معنی استعمار

وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۚ قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَیْرُهُ ۖ هُوَ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَکُمْ فِیهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ ۚ إِنَّ رَبِّی قَرِیبٌ مُجِیبٌ (آیه ۶۱ سوره هود) /// ترجمه : و به سوی قوم ثمود، برادرشان صالح را [فرستادیم] گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید؛ شما را جز او هیچ معبودی نیست، و او شما را از زمین به وجود آورد و از شما خواست که در آن آبادانی کنید؛ بنابراین از او آمرزش بخواهید، سپس به سوی او بازگردید؛ زیرا پروردگارم [به بندگانش] نزدیک و اجابت کننده دعای آنان است. /// اشاره: واژه استعمار در اصل به معنای سپردن آبادی زمین به کسی است و طبیعی است که لازمه آن این است که وسایل لازم را در اختیار او بگذارد. این موضوع دربارۀ قوم ثمود کاملاً صادق بود؛ زیرا آنها زمین های سرسبز و حاصلخیزی داشتند و در کشاورزی ابتکار و قدرت فراوانی به خرج می دادند و همچنین در ساختن بناهای محکم، پیشرفته بودند. شایان توجه این که قرآن نمی گوید خداوند زمین را آباد کرد و در اختیار شما گذاشت؛ بلکه می فرماید: آبادی زمین را به شما واگذار کرد. این یعنی وسایل از هر نظر آماده است؛ اما شما باید با کار و کوشش خود، زمین را آباد کنید و منابع آن را به دست آورید و بدون کار و کوشش سهمی نخواهید داشت. البته مفهوم واژه استعمار در عصر ما به کلی تغییر کرده و در نقطه مقابل مفهوم قرآنی آن قرار گرفته است. در این زمان، استعمار به معنای استیلای قدرت های بزرگ سیاسی و صنعتی بر ملت های ضعیف و کم قدرت است که محصول آن، غارت و چپاولگری و مکیدن خون آنها و به یغما بردن منابع حیاتی آنهاست. /// تفسیر نمونه جلد۹ صفحه۱۵۰ ///  قران حکیم ترجمه ایت الله مشکینی صفحه۲۲۸