چه خوب که دربی باز نداریم

امروز به نظر بیش از هر زمان دیگری دربی به اصل خود و آنچه باید باشد نزدیک شده است. امروز وقت آن است که برای همیشه حرف های کلیشه ای مانند بازیکن دربی باز، دربی های دهه هفتاد و مسائلی از این دست را فراموش کنیم. دربی دارد به مسیر و راهی که باید نزدیک می شود. دربی یک مسابقه جذاب فوتبال است. دربی باید زیباترین مسابقه فوتبالی باشد. دربی یک فوتبال ناب است نه دعوا و درگیری، نه دشمنی و خصومت و نه یک بازی مسامحه کارانه.
بگذریم
برنامه نود شب گذشته بیانگر یک حقیقت جالب بود. دوران کری های کودکانه و درگیری های حاشیه ای به پایان رسیده است. در این دوره و زمانه آنقدر دربی های مهم و حساس اروپایی دیده شده که دیگر همه معنی یک شهرآورد واقعی را می دانند. مسابقه ای که باید جذاب ترین اتفاقات فوتبالی در آن رخ بدهد نه مسابقه ای که پر از درگیری و حاشیه است.
چه کسی گفته...؟
چه کسی گفته دربی های قدیمی واقعی بوده اند و دربی های جدید نه؟! کسانی که این حرف را می زنند تمام اتکایشان بر حواشی و درگیری های داخل و بیرون زمین است. یعنی تمام مسائلی که می تواند یک فوتبال زیبا را نابود کند به عنوان محسنات دربی های قدیمی و کمبود دربی های جدید مطرح می شوند. اما بگذارید یک بار واقعگرایانه به ماجرا نگاه کنیم. میلان کوندرا در مقدمه کتاب معروفش «بار هستی» به نکته جالبی اشاره می کند. اوکه در دوران حکومت کمونیست ها بر شرق اروپا زندگی می کند می گوید زمانی که داشتم به یک عکس قدیمی نگاه می کردم ناگهان احساس کردم که چقدر دلتنگ و شیفته گذشته هستم در حالی که وقتی فکر می کنم می بینم آن دوران سخت ترین دوران زندگی ام بود. دورانی که هیتلر و فاشیست ها نزدیکانم را کشته یا زندانی Prisoner کردند و خانواده ام در بدترین شرایط زندگی می کردیم.
این حرف کوندرا به این معنا است که اصولا انسان نسبت به هرچه که در گذشته اش اتفاق افتاده احساس علاقه می کند حتی اگر گذشته مملو از اتفاقات تلخ و ناخوشایند باشد. دربی نیز دچار چنین فلسفه ای است. چه کسی گفته که تماشاگران از هفت صبح به ورزشگاه بروند و تا ساعت 5 بعدازظهر روی سکوهای سیمانی بنشینند خوب است؟ چه کسی گفته درگیری های وحشتناک روی سکوها اتفاق خوبی است؟ چه کسی گفته مسابقه ای که از همان ثانیه اول با خطا شروع می شود و بیشتر زمان بازی درگیری و کری خوانی بازیکنان درون زمین است خوب است؟ چه کسی گفته کتک کاری بازیکنان درون زمین خوب است؟ دربی های دهه هفتاد که خیلی از آن حرف زده می شود تمام این خصوصیات را داشتند ضمن این که وجود چنین اتمسفری باعث شد تا کار به دخالت های بالادستی برای تلطیف جو از روش های غیرفوتبالی برسد. دربی های دهه های قبل از آن مثلا معدود دربی های دهه شصت هنوز آن سلامت و خلوص فوتبال آماتور را در خود داشت اما دربی های دهه هفتاد جنگ های گلادیاتوری درون زمین و روی سکوها بود. تماشاگران خشمگینی که ساعت ها روی سکوها می نشستند و به بازیکنان حریف فحاشی می کردند. دو درگیری بزرگ دربی در بازی های همین دهه رخ داده است. در دهه هفتاد داوران ایرانی جرات نمی کردند که دربی ها را قضاوت Judgment کنند. فضا آنقدر خشن و بیرحمانه بود که از چند هفته قبل همه خودشان را برای جنگی که حتما تلفاتی هم داشت آماده می کردند.
ما دربی می خواهیم
تلاش رسانه ها و مدیرانی که نسبت به ذات فوتبال احساس مسئولیت می کردند و البته جبر زمانه که با ورود به عصر ارتباطات ناخودآگاه سطح آگاهی مخاطبان فوتبال را بالاتر برده است باعث شد تا دربی نیز به آنچه که باید یعنی یک مسابقه فوتبال با کیفیت بالا نزدیک تر بشود. نگاهی به چهار دربی اخیر دو تیم بیانگر این است که دربی های امروز به مراتب دربی تر از بازی های قبلی هستند. البته که آن مسابقات نیز محصول زمانه خود هستند اما تمام تلاش هایی که برای فوتبال در این سال ها انجام شده در نهایت اثرش را در دربی که چکیده و ویترین فوتبال ایران است خودش را نشان داده است.
اگر هدف غیر از این بود هیچگاه دو باشگاه استقلال Esteghlal و پرسپولیس هزینه نمی کردند تا با استفاده از بهترین مربیان و بازیکنان بتوانند تیمشان را از نظر فوتبالی به سطح بالایی برسانند. پرسپولیس و استقلال خوب فهمیده اند که برای موفقیت در دربی باید از نظر فوتبالی خودشان را تقویت کنند.
شهر آورد مدل 96
برانکو و شفر آمده اند تا سطح دربی و سطح فوتبال ایران را بالا ببرند. در دربی های اخیر دو تیم این فرضیه ثابت شد که اصولا بازیکن دربی باز در فوتبال امروز دنیا معنی ندارد بلکه هر تیمی از نظر سطح فنی و روحی در شرایط بهتری باشد و فوتبال با کیفیت تری ارائه بدهد شانس بیشتری برای پیروزی دارد. درواقع برد در دربی امروز به واسطه تمرینات، آنالیز و توان بالای روحی به دست می آید. در چهار بازی اخیر استقلال و پرسپولیس 13 گل به ثمر رسیده است که این آماری فوق العاده است و ما این را مدیون تفکر درست اجتماعی نسبت به این بازی هستیم. باخت استقلال با 4 گل و باخت پرسپولیس با 3 گل به همان کری های فضای مجازی محدود شد و نه دعوا و بازداشت بازیکنان در کار بود و نه تماشاگران به جان هم و اموال عمومی افتادند.
امروز و در سال 96 مخاطب فوتبال یک دربی جذاب و سطح بالا از نظر فوتبالی می خواهد و برای این کار هر دو تیم اولین ابزار مناسب را دارند. دو سرمربی خارجی و با تجربه دوتیم از دنیایی می آیند که در آن باید با فوتبال برتر به پیروزی رسید. برانکو و شفر بعید است که به فکر حفظ رکورد یا کسب رضایت افراد خاصی باشند و از این رو روح دربی را بکشند. از این نظر می توان به دربی 85 نیز امیدوار بود که یک مسابقه ای جذاب و متناسب با توقعات مخاطب این دوره و زمانه باشد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.