کاهش آستانه تحمل در میان ایرانی‌ها

به گزارش گروه اجتماعی رکنا، عباس علی ناصحی اظهار داشت: نتایج یک پیمایش ملی نشان می دهد، حدود 23 درصد افراد بالای 16 سال کشور و بیش از 35 درصد تهرانی ها از نوعی اختلال روان رنج می برند که اختلال افسردگی و اضطراب در صدر این اختلالات قرار دارد.

وی میانگین اختلال روانی در جهان را حدود 25 درصد اعلام کرد و گفت: این آمار در کشورهایی همچون استرالیا، نیوزلند و اسکاندیناوی کمتر از میانگین و در ایالات متحده بیش از میانگین جهانی است.

ناصحی اظهار داشت: اگر سلامت را به سه بخش سلامت جسم، روان و اجتماع تقسیم کنیم، بسیاری از بیماری های جسمانی منشا روانی دارند که به بیماری روان تنی معروف هستند.

وی درخصوص رابطه اضطراب و پرخاشگری توضیح داد: افزایش اضطراب و افسردگی رابطه معکوسی با تحمل افراد و پرخاشگری دارند؛ هرچه میزان اضطراب و افسردگی افزایش یابد، تحمل افراد در مواجهه با اتفاقات کاهش می یابد.

عضو هیات علمی دانشگاه علمی کاربردی، افزایش حوادث Accidents طبیعی همچون زلزله و بحران های انسان ساختی همچون پلاسکو و سانچی در کشور را از دیگر عوامل شیوع اضطراب در میان مردم دانست و اظهار داشت: ترس از زلزله، سیل، خشکسالی و حتی اخبار مربوط به کم آبی، اضطراب را در بین مردم کشور افزایش داده است.

ناصحی نداشتن شغل را یکی از دلایل افزایش اضطراب در بین افراد جامعه دانست و گفت: بیکاری و مشکلات ناشی از آن بیش از تورم و مسائل اقتصادی، به اضطراب افراد منجر می شود.

وی بسیاری از پرونده های قضایی کشور را مربوط به نزاع بین افراد دانست و گفت: مهارت کنترل خشم نیاز به آموزش دارد؛ باید افراد آموزش ببینند چه فعالیت هایی را انجام دهند که زیاد خشمگین نشوند یا در صورت بروز خشم چگونه آن را کنترل کنند.

ناصحی آموزش مهارت های لازم در این زمینه را از وظایف نظام سلامت برشمرد و افزود: مردم می توانند با فراگیری این مهارت ها در هنگام بروز خشم، آن را کنترل کنند تا کمترین خسارت را برای خود و دیگران به وجود دارند.

روانپزشک و استاد دانشگاه اظهار داشت: علاوه بر نظام سلامت کشور، افراد جامعه نیز در پیشگیری، ارتقا و بهبود سلامت خود نقش زیادی دارند و با دریافت آموزش های لازم می توانند در این زمینه گام های موثری بردارند.

استاد دانشگاه همچنین با اشاره به اهمیت سلامت روان، گفت: به رغم اهمیت بالای سلامت روان در تمام امور جامعه، مردم و مسئولان حوزه بهداشت، به سلامت روان اهمیت چندانی نمی دهند که یکی از نشانه های آن میزان اندک بودجه اختصاص یافته به سلامت روان از سوی وزارت بهداشت است.