آیا تیم دونده تر دربی 86 را می برد؟

این مطلب با قلم یک بدنساز برجسته در تلاش است به این سئوال اصلی و قدیمی پاسخ دهد.:
کدام تیم در دربی بیشتر میدود؟
مهمترین بازی سال در راه است و انتظار هواداران فوتبال ارائه یک بازی جذاب از سوی هر دو تیم است. برای فتح دربی آمادگی جسمانی مطلوب بسیار مهم است. اما کدام تیم در این بازی آمادگی بدنی بهتری دارد؟ آیا بیشترین فشار بدنی در طول فصل در طی این بازی به بازیکنان وارد میشود؟
سطح آمادگی دو تیم
استقلال بعد از آمدن شفر تغییرات محسوسی داشته و از نظر بدنی وضعیت مطلوبی پیدا کرده است. عملکرد جسمانی پرسپولیس نیز در طی این چند فصل در سطح بالاتری از لیگ ایران بوده است. به طور ویژه کیفیت دوندگی هر دو تیم در سطح مطلوبی قرار دارد. کیفیت دوندگی به فاکتورهای اساسی چون دویدنهای با شدت بالا، سرعته های کوتاه و حرکات پر شدت ارتباط دارد. کیفیت دوندگی برای مربیان بسیار حائز اهمیت است و یکی از شاخص های اساسی برای تعیین وضعیت یک تیم از منظر جسمانی است. این عوامل در لحظات کلیدی بازی مانند گل زدن، خلق موقعیت، ایجاد فضا، نبردهای تن به تن و... بسیار تاثیرگذار هستند. برخلاف تصور که میزان کل دوندگی بایستی مهم باشد این کیفیت دوندگی است که اهمیت دارد و نه میزان کل دوندگی. به عبارت ساده کیفیت دوندگی به این اشاره دارد که از کل میزان دوندگی چه میزان با شدتهای بالاتر و حرکات شدیدتر (اتفاقات مهم بازی) بوده است.
میزان کل دوندگی تیمهای لیگ برتر انگلیس تا هفته 22 ام فصل 18- 2017
همچنین هر دو تیم فشردگی رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا را تحمل می کنند. تحقیقات نشان داده اند که فشرده شدن تقویم بازیهای یک تیم بر روی عملکرد جسمانی آن تیم تاثیر منفی دارد. در حال حاضر به منظور حفظ سطح مطلوبی از آمادگی جسمانی، ریکاوری برای هر دو تیم بسیار حیاتی است. حال شفر و برانکو نشان داده اند که قادرند تا با برنامه ریزی تمرینی مناسب اثرات منفی این فشردگی را کاهش دهند. هر دو تیم توانایی این را دارند که بعد از چند بازی فشرده در یک چنین بازی حساس و پرفشاری کیفیت جسمانی مطلوبی را از خود نشان دهند. پرسپولیس هم که در این فصل تعداد بازیهای بیشتری را انجام داده با استراحت به چند بازیکن در بازی قبلی استراتژی مناسبی را برای کاهش فشردگی قبل از دربی به کار برد. بنابراین برای یک بازی پرفشار و با فعالیتهای زیاد دو تیم از نظر جسمانی کمبودی نخواهند داشت.
نیازهای جسمانی دربی
نبود آمارهای دقیق به خصوص در حوزه مسائل جسمانی یکی از بزرگترین مشکلات فوتبال ایران است. تعداد نامشخص مصدومیت ها، عدم وجود اطلاعات کمی راجع به میزان دوندگی، کیفیت دوندگی و فاکتورهای مهم جسمانی همگی باعث شده تا نتوان تحلیل های دقیق و جزئی از لیگ مان داشته باشیم. این مسئله به این دلیل است که نرم افزارها و ابزارهای دقیق در فوتبال ما وجود ندارد. هر دو تیم از GPS استفاده نمی کنند و بنابراین اطلاعات جزئی برای تحلیل دقیق وجود نخواهد داشت. با این حال این مسئله ثابت شده که بار روانی بالای این بازی فشار زیادی بر مربیان و بازیکنان وارد می کند. این فشار روانی زیاد باعث فشار جسمانی مضاعف نیز خواهد شد. بازیکنان انرژی بیشتری مصرف خواهند کرد، زودتر خسته خواهند شد (خستگی موقت در طی بازی) و طبیعتا اشتباهات بیشتری ممکن است انجام دهند. همچنین دربی و بازیهای برزگی از این قبیل نیازهای جسمانی بیشتری را بر بازیکنان وارد می کند. بازیکنان تمام تلاش شان را می کنند تا در مهمترین بازی فصل بهترین عملکرد خود را نشان دهند و این مسئله فشار جسمانی بیشتری بر آنها وارد خواهد کرد. سطح آمادگی دو تیم نیز تاثیرگذار خواهد بود، به این ترتیب که هر چقدر تیم رقیب در سطح بالاتری از آمادگی باشد فشار بیشتری بر تیم خودی تحمیل خواهد شد، چرا که تیم خودی نیازمند به همان سطح از آمادگی برای مقابله با حریف است. اگر چه که شرایط این بازی باعث تلاش حداکثری تمام بازیکنان خواهد شد اما این عوامل صرفا باعث نمی شود که تیمها بیشترین میزان دوندگی خود را در این بازی (به نسبت بازیهای دیگرشان در طول فصل) انجام دهند.
جنبه های جسمانی سبک دو تیم
در فوتبال مدرن آمادگی جسمانی بر اساس نیازهای تاکتیکی رقم می خورد. به عبارت دیگر این فلسفه و استراتژی مربیان است که نیازهای جسمانی و سطح مورد نظر بدنی تیمها را مشخص می کند. در فوتبال این موضوع تحت عنوان نیازهای جسمانی سبک های مختلف بازی شناخته می شود. برای مثال تیمی که فوتبال مالکانه بازی می کند، با تیمی که اساس کارش دفاع و ضد حمله است از نظر جسمانی نیازهای متفاوتی دارند. اینکه یک تیم از کجا حریف را پرس می کند، نقش بازیکنان در حین دفاع و حمله، استراتژی تیم، تاکتیک ها و... همگی شاخص های بدنی یک تیم را مشخص می کند که می تواند بسیار متفاوت باشد. استقلال Esteghlal و پرسپولیس هر دو بازی مالکانه همراه با پرس برای تصاحب توپ را دنبال می کنند. این سبک بازی پرفشار باعث اکشن های بیشتر، خلق موقعیت بیشتر و رقم خوردن اتفاقات بیشتر است. این نوع از بازی نیاز به سطح بالایی از آمادگی بدنی دارد که با توجه به توضیحات فوق هر دو تیم آمادگی مطلوب برای اجرای این سبک را دارند. اگر دو تیم با همین استراتژی پا به میدان بگذارند قطعا دربی 86 پر از لحظات جذاب و تماشاگر پسند خواهد شد. اما در صورتی که مربیان دو تیم استراتژی خود را بر اساس احتیاط قرار دهند علیرغم سطح آمادگی مطلوب، میزان دوندگی و کیفیت دوندگی در هر دو تیم پایین تر خواهد بود. با این شرایط تنها احتیاط مربیان باعث خواهد شد تا یک بازی جذاب، پر افت و خیز به یک بازی کسل کننده تبدیل شود.
مسائل جسمانی در این بازی بسیار مهم است اما به تنهایی نتیجه بازی را مشخص نمی کند. موارد بسیار تاثیرگذاری دیگری همچون شرایط روحی روانی نیز در نتیجه نهایی بازی تعیین کننده است. با این وجود برای یک بازی جذاب، پر از موقعیت و اتفاقات هیجان انگیز نیاز به سطح بالایی از آمادگی بدنی وجود دارد. هر دو تیم در شرایط مطلوبی از منظر تاکتیکی، تکنیکی، جسمانی و ذهنی قرار دارند. با این شرایط تنها کافی است مربیان محتاط نباشند تا یکی از قشنگ ترین دربی های پایتخت را تماشا کنیم.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.