بی‌بی‌سی با نقل دو جمله از بنیانگذار جمهوری اسلامی، تلاش کرده رویکرد «جواز بهتان برای حفظ نظام» را به امام خمینی نسبت دهد. مطابق این مستند، امام خمینی(ره) در بهمن 1348 تهمت زدن به روحانیون «سوء» را مجاز دانسته و در مرداد 1360 هم گفته است «برای حفظ اسلام لازم باشد، دروغ گفتن هم واجب است، شرب خمر هم واجب است.» آیت‎الله محمد سروش محلاتی، از اساتید دروس خارج فقه حوزه علمیه قم، در این باره به ایرنا گفت: امام خمینی(ره) در سال 1348 در نجف بحث ولایت فقیه را مطرح کردند و در برخی از جلسات درس به نقد رویه روحانیون طرفدار رژیم شاه پرداختند. در آنجا امام خمینی به تناسب روایت «الفقهاء امناء الرسل» فرموده‌اند که روحانی فاسد نمی‌تواند امانتدار الهی باشد. و بعد اشاره می‎کنند که رژیم شاه عده‎ای را معمم کرده تا در جلسات‌شان دعا به شاه بکنند و آنها اخیراً لقب «جل جلاله» به شاه داده‌اند. بعد امام می‌گویند باید آنها را رسوا کرد و با متهم کردن‌شان در بین مردم ساقط کرد و اشاره‌ای هم به روایتی در این باره می‎کنند. وی ادامه داد: پس از این نقل ارتجالی (ناگهانی و مبهم) هنگامی که در همان سال 1348 کتاب ولایت فقیه را در نجف برای چاپ آماده کردند، این جمله را درباره «تهمت به اهل بدعت» حذف کردند. اگر امام خمینی هم مانند فقهای دیگری بودند که این نظر را پذیرفته‌اند، وجهی نداشت آن را در همان زمان حذف کنند.

آیت‎الله محلاتی در پاسخ به این سؤال که آیا در مباحث و مبانی فقهی امام اشاره یا تأیید بهتان زدن به منحرفین دیده می‎شود، گفت: تاکنون در آثار فقهی و اصولی امام خمینی(ره) بحثی در این باره ندیده‌ام. البته یک مبنای کلی را همه فقها در باب تزاحم احکام پذیرفته‎اند و آن این است که اگر دو حکم با هم تزاحم پیدا کند، مثل حرمت دروغگویی و وجوب حفظ جان مسلمان، چون حکم دوم اهمیت بیشتری دارد حکم اول نادیده گرفته می‌شود (اصل تقدم اهم بر مهم). در عین حال مبنای ایشان در همین جا هم از بقیه فقها سختگیرانه‎تر است؛ چون برخی فقهای دیگر می‎گویند در این گونه موارد، مثلاً دروغ اصلاً قبح و زشتی خود را از دست می‎دهد، ولی ایشان آن را قبول ندارد. اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید

ایران

اخبار وبگردی را در اینجا بخوانید: