آی پی من چیست؟ + فیلم

به گزارش رکنا، این یک آدرس منحصر به فرد است که به هر دستگاه متصل به اینترنت اختصاص داده می‌شود تا امکان ارتباط آن دستگاه با دیگر دستگاه‌ها یا سرورها در شبکه اینترنت فراهم شود. به عبارت ساده، آی‌ پی مانند یک شناسه برای دستگاه شما در فضای اینترنت است.

انواع آی‌پی

    آی‌پی نسخه 4 (IPv4):

        این نسخه از آی‌پی شامل یک آدرس 32 بیتی است که به صورت چهار عدد از 0 تا 255 به شکل زیر نوشته می‌شود:

    با توجه به محدودیت‌های این نسخه، تعداد آدرس‌های ممکن محدود است.

آی‌پی نسخه 6 (IPv6):

    به دلیل کمبود آدرس‌های IPv4، آی‌پی نسخه 6 معرفی شد که آدرس‌های 128 بیتی دارد و می‌تواند تعداد بسیار بیشتری آدرس ایجاد کند.

        ساختار این نوع آی‌پی به صورت شش بخش هگزادسیمال (اعداد و حروف) است، مثلاً:

انواع آی‌پی بر اساس استفاده

    آی‌پی عمومی (Public IP):

        این آی‌پی به دستگاه شما هنگام اتصال به اینترنت داده می‌شود. آی‌پی عمومی به صورت جهانی منحصر به فرد است و در سراسر اینترنت قابل شناسایی است.

    آی‌پی خصوصی (Private IP):

        این آی‌پی برای دستگاه‌هایی است که در شبکه‌های داخلی (مانند شبکه خانگی یا شرکتی) استفاده می‌شوند. این آی‌پی‌ها به طور عمومی در اینترنت شناسایی نمی‌شوند و معمولاً توسط یک روتر به دستگاه‌ها تخصیص داده می‌شوند.

        مثال‌ها:

نقش آی‌پی در اینترنت

    شناسه یکتا: هر دستگاه متصل به اینترنت یک آی‌پی منحصر به فرد دارد که به آن امکان ارسال و دریافت داده‌ها را می‌دهد.

    مسیر یابی داده‌ها: وقتی شما به یک وب‌سایت وارد می‌شوید، داده‌ها از سرور آن وب‌سایت به آی‌پی شما ارسال می‌شود تا صفحه وب به درستی بارگذاری شود.

    امنیت و فیلتر کردن: بسیاری از فایروال‌ها و سیستم‌های امنیتی به آدرس‌های آی‌پی برای محدود کردن یا اجازه دادن به دسترسی به سیستم‌ها متکی هستند.

آی‌پی‌ها به عنوان پایه‌ای برای ارتباطات اینترنتی عمل می‌کنند و بدون آن‌ها، دستگاه‌ها نمی‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

جدول های آی پی

آدرس‌های IP (پروتکل اینترنت) به دو نوع اصلی آی‌پی نسخه ۴ (IPv4) و آی‌پی نسخه ۶ (IPv6) تقسیم می‌شوند. هر یک از این نوع‌ها جدول‌ها و کلاس‌های خاص خود را دارند که به تفکیک عملکردشان در شبکه اینترنت کمک می‌کند. در ادامه، جدول‌هایی برای آی‌پی نسخه ۴ و توضیحات مربوط به آی‌پی‌های خصوصی و عمومی آورده شده است.

آی‌پی نسخه ۴ (IPv4)

آی‌پی نسخه ۴ از 32 بیت برای شناسایی آدرس‌ها استفاده می‌کند که به صورت چهار بخش عددی از 0 تا 255 نشان داده می‌شود. هر بخش از این آدرس به نام Octet شناخته می‌شود. برای مثال:

جدول کلاس‌های آی‌پی در IPv4

آی‌پی‌های نسخه ۴ به کلاس‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که هرکدام به منظورهای خاصی طراحی شده‌اند. این کلاس‌ها به شکل زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:

جدول آی‌پی‌های خصوصی در کلاس‌های مختلف (Private IP)

برای استفاده در شبکه‌های داخلی، آدرس‌های خصوصی مخصوصا برای کلاس‌های A، B و C در نظر گرفته شده‌اند که در اینترنت عمومی مسیریابی نمی‌شوند. این آدرس‌ها تنها در شبکه‌های داخلی قابل استفاده هستند.

این آدرس‌ها برای اتصال دستگاه‌ها به یکدیگر در شبکه‌های داخلی (مانند شبکه‌های خانگی یا شرکتی) استفاده می‌شوند و به طور مستقیم به اینترنت متصل نمی‌شوند.

آی‌پی نسخه ۶ (IPv6)

آی‌پی نسخه ۶ یک نسخه جدیدتر است که از 128 بیت برای شناسایی آدرس‌ها استفاده می‌کند و به دلیل تعداد بسیار بالای آدرس‌ها، نیاز به نسل جدیدتر برای شبکه‌های اینترنتی دارد. آدرس‌های IPv6 به صورت هگزادسیمال نمایش داده می‌شوند و به این شکل نوشته می‌شوند:

ساختار آدرس IPv6:

آدرس‌های IPv6 به صورت 8 بخش هگزادسیمال به طول 16 بایت (128 بیت) تقسیم می‌شوند که با دو نقطه (:) از هم جدا شده‌اند.

نمونه آدرس IPv6:

آدرس‌های خصوصی در IPv6

در IPv6 نیز آدرس‌های خصوصی (که به آن‌ها Unique Local Addresses یا ULA گفته می‌شود) وجود دارند که مشابه با آدرس‌های خصوصی در IPv4 برای استفاده در شبکه‌های داخلی طراحی شده‌اند. این آدرس‌ها در محدوده‌ی زیر قرار دارند:

   آی‌پی نسخه ۴ (IPv4) از 32 بیت استفاده می‌کند و به 4 بخش تقسیم می‌شود که در آن انواع مختلف آدرس‌ها و کلاس‌ها برای استفاده‌های مختلف مانند عمومی، خصوصی و پخش چندگانه وجود دارد.

    آی‌پی نسخه ۶ (IPv6) از 128 بیت استفاده می‌کند و به دلیل تعداد بسیار بیشتر آدرس‌ها، به منظور مقابله با کمبود آدرس‌های IPv4 به کار می‌رود.

    آی‌پی‌های خصوصی برای استفاده در شبکه‌های داخلی هستند و از دسترسی به اینترنت عمومی محروم‌اند.

آگاهی از این مفاهیم می‌تواند به درک بهتر چگونگی ارتباطات اینترنتی و شبکه‌های مختلف کمک کند.

پرسش و پاسخ درباره آی پی

در اینجا پرسش‌ها و پاسخ‌هایی درباره آی‌پی (IP) آورده شده است تا مفاهیم مختلف آن را به شکلی ساده توضیح دهد:

پرسش 1: آی‌پی چیست؟

پاسخ:

آی‌پی (IP) مخفف Internet Protocol است و یک آدرس منحصر به فرد برای شناسایی دستگاه‌ها در شبکه اینترنت یا شبکه‌های محلی است. این آدرس به دستگاه‌ها اجازه می‌دهد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. آی‌پی‌ها به دو نسخه اصلی تقسیم می‌شوند: IPv4 (آی‌پی نسخه 4) و IPv6 (آی‌پی نسخه 6).

پرسش 2: تفاوت بین IPv4 و IPv6 چیست؟

پاسخ:

    IPv4 از 32 بیت استفاده می‌کند و به صورت 4 بخش عددی از 0 تا 255 به شکل xxx.xxx.xxx.xxx نوشته می‌شود. این نسخه تعداد محدودی آدرس دارد.

    IPv6 از 128 بیت استفاده می‌کند و به صورت هشت بخش هگزادسیمال نمایش داده می‌شود، که امکان ایجاد تعداد بسیار بیشتری آدرس نسبت به IPv4 را فراهم می‌کند. آدرس IPv6 به شکل xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx است.

پرسش 3: آی‌پی عمومی چیست؟

پاسخ:

آی‌پی عمومی (Public IP) آدرسی است که به صورت منحصر به فرد به دستگاه یا سرور شما اختصاص داده می‌شود و در سطح اینترنت قابل شناسایی است. این آدرس برای ارتباط با سایر دستگاه‌ها یا سرورها در اینترنت استفاده می‌شود.

پرسش 4: آی‌پی خصوصی چیست؟

پاسخ:

آی‌پی خصوصی (Private IP) آدرسی است که در شبکه‌های داخلی (مانند شبکه‌های خانگی یا سازمانی) استفاده می‌شود و از اینترنت عمومی قابل شناسایی نیست. این آدرس‌ها برای ارتباطات داخلی بین دستگاه‌ها در یک شبکه محلی به کار می‌روند و توسط روترها به دستگاه‌های مختلف اختصاص داده می‌شوند.

محدوده‌های آی‌پی خصوصی:

    کلاس A: 10.0.0.0 - 10.255.255.255

    کلاس B: 172.16.0.0 - 172.31.255.255

    کلاس C: 192.168.0.0 - 192.168.255.255

پرسش 5: چگونه می‌توانم آی‌پی خود را پیدا کنم؟

پاسخ:

برای مشاهده آی‌پی عمومی خود می‌توانید به سایت‌هایی مانند WhatIsMyIP.com مراجعه کنید. همچنین می‌توانید از دستور ipconfig در ویندوز یا ifconfig در لینوکس برای مشاهده آی‌پی خصوصی دستگاه خود استفاده کنید.

پرسش 6: آیا آی‌پی ثابت است یا تغییر می‌کند؟

پاسخ:

آی‌پی می‌تواند ثابت یا دینامیک باشد:

    آی‌پی ثابت (Static IP): یک آدرس ثابت است که به طور دائمی به دستگاه اختصاص می‌یابد.

    آی‌پی دینامیک (Dynamic IP): به صورت موقت توسط ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP) به دستگاه اختصاص می‌یابد و هر بار ممکن است تغییر کند.

پرسش 7: آیا می‌توانم آدرس آی‌پی خود را تغییر دهم؟

پاسخ:

اگر شما از آی‌پی دینامیک استفاده می‌کنید، آدرس آی‌پی به طور خودکار توسط ارائه‌دهنده اینترنت (ISP) تغییر می‌کند. اما اگر نیاز به تغییر آی‌پی دارید، می‌توانید:

    مودم خود را ریست کنید (این ممکن است منجر به تغییر آی‌پی دینامیک شما شود).

    از آی‌پی ثابت (Static IP) استفاده کنید که باید از طرف ISP تنظیم شود.

    از VPN استفاده کنید که به شما امکان می‌دهد آی‌پی خود را از طریق سرورهای مختلف تغییر دهید.

پرسش 8: چرا آی‌پی‌ها برای امنیت استفاده می‌شوند؟

پاسخ:

آی‌پی‌ها می‌توانند برای فیلتر کردن و امنیت استفاده شوند. سیستم‌های فایروال و مسیریاب‌ها می‌توانند دسترسی به دستگاه‌ها را بر اساس آدرس آی‌پی محدود کنند. به عنوان مثال:

    دسترسی به یک سرور یا سیستم فقط از طریق آی‌پی‌های خاص ممکن است.

    برخی از حملات اینترنتی مانند DDoS (حملات توزیع‌شده از طریق آدرس‌های آی‌پی جعلی) از طریق فیلتر کردن آی‌پی‌ها شناسایی و مسدود می‌شود.

پرسش 9: آیا آی‌پی می‌تواند موقعیت جغرافیایی من را شناسایی کند؟

پاسخ:

بله، از آی‌پی می‌توان برای موقعیت‌یابی جغرافیایی استفاده کرد. با استفاده از فناوری‌های GeoIP، می‌توان موقعیت تقریبی کاربر، مانند کشور، شهر یا حتی منطقه خاص را بر اساس آی‌پی شناسایی کرد. البته این اطلاعات دقیق نبوده و ممکن است به دلیل استفاده از VPN یا پراکسی تغییر کند.

پرسش 10: آیا می‌توان از آی‌پی برای شناسایی شخص استفاده کرد؟

پاسخ:

آی‌پی خود به خود نمی‌تواند شخصی را شناسایی کند، اما می‌تواند به شناسایی موقعیت جغرافیایی و سرور ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی (ISP) کمک کند. در صورتی که یک فرد از آی‌پی خاصی برای انجام اقدامات غیرقانونی استفاده کند، مراجع قانونی ممکن است با همکاری ISP بتوانند شخص را شناسایی کنند.

این‌ها برخی از پرسش‌های رایج در مورد آی‌پی بودند که می‌توانند به شما در درک بهتر نحوه عملکرد و اهمیت آی‌پی‌ها در شبکه‌ها و اینترنت کمک کنند. اگر سوالات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

موارد استفاده از آی پی

آدرس‌های آی‌پی (IP) در شبکه‌های کامپیوتری و اینترنت کاربردهای گسترده‌ای دارند. در زیر، مهم‌ترین موارد استفاده از آی‌پی‌ها را بررسی می‌کنیم:

1. شناسایی دستگاه‌ها در شبکه

آی‌پی به هر دستگاه متصل به شبکه یا اینترنت یک شناسه منحصر به فرد اختصاص می‌دهد. این شناسه به دستگاه‌ها این امکان را می‌دهد که با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. به طور مثال، وقتی شما به اینترنت متصل می‌شوید، ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP) به دستگاه شما یک آدرس آی‌پی اختصاص می‌دهد تا بتوانید به سرورهای وب و دیگر منابع آنلاین دسترسی داشته باشید.

2. مسیر‌یابی داده‌ها

آی‌پی نقش کلیدی در مسیر‌یابی بسته‌های داده دارد. وقتی شما یک درخواست به اینترنت می‌فرستید (مثلاً برای دسترسی به یک وب‌سایت)، بسته‌های داده از دستگاه شما به مقصد (سرور وب‌سایت) منتقل می‌شوند. این داده‌ها با استفاده از آدرس آی‌پی مبدا و مقصد به درستی در شبکه هدایت می‌شوند.

3. مدیریت شبکه‌های داخلی

آی‌پی‌ها در شبکه‌های محلی (LAN) برای شناسایی و ارتباط دستگاه‌ها در داخل شبکه‌های خانگی یا شرکتی استفاده می‌شوند. این آدرس‌ها معمولاً خصوصی هستند و از آن‌ها برای ایجاد ارتباط بین کامپیوترها، چاپگرها، مودم‌ها و دیگر دستگاه‌های موجود در شبکه داخلی استفاده می‌شود.

4. امنیت شبکه

آی‌پی‌ها در فایروال‌ها و سیستم‌های امنیتی برای فیلتر کردن و کنترل دسترسی به شبکه‌ها و سرورها استفاده می‌شوند. به طور مثال، یک فایروال می‌تواند دسترسی به یک سرور را محدود کند و تنها به آی‌پی‌های خاص اجازه ورود بدهد. این موضوع به مدیران شبکه کمک می‌کند که امنیت شبکه را افزایش دهند و از حملات خارجی جلوگیری کنند.

5. موقعیت‌یابی جغرافیایی

آی‌پی‌ها برای موقعیت‌یابی جغرافیایی استفاده می‌شوند. از طریق GeoIP، می‌توان موقعیت تقریبی کاربران را شناسایی کرد، مثلاً کشور، شهر یا حتی منطقه خاص. این فناوری به سرویس‌های آنلاین کمک می‌کند تا محتوای مختص به منطقه خاص را نمایش دهند، به عنوان مثال، نمایش تبلیغات یا پیشنهادات محلی.

6. آی‌پی ثابت برای خدمات سرور

آی‌پی ثابت (Static IP) برای سرویس‌های آنلاین و سرورهایی که نیاز به یک آدرس ثابت دارند، استفاده می‌شود. این نوع آی‌پی برای سرورهای وب، ایمیل، بازی آنلاین و خدمات دیگر که باید همیشه قابل دسترسی باشند ضروری است. برای مثال، وب‌سایت‌هایی که می‌خواهند همیشه با یک آدرس مشخص در دسترس باشند، از آی‌پی ثابت استفاده می‌کنند.

7. پشتیبانی از VPN و پراکسی

آی‌پی‌ها در فناوری‌های VPN (شبکه خصوصی مجازی) و پراکسی برای تغییر مکان و پنهان‌سازی هویت استفاده می‌شوند. با استفاده از یک VPN یا پراکسی، کاربران می‌توانند آی‌پی خود را پنهان کنند یا از یک آی‌پی از کشوری دیگر استفاده کنند تا به محتوای محدود شده دسترسی پیدا کنند.

8. تشخیص و شناسایی حملات سایبری

آدرس‌های آی‌پی می‌توانند برای شناسایی و مقابله با حملات سایبری نظیر حملات DDoS (توزیع شده از طریق درخواست‌های متعدد) و سایر حملات اینترنتی استفاده شوند. با شناسایی الگوهای مشکوک و شناسایی آدرس‌های آی‌پی که حملات را انجام می‌دهند، می‌توان این حملات را مسدود و متوقف کرد.

9. پشتیبانی از سیستم‌های مدیریت شبکه

مدیران شبکه از آی‌پی‌ها برای مدیریت و نظارت بر شبکه‌ها استفاده می‌کنند. با استفاده از ابزارهایی مانند SNMP (پروتکل مدیریت شبکه ساده)، مدیران می‌توانند وضعیت دستگاه‌ها و تجهیزات موجود در شبکه را بررسی و کنترل کنند. آن‌ها می‌توانند مشخص کنند که کدام دستگاه‌ها به شبکه متصل هستند و وضعیت عملکرد آن‌ها چگونه است.

10. پشتیبانی از سرویس‌های وب و DNS

در سیستم DNS (سیستم نام دامنه)، آدرس‌های آی‌پی برای ترجمه نام دامنه‌ها به آدرس‌های عددی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، وقتی شما آدرس www.example.com را وارد می‌کنید، DNS نام دامنه را به آدرس آی‌پی مرتبط با آن (مثلاً 93.184.216.34) تبدیل می‌کند تا بتوانید به سرور مربوطه دسترسی پیدا کنید.

11. پشتیبانی از پروتکل‌های ارتباطی

آی‌پی به عنوان بخشی از پروتکل‌های ارتباطی در TCP/IP (پروتکل کنترل انتقال/پروتکل اینترنت) عمل می‌کند. این پروتکل‌ها برای ارسال و دریافت داده‌ها در شبکه‌های اینترنتی استفاده می‌شوند. آی‌پی در لایه شبکه وظیفه مسیریابی بسته‌های داده را به عهده دارد و پروتکل TCP از آن برای تقسیم داده‌ها به بسته‌های کوچکتر و ارسال آن‌ها به مقصد استفاده می‌کند.

آدرس‌های آی‌پی نقش حیاتی در ارتباطات شبکه‌ای دارند و در زمینه‌های مختلفی از جمله شناسایی دستگاه‌ها، امنیت، مدیریت شبکه، مسیریابی داده‌ها، موقعیت‌یابی جغرافیایی و دسترسی به اینترنت و سرویس‌های آنلاین استفاده می‌شوند. بدون آی‌پی، امکان برقراری ارتباط بین دستگاه‌ها و شبکه‌ها در سطح جهانی وجود نداشت.

انواع آی پی

آدرس‌های آی‌پی (IP) به دو نوع اصلی آی‌پی نسخه ۴ (IPv4) و آی‌پی نسخه ۶ (IPv6) تقسیم می‌شوند. هرکدام از این نسخه‌ها ویژگی‌ها و ساختارهای خاص خود را دارند. علاوه بر این، آی‌پی‌ها به عمومی و خصوصی نیز تقسیم می‌شوند که هرکدام کاربردهای خاص خود را دارند. در اینجا انواع مختلف آی‌پی به تفصیل توضیح داده شده است:

1. آی‌پی نسخه ۴ (IPv4)

آی‌پی نسخه ۴ اولین و رایج‌ترین نوع آدرس آی‌پی است که از 32 بیت برای شناسایی دستگاه‌ها استفاده می‌کند. این آدرس‌ها به صورت چهار عدد دهدهی (از 0 تا 255) با نقطه‌های جداکننده نمایش داده می‌شوند. هر بخش از آدرس آی‌پی Octet نامیده می‌شود.

ساختار آی‌پی نسخه ۴ (IPv4):

با توجه به اینکه آی‌پی نسخه ۴ تنها از 32 بیت استفاده می‌کند، تعداد آدرس‌های ممکن در آن محدود است (حدود 4 میلیارد آدرس). به همین دلیل، نیاز به یک نسخه جدیدتر از آی‌پی (IPv6) برای رفع کمبود آدرس‌ها احساس شد.

2. آی‌پی نسخه ۶ (IPv6)

آی‌پی نسخه ۶ جدیدترین نسخه از پروتکل آی‌پی است که برای مقابله با محدودیت‌های آدرس‌دهی در IPv4 معرفی شده است. این نسخه از 128 بیت استفاده می‌کند که امکان تولید تعداد بسیار بیشتری آدرس‌ها را فراهم می‌کند.

ساختار آی‌پی نسخه ۶ (IPv6):

در اینجا، هر بخش به جای اعداد دهدهی، به صورت هگزادسیمال (اعداد و حروف از 0 تا 9 و A تا F) نوشته می‌شود. آی‌پی نسخه ۶ به دلیل تعداد زیاد آدرس‌ها و ویژگی‌های دیگر مانند امنیت بیشتر و کارایی بهتر در شبکه‌های گسترده، برای آینده اینترنت طراحی شده است.

3. آی‌پی عمومی (Public IP)

آی‌پی عمومی آدرسی است که به صورت منحصر به فرد در سطح اینترنت قابل شناسایی است. این نوع آی‌پی به دستگاه‌ها و سرورها اختصاص می‌یابد تا از طریق آن‌ها بتوانند با سایر دستگاه‌ها یا سرورها در اینترنت ارتباط برقرار کنند. به عبارت دیگر، آی‌پی‌های عمومی آدرس‌های جهانی هستند که توسط ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) به شما اختصاص می‌یابند.

ویژگی‌های آی‌پی عمومی

    قابل شناسایی در سطح اینترنت

    معمولاً ثابت یا دینامیک (بر اساس تنظیمات ISP) می‌باشد

    برای دسترسی به سرورها و خدمات آنلاین استفاده می‌شود

4. آی‌پی خصوصی (Private IP)

آی‌پی خصوصی به آدرس‌هایی گفته می‌شود که برای استفاده در شبکه‌های داخلی (LAN) یا شبکه‌های خصوصی طراحی شده‌اند و به طور مستقیم به اینترنت متصل نمی‌شوند. این آدرس‌ها در خارج از شبکه خصوصی قابل دسترسی نیستند و توسط روترها یا مودم‌ها برای تخصیص آدرس به دستگاه‌های مختلف در شبکه‌های خانگی یا شرکتی استفاده می‌شوند.

محدوده‌های آی‌پی خصوصی در IPv4:

این آدرس‌ها توسط NAT (ترجمه آدرس شبکه) به آی‌پی عمومی تبدیل می‌شوند تا دسترسی به اینترنت فراهم شود.

5. آی‌پی ثابت (Static IP)

آی‌پی ثابت یک آدرس آی‌پی است که به طور دائمی به یک دستگاه یا سرور اختصاص می‌یابد و تغییر نمی‌کند. این نوع آی‌پی معمولاً برای سرورهای وب، سرویس‌های ایمیل و هر دستگاهی که باید همیشه با یک آدرس ثابت در دسترس باشد، استفاده می‌شود.

ویژگی‌های آی‌پی ثابت:

    دائمی و ثابت

    برای خدماتی که نیاز به آدرس ثابت دارند (مانند وب‌سایت‌ها، سرورها)

    معمولاً هزینه بیشتری نسبت به آی‌پی‌های دینامیک دارد

6. آی‌پی دینامیک (Dynamic IP)

آی‌پی دینامیک آدرسی است که به صورت موقت از طرف ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی (ISP) به دستگاه اختصاص داده می‌شود. این آدرس‌ها ممکن است با هر بار اتصال به اینترنت تغییر کنند. این نوع آی‌پی برای کاربران خانگی که نیازی به آدرس ثابت ندارند، معمولاً استفاده می‌شود.

ویژگی‌های آی‌پی دینامیک:

    به صورت موقت به دستگاه اختصاص داده می‌شود

    ممکن است با هر بار اتصال به اینترنت تغییر کند

    اغلب برای کاربران خانگی یا شبکه‌های کوچک استفاده می‌شود

7. آی‌پی Loopback

آی‌پی Loopback برای آزمایش و اشکال‌زدایی در سیستم‌ها استفاده می‌شود و به دستگاه اجازه می‌دهد تا خود را شبیه‌سازی کند. آدرس آی‌پی Loopback در IPv4 برابر 127.0.0.1 است که به عنوان localhost یا "اینترنت محلی" شناخته می‌شود. این آدرس فقط در همان دستگاه قابل دسترسی است و هیچ‌گونه ارتباطی با شبکه‌های خارجی ندارد.

آدرس آی‌پی Loopback در IPv4:

8. آی‌پی Multicast

آی‌پی Multicast برای ارسال داده‌ها به گروهی از دستگاه‌ها در شبکه استفاده می‌شود. برخلاف Broadcast که داده‌ها را به همه دستگاه‌ها در شبکه می‌فرستد، Multicast تنها به دستگاه‌هایی که عضو گروه خاصی هستند، داده ارسال می‌کند. این نوع آدرس‌ها در آی‌پی نسخه ۴ از 224.0.0.0 تا 239.255.255.255 هستند.

محدوده آی‌پی Multicast در IPv4:

آی‌پی‌ها انواع مختلفی دارند که هرکدام برای کاربردهای خاصی طراحی شده‌اند:

    آی‌پی نسخه ۴ و نسخه ۶ برای شناسایی دستگاه‌ها و ارتباطات در اینترنت.

    آی‌پی‌های عمومی و خصوصی برای ارتباط در شبکه‌های عمومی و داخلی.

    آی‌پی‌های ثابت و دینامیک برای استفاده‌های مختلف، از جمله سرورها و کاربران خانگی.

    آی‌پی Loopback برای آزمایش‌های داخلی.

    آی‌پی Multicast برای ارسال داده‌ها به گروه‌های خاص.

این انواع آدرس‌ها به طور کلی به کارایی و امنیت شبکه‌ها و اینترنت کمک می‌کنند.