این دو خواهر سعودی از ترس به گرجستان فرار کردند / با ما مثل برده‌ها رفتار می‌شد !+‌عکس

به گزارش شفقنا به نقل از روسیا الیوم، روزنامه دیلی میل انگلیس نوشت: دو خواهر عربستانی در گرجستان از انگلیس درخواست پناهندگی کرده اند.
براساس نوشته این روزنامه، این دو خواهر درخواست پناهندگی خود را از طریق شبکه های اجتماعی مطرح کرده اند و عنوان کرده اند در صورتی که به عربستان برگردند کشته می شوند.
دیلی میل افزود: این دو خواهر سعودی که خودشان را «مها السبیعی»(۲۸ ساله) و «وفاء السبییعی» (۲۵ ساله) معرفی کرده اند، تازه ترین مورد فرار دختران از عربستان به شمار می روند.
مها و وفاء ادعا کرده اند که پس از آنکه از کشورشان به گرجستان فرار کرده اند، تمامی راهها پیش روی آنها بسته شده است.
این گزارش آورده است: این دو دختر از حساب توییتری موسوم به «گرجستان سیسترز» استفاده کرده اند و مدعی شده اند که پدر و برادرانشان تا گرجستان آنها را تعقیب کرده اند و تلاش می کنند آنها را به قتل برسانند.
این دو خواهر در ویدئویی که منتشر کرده اند، عنوان کرده اند: از سرکوب خانوادگی فرار کردیم زیرا قوانین در عربستان سعودی ضعیف تر از آن است که از ما محافظت کند؛ ما برای دستیابی به حمایت کمیساریای عالی پناهندگان جهت انتقال ما به یک کشور امن تلاش می کنیم. برای زنده ماندن به ما کمک کنید.
در یک ویدئوی دیگر یکی از این دو نفر گفته است: ما خواهان حمایت شما هستیم. کشوری را می خواهیم که از ما استقبال و از حقوق ما محافظت کند.
علاوه بر این این دو دختر سعودی عنوان کرده اند که مقامات عربستان سعودی مجوز سفر آنها را باطل کرده اند و هیچ وسیله دیگری برای خروج از گرجستان ندارند.

ژانویه گذشته کانادا به یک دختر سعودی به نام «رهف القنون» ۱۸ ساله پناهندگی داد. وی پس از فرار از عربستان، به تایلن رفت و از آنجا به کمک کمیساریای عالی پناهندگان، پناهندگی کانادا دریافت کرد.

سریال فرار زنان از عربستان
داستان فرار از زندان بزرگی به وسعت یک کشور برای زنان عربستان سعودی ظاهرا تمامی ندارد؛ گویا کسی وعده های محمد بن سلمان و باز کردن بعضی پنجره های این زندان را به نام اصلاحات و اعطای آزادی های مدنی جدی نگرفته است.
در ماههای گذشته خبر فرار «رهف القنون» انبوهی از انتقادها و سوالات درباره وضعیت اجتماعی عربستان سعودی و آتش زیر خاکستر عصیان مدنی در این کشور را برانگیخت؛ عصیانی که بسیاری آن را نتیجه دهه ها سرکوب حقوق زنان در این جامعه و قوانین سختگیرانه ای دانستند که حالا مانند فنری در حال رها شدن است و جهش آن مهارشدنی نیست؛ آن قدر که گاه کار را به ارتداد از آیین مفتی های وهابی در برخی زنان سعودی هم رسانده است.
رهف ۱۸ ساله دختری عربستانی که ابتدا با خانواده اش به کویت رفت، کمتر از ۱۰ روز پیش (پنجم ژاانویه ۲۰۱۹) از آنجا به تایلند گریخت و در هتل فرودگاه بانکوک معلق ماند تا اینکه اجازه یافت موقتا وارد خاک تایلند شود و کمیساریای پناهندگان سازمان ملل وضعیت او را بررسی کند. مقصدش استرالیا بود اما نهایتا کانادا به او پناهندگی داد. او گفت که دیگر «مسلمان نیست» و در بحبوحه تنش های عربستان سعودی با کانادا بر سر حقوق بشر، سر از تورنتو درآورد.
حالا بعد از موفقیت رهف القنون در فرار از عربستان سعودی، برخی زنان عربستان سعودی در شبکه های اجتماعی هشتگ و مطالبه جدیدی را داغ کردند با این مضمون که «سرپرستی (مردان بر زنان) را باطل کنید و گرنه همه فرار می کنیم»؛اما رهف، اولین دختر عربستانی نبود که در چند ماه اخیر با فرار و پناهندگی خبرساز شد و ظاهرا آخرین نفر هم نخواهد بود.

به نقل از ایرنا، در آوریل ۲۰۱۷ دینا علی السلوم ۲۴ ساله در حالی که می خواست از فیلیپین به استرالیا فرار کند، در فرودگاه مانیلا بازداشت و اجبارا به خانواده سعودی خود بازگردانده شد. یک فعال حقوق زنان که در فرودگاه حاضر بود، گفت: پدر دینا و عموهایش او را در همان فرودگاه کتک زدند و بعد از بستن دست ها و دهانش به داخل هواپیما کشاندند.
دینا در ویدیویی که در شبکه های اجتماعی منتشر شد گفته بود: اگر مرا بازگردانند، خانواده ام مرا به قتل می رسانند. نمی توانم از فرودگاه خارج شوم زیرا همه مدارکم را گرفته اند؛ کمکم کنید به عربستان سعودی بازنگردم.
به گزارش عربی۲۱، یک مسئول امنیت خطوط پروازی فرودگاه مانیلا گفت که السلوم آثار کوفتگی در بازوهایش داشت و می گفت که عموهایش این بلا را سرش آورده اند. او دائما تکرار می کرد می ترسد با عموهایش به عربستان بازگردد.

خواهران حمود
در اواخر فوریه ۲۰۱۷ دو خواهر به نام های اشواق (۳۰ ساله) و اریج (۲۸ ساله) حمود از عربستان به ترکیه گریختند. علت فرارشان را «بدرفتاری از سوی بستگان ذکور خود، شامل کتک، حبس در اتاق و محرومیت از غذا» ذکر کردند.
مقام های ترکیه گفتند پدر این دو دختر گفته است که فرزندانش عازم سفر به سوریه برای پیوستن به تروریست ها بودند اما این دختران، منکر شدند. سازمان دیده بان حقوق بشر هم اعلام کرد که یک وکیل گواهی داده است بلیط پرواز این دو دختر را دیده که در آن مقصد آنها نیوزیلند ذکر شده بود و می خواستند از طریق هنگ کنگ به آنجا بروند اما در هنگ کنگ، اجازه ورود به هواپیما نیافتند زیرا مسئولان دریافتند که برای گردش به آن کشور (نیوزیلند) نمی روند و هدفشان درخواست پناهندگی است. آنها ناچار شدند به استانبول سفر کنند و تصمیم گرفتند به جای بازگشت به عربستان سعودی در ترکیه اقامت کنند تا اینکه ترکیه ناچار به استرداد آنها شد.

مریم العتیبی
مریم العتیبی (۲۹ ساله) از بدرفتاری خانواده خود از منطقه القصیم در ریاض فرار کرد اما در همان آغاز سفر در خاک عربستان دستگیر و در زندان «بریده» القصیم زندانی شد.
پیش از این هم مقام های سعودی در سال ۲۰۱۶ او را به مدت ۱۰۰ روز پس از آن زندانی کردند که از برادرش به اتهام کتک زدنش شکایت کرد اما پدرش دخالت و او را تنبیه کرد. بعد از زندان به خانواده بازگشت اما بدرفتاری ها دوباره آغاز شد.

یکی از فعالان حقوق بشر عربستانی به نام ابراهیم منیف در روزهای حبس العتیبی چنین نوشت: مریم تو هم خدا را داری. اگر مرد مجرم قاتلی در زندان بودی همه قبیله برای بیرون آوردنت متحد می شدند و میلیون ها پول را برای آزادی ات حاضر می کردند اما تو زن هستی. نه برایت ارزشی قائل می شوند و نه حقوقی.
در جولای ۲۰۱۴ نیز یک دختر ۱۷ ساله سعودی که با خانواده اش به ترکیه رفته بود از طریق گذرگاه دریایی مرزی ترابزون ترکیه به گرجستان گریخت و خبر ساز شد. یک راننده تاکسی بعدها گفت که این دختر از وی خواست او را به گرجستان برساند. او را یافتند و به خانواده اش بازگرداندند.
دیده بان حقوق بشر در گزارشی از وضعیت زنان سعودی آورده است: قید و بندها در تمام طول زندگی بر دست و پای زنان سعودی است. حکومت عربستان زن را در هر سن و سالی که باشد، کم سن و سال می بیند و نیازمند اجازه…
ماجرا هنوز ادامه دارد؛ اما نه در فرودگاه ها و سفرهای خارجی. در داخل خاک سعودی و دالان هایی که بوی مرگ می دهد.

اینجا دختری را خائن می نامند و قاتلی را پنهان می کنند
روی دردناک و خشن تر سکه حقوق زنان در زندان های سعودی دیده می شود؛ جایی که نفس مردان هم از صحنه های آن حبس می شود و بوی تعفن خشونت در آن موج می زند.
« در دسامبر گذشته، پدر و مادرم با «لجین» در زندان ملاقات کردند. از او درباره گزارش های شکنجه پرسیدند؛ نتوانست بر خودش مسلط شود و با گریه در هم شکست. گفت که بین ماه های می و اگوست شکنجه شده است؛ زمانی که اجازه ملاقات نداشت…حبس انفرادی را تحمل کرد، کتک خورد، سرش را در آب فرو بردند، به او شوک الکتریکی وارد کردند، مورد آزار جنسی قرار گرفت و تهدید به تجاوز و قتل شد…پدر و مادرم پاهایش را دیدند که بر اثر ضربات لگد کبود شده بود.»
این عبارت ها بخش هایی از مطلبی است که اخیرا «علیاء» خواهر «لجین الهذلول» در روزنامه نیویورک تایمز آمریکا نوشته است.
او نوشت که سعود القحطانی (یکی از متهمان اصلی قتل جمال خاشقجی) بر شکنجه خواهرش نظارت می کرد؛ مشاور شاه سعودی. به نوشته علیاء، سعود القحطانی چندین بار در شکنجه لجین حضور داشت؛ او را تهدید به تجاوز و قتل و انداختن جسدش در شبکه فاضلاب کرد.

علیاء الهذلول به نقل از خواهر زندانی اش نوشت: در کنار القحطانی ۶ مرد برای شکنجه آماده می شدند. یک شب کامل در ماه رمضان شکنجه شد و لجین را مجبور کردند بعد از طلوع خورشید در روزهای رمضان غذا بخورد. یکی از شکنجه گران به لجین گفت: «هیچ کس بالاتر از ما نیست…حتی خدا!»
الهذلول در این مقاله می افزاید: وقتی مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا (روز یکشنبه) به عربستان می رود درباره پرونده های یمن، ایران، سوریه و قتل خاشقجی رایزنی خواهد کرد اما دهشتناک این است که در دستور کارش، زنان زندانی فعال حقوق زنان را نخواهد گنجاند؛ زنانی که به دنبال حقوق و کرامت هستند.
وی ادامه می دهد: بی تفاوتی پمپئو در این باره مرا مستقیما آزار می دهد زیرا لجین یکی از زنانی است که زندانی شده است؛ خواهرم زنی است که بدون خستگی از حق زنان سعودی در رانندگی دفاع کرد.
علیاء تصریح کرد: دوست داشتم این حرف ها را به زبان عربی در نشریه ای سعودی می نوشتم اما بعد از دستگیری لجین، رسانه های عربستان تصویرش را منتشر و او را خائن نامیدند؛ همان رسانه هایی که تصویر و نام قاتلان خاشقجی را پنهان کردند…. شوکه شدم وقتی در بروکسل خبر زندانی شدن لجین را در نامه ای از خانواده ام دیدم؛ آن هم در خانه مان در ریاض و جایی که زندگی می کرد و بیشتر شوکه شدم که لجین یک ماه قبل از آزاد شدن رانندگی زنان، بازداشت شد.
وی توضیح داد: رسانه های سعودی به لجین و زنان دیگر تهمت وابستگی به اخوان المسلمین زدند و رسانه ای نزدیک به حکومت اعلام کرد که احتمالا به ۲۰ سال حبس یا حتی اعدام محکوم شوند.

کمپین بلوغ؟
حالا زنان سعودی در شبکه های اجتماعی بیش از همیشه دست به کار شده اند. در تویتر نوشته اند: «زنی که مهاجرت می کند، فقط از عربستان سعودی فرار نمی کند، از اجتماع عقب مانده می گریزد اجتماعی که او را دائما ننگ می بیند. اشتباه در سیستم ها و قوانین است. چرا نباید بتوانم بروم پولم را تبدیل کنم یا برای استفاده از کارت بانکی هم معرف نیاز دارم؟»
دیگری نوشته است: «سرپرستی را باطل کنید و گرنه همه ما مهاجرت می کنیم. این وحشیانه ترین تصمیم های خشن است که باید لغو شود. سن رشدی برای زنان قائل نمی شوند و از هر دختری که این تصمیم نظام را می پسندد خواهش می کنم ذهنش را باز یا خودش را زنده به گور کند.»

زن دیگری چنین نوشت: «نمایندگی های دیپلماتیک ما به جای ترویج گردشگری و جذب سرمایه گذاران مشغول تعقیب زنان هستند و طرفه آنکه با هر بحران سیاسی هم از نگاه رسانه های جهان درباره خود ابراز تعجب می کنند.»

تناقض گویی های بن سلمان
نکته اینجاست که بن سلمان ولیعهد سعودی برنامه هایی هر چند قطره چکانی درباره توسعه مدنی با ادعای اصلاحات در چارچوب چشم انداز ۲۰۳۰ دارد و تعدادی را هم علنی کرده است؛ از جمله افتتاح سینما، مجالس طرب با حضور زنان و کاهش نقش هیات امر به معروف و نهی از منکر و آزادی رانندگی زنان؛ اما باز هم بحران های اجتماعی سر باز می کنند و آتش مطالبات بیشتر زبانه می کشد. هنوز سریال فرار زنان ادامه دارد؛ گویا اصلاحات ادعایی بن سلمان را باور نمی کنند.
شاید زنان سعودی، اصلاحات ولیعهد سعودی را واقعی نمی دانند و این فضای تزیین شده با اصلاحات را با ادامه سرکوب، بازداشت و شکنجه فعالان حقوق بشر حتی مخوف تر از فضای سنتی گذشته می دانند. برای آنان قابل هضم نیست که فردی از اعطای آزادی ها دم بزند اما باورمند به شکنجه و زندان، تنها به اتهام مطالبه همین آزادی باشد. احتمالا هنوز می پرسند این چه نوعی از اصلاحات است که «لجین الهذلول» ها، «عزیزه الیوسف» ها و «سمر بدوی» ها را به بند می کشد و شکنجه می کند؛ فعالان زن سعودی که هیأت حقیقت یاب خواستار دیدار با آنها شده است؛ هیاتی که قرار است درباره ادعاهای مطرح شده در خصوص شکنجه و تعدی جنسی به زنان بازداشتی در زندان های عربستان، تحقیق کند.
به نظر می رسد برخی زنان سعودی، تناقض شخصیتی محمد بن سلمان را خطرناک تر از ماندن در کشورشان یا حتی سرگردانی در سایر کشورها می دانند؛ یا شاید تلاش های بن سلمان، صرفا تقلایی در وقت تلف شده باشد؛ جایی که انرژی فنر متراکم مطالبات مدنی، تبدیل به نیرویی تخریب گر شده است و به هیچ روشی قانع نمی شود.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.