حمیدرضا جلائی‌پور /  استاد دانشگاه

۱- برای ارزیابی جلسه دیروز مجلس و توضیحات رئیس جمهوری در پاسخ به سؤالات نمایندگان، هنوز نظرسنجی نداریم. شاید سه روز دیگر اثر سخنان روحانی وارد افکار عمومی می‌شود. تازه بعد از سه روز هم اگر نظرسنجی داشته باشیم، نظرسنجی تنها یک منبع برای ارزیابی است. البته نیمی از مجلس از سخنان روحانی قانع نشد. ولی توجه داشته باشیم این مجلس از ابتدا سیال بود و در این مجلس یک روزه 150 رأی فراکسیون امید به صد رأی تقلیل یافت. لذا در حال حاضر سخنان دیروز روحانی را می‌توان در چارچوب توازن قوا در کشور (به جای افکار عمومی) ارزیابی کرد.

۲- در این چارچوب توضیحات روحانی با توجه به شرایط (که پشتیبانان سؤال از رئیس‌ جمهوری از سوی تندروهای مجلس بود) محکم و مسئولانه بود و به ایران آسیب نرساند و به نفع ثبات کشور بود. روحانی با صحبتش در زمین تندروهای داخلی و خارجی بازی نکرد. اگر چه می‌توانست به مطالبات مردم دقیق‌تر اشاره کند.

۳- این سؤال و پاسخ روحانی در هنگام صحبت خیلی سنجیده و بجا بود که: چرا در این هشت ماه وضع جامعه این طور شد و ناگهان مردم از آینده ناامید شدند؟ پاس‌ گل به ترامپ Trump و خروج او از برجام با اعتراض مؤسسه‌های مالی و اعتباری در پنج دی ماه ۱۳۹۶ از مشهد شروع شد و وقایع بعدی که به نومیدی مردم از آینده دامن زد. رئیس جمهوری این واقعیت را سرپوش نگذاشت (یعنی همان شوخی‌های پرهزینه‌ای که سا‌ل‌ها است تندروها با التزام‌شان به دیپلماسی تقابلی بر این کشور تحمیل می‌کنند).

۴- البته در روز‌های آینده بهتر می‌توان درباره تأثیر سخنان روحانی صحبت کرد. ولی اجمالاً و فعلاً روحانی رو به آینده و از موضع حل مسائل کشور وارد بحث شد. حالا تندروها باید بیشتر برای «زدن» روحانی تلاش کنند که می‌کنند. هنر Art روحانی در جلسه دیروز مجلس این بود که مثل احمدی‌نژاد چنگ به صورت «بیت» نزد و به مردم هم دروغ نگفت و دل ترامپیان را هم شاد نکرد. نکته ظریف اینکه امروز علی لاریجانی رئیس مجلس، کوچک‌ترین مایه‌ای برای روحانی نگذاشت و در کنار تندروها بود.