فعالان محیطزیستی هم آزاد میشوند؟
حوادث رکنا : سیام بهمنماه 98 و چند روز پس از صدور حکم فعالان محیطزیستی اما ویروس کووید 19 راهش را به ایران باز کرد و اولین قربانیها را گرفت. بعد از آن تلاشها برای آزادی این افراد از سوی خانوادهها و وکلای آنها آغاز شد.
به گزارش رکنا ، کمتر از ۲ هفته مانده به پایان کار مجلس دهم، قانون کاهش مجازات حبس تعزیری پس از کش و قوس فراوان و رفت و آمد میان شورای نگهبان و مجلس به تصویب رسید. قانونی ۱۵ مادهای که قرار بود با کاهش مجازات حبس، جمعیت کیفری زندانها را کم کند و امکان آزادی زندانیان را فراهم آورد. اگرچه ابتدا بیم آن میرفت که این قانون هم مانند برخی موارد قانونی دیگر چندان مورد توجه قرار نگیرد و اجرای آن شبیه به قانون جرم سیاسی – که نزدیک به ۴ سال مغفول ماند – به فراموشی سپرده شود اما آزادی نرگس محمدی، زندانی سیاسی نشان داد انگار بالاخره ارادهای برای اجرای این قانون تازهتصویب ایجاد شده است.
روز پنجشنبه، هفدهم مهرماه بود که خبر آزادی نرگس محمدی منتشر شد. خبری که حکایت از آن داشت که حکم ۱۰ سال حبس این فعال حقوق بشر با استفاده از قانون کاهش مجازات حبس، به ۸ سال و نیم کاهش یافته و با توجه به اینکه او این مدت را در زندان بوده، بامداد پنجشنبه ساعت ۳ و نیم از زندان آزاد شد. نرگس محمدی اما تنها زندانی نیست که مشمول قانون کاهش مجازات حبس تعزیری است. دستگاه قضایی حالا با لیستی بلندبالا از محکومانی روبهروست که با توجه به قانون کاهش مجازات حبس تعزیری میتوانند در صف انتظار آزادی از زندان بایستند و بنا بر گفتههای حقوقدانان، ۷ فعال محیط زیستی زندانی که از بهمنماه ۹۶ در زندان به سر میبرند، ازجمله زندانیانی هستند که میتوانند با استفاده از این قانون، از زندان آزاد شوند.
هومن جوکار، امیرحسین خالقی، سام رجبی، طاهر قدیریان، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، مراد طاهباز، کاووس سیدامامی و عبدالرضا کوهپایه ۹ فعال محیطزیستی بودند که بهمن و اسفندماه ۹۶ به اتهام جاسوسی بازداشت و روانه زندان اوین شدند. کاووس سیدامامی البته ۲ هفته پس از بازداشت در زندان جان خود را از دست داد تا این گروه ۹ نفره، ۸ نفره ادامه ماجرا را پی بگیرند. مرگ مشکوک کاووس سیدامامی که خودکشی تشخیص داده شد، واکنشهایی گسترده داخل و خارج کشور به همراه داشت و همین موضوع باعث شد توجه افکار عمومی و مسوولان به پرونده فعالان محیط زیستی بازداشتی دوچندان شود. بر همین اساس هم بود که رییسجمهوری، دستور به تشکیل هیاتی چهار نفره متشکل از وزرای دادگستری، کشور، اطلاعات و معاونت حقوقی ریاستجمهوری داد تا وضعیت این افراد را پیگیری کنند. پیگیریهای این هیات نیز درنهایت بنا به آنچه وزیر اطلاعات و رییس حفاظت از محیط زیست اعلام کردند این بود که فعالان محیط زیستی بازداشتی «جاسوس» نیستند.
دستگاه قضایی البته اتهام جاسوسی را از پرونده این افراد برداشت اما بنا بر حکمی که دادگاه بدوی صادر و دادگاه تجدیدنظر عینا تایید کرد، مراد طاهباز و نیلوفر بیانی به ۱۰ سال زندان، هومن جوکار و طاهر قدیریان به ۸ سال زندان، سام رجبی، سپیده کاشانی و امیرحسین خالقی حمیدی به ۶ سال زندان و عبدالرضا کوهپایه به ۴ سال زندان محکوم شدند تا بالاخره پس از بیش از ۲ سال بازداشت موقت، پرونده محیطزیستیها تعیینتکلیف شود.
سیام بهمنماه ۹۸ و چند روز پس از صدور حکم فعالان محیطزیستی اما ویروس کووید ۱۹ راهش را به ایران باز کرد و اولین قربانیها را گرفت. بعد از آن تلاشها برای آزادی این افراد از سوی خانوادهها و وکلای آنها آغاز شد؛ تلاشهایی که تا زمان نگارش این گزارش نتیجهای به دنبال نداشته و تنها عبدالرضا کوهپایه که به ۴ سال حبس محکوم شده بود، مشمول عفو رهبر انقلاب قرار گرفت و اسفندماه ۹۸ از زندان آزاد شد. تصویب قانون کاهش حبس تعزیری اما سبب شد، تلاشها برای آزادی این افراد که برخی از آنها میتوانند با استفاده از آزادی مشروط از زندان خارج شوند، امکانی تازه برای آزادی آنها از زندان فراهم کرد و با آزادی نرگس محمدی بنا بر همین قانون حالا بسیاری از ناظران امیدوارند که فعالان محیط زیست هم بتوانند با استفاده از قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب مجلس از زندان آزاد شوند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ارسال نظر