحال می شدند.
به خاطر داشته باشید همسران ما افرادی هستند که نیازها ،دیدگاه و شخصیتی متفاوت از ما دارند هر چیزی که حال ما را خوب می کند برای همسرمان رضایت بخش نیست.
برای رفع نیاز های آن ها نخست باید از خواسته ها و علایق آنها باخبر شد پس قدم اول آن است که صمیمانه از هم بپرسیم با چه برنامه ای خشنودی تو فراهم می شود ؟ چه کار کنم تا خوشحال شوی ؟ می خواهم کاری کنم تا حال خوب تری داشته باشی به من بگو چه انتخابی بهتر است؟
و این مهارت را در خود تقویت کنیم که در پاسخ این سوال اخم نکنیم و با این تصور که بعد از این مدت هنوز نمی داند چه چیزی من را خوشحال می کند ، همسرمان را به عقب هل ندهیم. هیچکس در ذهن ما نیست و بهتر از خود ما نمی داند چه نیازی داریم و چه چیزی در آن لحظه حس خوبی را به ما می دهد.
مهارت گفت و گو کردن را یاد بگیریم که گام بلندی است در رسیدن به ایستگاه شادمانی و خوشبختی.
برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ارسال نظر