خلق ساختمانی زیبا از یک کارخانه سیمان متروکه+تصاویر

کارخانه سیمان رها شده بیشتر به ویرانه‌ها شباهت داشت ولی حالا یک ساختمان مجلل جذاب است.

تبدیل یک کارخانه سیمان قدیمی به دفتر معماری از آن تفکرات فانتزی و منحصربه فرد می باشد. در سال 1973 ریکاردو بوفیل یک کارخانه سیمان متروکه و منسوخ را پیدا کرد. یک مجتمع صنعتی که بیش از یک قرن کار نکرده و از 30 سیلو، اتاق های ماشین زیرزمینی، و انبارهای سیمان تشکیل شده بود. بنابراین بوفیلو تصمیم گرفت تا با همکاری تا این مکان متروکه را به دفتر اصلی طراحی و معماری شرکت Taller تبدیل کند. کار بازسازی این مکان بیش از 2 سال به طول انجامید.

کارخانه سیمان رها شده بیشتر به ویرانه ها شباهت داشت. بیشتر المان ها و فضاهای کارخانه از عناصر سورئالیستی تشکیل شده بود. این فضا شامل پله هایی بود که به ناکجا آباد صعود کرده اند، یا سازه های قوی بتنی که هیچ نقشی در پایداری ساختمان نداشتند تشکیل شده بود. قطعه های فلزی که در فضاهای بزرگ و خالی در هوا معلق بودند نقش المان های فضایی را بازی می کردند.

فرایند تخریب و بازسازی بخشی از قسمت های قدیمی باعث شد تا برخی قسمت های قدیمی و فرسوده که قابل مشاهده نبودند حذف شوند. در اکثر نقاط کارخانه بتن در حدی سفت شده بود که نقش مجسمه فضا را بازی می کرد. زمانی که طراحی داخلی دفتر معماری با ارائه یک پلان فاز 2 پس از برداشت پروژه به اتمام رسید، نوبت به تمیز کردن فضاهای سیمانی و کثیف بود. با اضافه کردن المان های ظریف معماری، بخصوص بافت سبز که اکثر فضای پروژه را محصور کرده بود، این مکان را با تغییرات عمده ای مواجه کرد.روش طراحی دفتر معماری با تغییر کاربری یک کارخانه متروکه به مکانی برای کار و زندگی، به وسیله انطباق مکان به فضاهای جدیدتر صورت گرفته است. 8 سیلوی غول پیکر به مکان هایی مانند: دفاتر اداری، کتابخانه، اتاق های خواب، اتاق موسیقی، باغ اوکالیپتوس، اتاق طراحی، گالری و فضاهای خدماتی تبدیل شدند. طراحی محوطه هم پس از پاکسازی از درختان سَرو و زیتون پوشیده شده اند تا به طراوت فضا بیافزایند، و این مکان را از حالت مرده خود خارج کنند. این پروژه یک مدرک اثبات از این موضوع است که یک معمار با تخیل افسارگسیخته خود می تواند یک مکان کاملا از دست رفته را به فضایی جادویی برای کار و زندگی تبدیل کند. طبق برآرودهای امروزی ارزش این دفتر معماری چند میلیون دلار تخمین زده شده است.