ژن جدیدی که با ساعت زیستی بدن در ارتباط و عامل تومور سینه است،کشف شد

پژوهشگران آمریکایی در بررسی‌های خود، ژن جدیدی را که با ساعت زیستی بدن در ارتباط است و منجر به رشد تومور سینه می‌شود، شناسایی کردند.

به گزارش مدیکال‌اکسپرس، سال‌های زیادی، پزشکان جهش ژن‌های "BRCA1" و "BRCA2" را با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط دانسته‌اند.

اکنون، پژوهشگران "دانشگاه تگزاس ای اند ام" (Texas A&M) در آمریکا، ژن موثر دیگری را در سرطان سینه شناسایی کرده‌اند که با ساعت زیستی بدن در ارتباط است.

پروفسور "وستون پورتر"(Weston Porter) و گروهش دریافتند که پروتئین "Per2"- مکانیسم تنظیمی درون ساعت محیطی هر سلول- نقش مهمی در رشد تومور سینه پستانداران دارد و در بررسی‌های انجام شده روی موش‌ها، سرکوب این پروتئین به اختلال شدید در رشد تومور انجامید.

این یافته‌ها، به فهرست رشد مرتبط با اختلال در ساعت زیستی بدن که مکانیسم ساعت مرکزی مغز است، اضافه می‌شود. این فهرست، شامل عواملی است که به خطر پیشرفت سرطان، اضافه وزن، برخی بیماری‌های عصبی و عضلانی و اختلالات دیگر از جمله پرواز زدگی می‌انجامند.

"ساعت زیستی"، "ساعت زیست‌شناختی"، "ساعت بدن" یا "ساعت بیولوژیکی"، یک چرخهٔ تقریباً 24 ساعته در فرآیندهای زیست‌شیمیایی، فیزیولوژیکی، یا رفتاری موجودات زنده، شامل گیاهان، جانوران، قارچ‌ها و سیانوباکتری‌ها است. اختلال در ساعت زیست‌شناختی انسان می‌تواند زمینه‌ساز بیماری‌های بسیاری شود.

پورتر گفت: نه تنها ما بلکه هر یک از سلول‌های ما، یک ساعت زیستی دارند که با ساعت مرکزی هماهنگ است. هنگام صبح، با بیدار شدن از خواب و دیدن نور آفتاب، نور مستقیما به مغز می‌رود و این مکانیسم مولکولی که ساعت زیستی بدن را تنظیم می‌کند، به کار می‌اندازد.

گروه پورتر در بررسی‌های خود، پروتئین "Per2" که "بازخورد منفی" یا تعادل را در فرآیند ساعت زیستی برقرار می‌کند، ارزیابی کردند.

پورتر ادامه داد: مکانیسم‌های بازخورد منفی و مثبت، پیوسته در تعادل هستند و بالا و پایین می‌روند. یکی در طول روز و یکی در هنگام شب بالا می‌رود و در 24 ساعت شبانه‌روز نوسان دارند اما هنگام صبح و با دیدن نور، مجددا تنظیم می‌شوند. هنگامی که Per2 بازمی‌گردد، ژن دیگری موسوم به "BMAL" یا "CLOCK" را سرکوب می‌کند.

نتایج این پژوهش، اهمیت نقش احتمالی Per2 را در سرطان سینه نشان می‌دهد. بیان Per2، در درصد زیادی از تومورهای سینه گم می‌شود که نشان‌دهنده اثرات محافظتی آن است.

ما دریافتیم که نشانگرهای زیستی سلول بنیادی مرتبط با کمبود Per2، اساسی‌تر هستند. به این ترتیب، ایده عملکرد Per2 به عنوان ژن سرکوبگر تومور تقویت می‌شود.

گروه پورتر، علاوه بر اختلال در رشد تومور سینه، نقص مشابهی در بررسی‌های خود روی عضو پیوند زده شده مشاهده کرد. این نتیجه نشان داد که Per2 و نه فقط ساعت مرکزی آن، دلیل اختلال در رشد تومور سینه است.

یافته‌های این پژوهش، در مجله علمی "Development" به چاپ رسید.