از گیر افتادن در آسانسور تا گلف بازی با ترامپ توسط خانم بازیگر

ایزابل هوپر سال 1977 به نامی شناخته‌شده در سینمای جهان تبدیل شد و یک سال بعد جایزه بهترین بازیگر Actor زن را از جشنواره کن گرفت؛ افتخاری که در 2001 با «معلم پیانو» تکرار شد. او در 2016 برای «او» تا یک قدمی فتح اسکار پیش رفت و البته دومین جایزه سزار خود را برد. هوپر 65 ساله که 9 ژوئن متن‌های مارکی دوساد را در ساوث‌بنک سنتر لندن می‌خواند، در این گفتگو با خبرنگار گاردین از خاطره‌ها، شادی‌ها، ترس‌ها و آرزوهایش می‌گوید. او با یک فیلمساز ازدواج کرده و سه فرزند دارد.

شادترین لحظه‌های زندگی؟

خوشبختانه بیشتر وقت‌ها خوشحال بوده‌ام و این را نمی‌توانید از نقش‌هایی که بازی کرده‌ام حدس بزنید. خیلی خوشحالم که همیشه فرزندانم را با خودم دارم، به ویژه سر صحنه فیلمبرداری. وقتی داشتم در نشنال تیه‌تر نقش مری استوارت را بازی می‌کردم، دخترم در لندن بود.

بزرگ‌ترین ترس زندگی؟

گیر افتادن در آسانسور.

قدیمی‌ترین خاطره‌های زندگی؟

مادرم داشت می‌گفت «امروز می‌خواهیم به استخر شنا برویم». استخر در یک جزیره کوچک در رود سن بود و ما برای رسیدن به آن می‌بایست سوار قایق می‌شدیم. خوشحالی آن روز مادرم یکی از بهترین خاطره‌هایی است که از او دارم.

یک ویژگی که باعث می‌شود دلت برای خودت بسوزد؟

اینکه باید بمیرم.

اگر قدرتی ورای تصور می‌داشتی؟

بریتانیا را به پیش از برگزیت برمی‌گرداندم و واسطه آشتی میان دونالد ترامپ Trump با کیم جونگ-اون (رهبر کره‌شمالی) می‌شدم؛ حتی اگر لازم بود با ترامپ گلف بازی کنم.

غیرجذاب‌ترین ویژگی ظاهری؟

هیچ.

اگر می‌توانستی چیزی را به دنیا و زندگی بازگردانی؟

نمایشنامه‌های گمشده آیسخولوس و سوفوکل.

شغل‌های رویایی دوران کودکی؟

آرزو داشتم یک اسکیت‌باز ماهر شوم و پرستار خانه کودک.

کارهایی که دوست داری پیش از مرگ انجام بدهی؟

کشف تمام شهرهای بزرگ که هنوز ندیده‌ام؛ از مونته‌ویدئو تا مدرس و از تفلیس تا سانتیاگو در شیلی.

گناه‌آلودتر لذت زندگی؟

خودم را یک قاتل The Murderer مرموز تصور می‌کنم؛ مثل آنها که در کتاب‌های آگاتا کریستی هستند.

بزرگ‌ترین عشق زندگی؟

خودش می‌داند. خودشان می‌دانند.

چیزی که می‌تواند شب‌ها بیدار نگه‌ت دارد؟

یک فیلم خوب، یک کتاب خوب، یک فیلمنامه خوب، یک تماس تلفنی طولانی.

چه کسانی را به مهمانی Party شام رویایی‌ات دعوت می‌کنی؟

افلاطون و دار و دسته‌اش؛ سقراط، فیدروس، آریستوفان و پس از آن فلوبر، ماری کوری، لئوناردو داوینچی و کارل درایر، فیلمساز دانمارکی.

دوست‌داشتنی‌ترین جایی که الان می‌خواستی باشی؟

«بهشت زمینی جایی است که من هستم.» (ولتر)