مرگ زیبای یک ستاره

ستاره‌شناسان در ابتدا تصویر می‌کردند با دو سحابی مجزا روبرو هستند و به همین دلیل آنها را NGC 2371 و NGC 2372 نامگذاری کردند. با این حال در نهایت مشخص شد که این جرم فضایی، یک سحابی منفرد با دو بال مجزاست.

همانطور که می دانید سحابی‌های سیاره‌نما هیچ ارتباطی به سیاره‌ها ندارند و در واقع یک حباب گازی پیرامون یک ستاره در حال مرگ هستند. این حباب گازی در فضای اطراف ستاره پراکنده می‌شود.

سحابی NGC 2371/2 زمانی تشکیل شده که ستاره‌ای شبیه خورشید به پایان عمر خود رسید. این ستاره در مراحل پایانی حیاتش به یک غول قرمز تبدیل شده و لایه‌های خارجی خود را به شکل گاز به اطراف پراکنده می‌کند. با کاهش جرم ستاره، فقط حباب گازی در اطراف ستاره در حال مرگ باقی می‌ماند. بقایای ستاره را می‌توان در مرکز تصویر دید: ستاره‌ای درخشنده بین دو بال گازی. البته این ستاره هنوز به شدت داغ است و دمای آن به بیش از 134 هزار درجه سانتیگراد می‌رسد.

دانشمندان ناسا می‌گویند ساختار این سحابی ستاره‌نما پیچیدگی خاصی دارد؛ این سحابی پر از حباب‌های گازی متراکم، افشانه‌های پرسرعت در جهت‌های مختلف و ابرهای در حال انبساط است که مواد تشکیل‌دهنده ستاره را در دو سمت به اطراف پرتاب می‌کنند.

بخش‌هایی از این ساختار به خاطر تابش ناشی از ستاره می‌درخشد. این ستاره در حال مرگ به علت دمای بسیار زیاد، نور فرابنفش از خود ساطع می کند و باعث یونیزه شدن گازها و درخشش لایه خارجی می شود. این درخشش در الگوها و رنگ های متفاوت، زیبایی منحصر به فردی را به سحابی ها می بخشد.

البته ساختار پیچیده سحابی NGC 2371/2 پایدار نیست. طی چند هزار سال آینده، ستاره به تدریج سرد شده و به یک کوتوله سفید تبدیل می شود. در نهایت گازها درخشندگی خود را از دست می دهند و در سیاهی بی پایان فضای بی کران گم می شوند. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.