شما چه نوع مدیری هستید؟!

شما فکر می کنید به عنوان یک مدیر چه میزان بر کارکنان خود نفوذ دارید؟ حدس می زنید تصور کارکنان تان از شما به عنوان یک مدیر چه باشد و چه میزان از شیوه مدیریتی شما رضایت داشته باشند؟ به عنوان یک شاغل، سبک مدیریتی مافوق خود را چگونه ارزیابی می کنید؟ آگاهی از سبک های مختلف شخصیتی مدیران به شناخت رفتارهای آنان کمک بسیاری خواهد کرد.

*مدیر مستبد:

یکی از انواع شخصیت هایی که زمانی که مدیر می شوند، مواجهه با آن ها بسیار سخت است، شخصیت های خودکامه هستند. مدیرانی که به طور معمول تصمیمات کاری را انفرادی می گیرند، با تصمیمات جمعی بیگانه هستند و نیروی انسانی و کارمندان خود را در تصمیم گیری ها مشارکت نمی دهند، انتقاد از آنان به طور معمول با عواقب خوبی همراه نیست اما خودشان بیشتر اوقات بی رحمانه از کارکنان خود انتقاد می کنند، خطاهای نیروهای مجموعه خود را نادیده نمی گیرند و بر رعایت مقررات کاری و نظم، تاکید ویژه ای دارند. مدیران مستبد از جمله مدیرانی هستند که نارضایتی شغلی زیادی بین کارکنان آن ها وجود دارد.

مدیران مستبد دو دسته اند:

مدیران دستوری: مدیرانی که به تنهایی تصمیم می گیرند و سایر افراد ملزم به اجرای تصمیمات فردی آن ها هستند.

مدیران آسان گیر: مدیرانی هستند که انفرادی تصمیم گیری می کنند؛ اما کارکنان در اجرای آن تصمیمات تا حدی آزادی Freedom عمل دارند.

*مدیر آزاد:

مدیر آزاد، مدیری است که به طور معمول در حیطه های کاری کارکنان خود مداخله نمی کند و خود کارکنان حوزه های کاری شان را مدیریت می کنند. این شیوه مدیریتی به طور معمول به دلیل کنار رفتن نقش مدیریتی مدیر و وقوع ناهماهنگی بین بخش های مختلف، کارایی ضعیفی دارد.

*مدیر پدرانه:

مدیر پدرانه شکل تعدیل شده مدیر مستبد است؛ چنین مدیری به ایجاد انگیزه و رغبت در بین کارکنان خود توجه دارد و این انگیزه را از طریق توجه کردن به نیازها و احتیاجات آنان ایجاد می کند. اگرچه این سبک مدیریت به طور معمول از بالا به پایین است، اما بازخوردهای کارکنان به مدیر مورد تشویق و توجه قرار خواهد گرفت. بازخوردی که کارکنان به چنین مدیری می دهند، سبب دلگرمی او خواهد شد.

* مدیر قدرت طلب:

مدیر قدرت طلب ممکن است شخصیتی مستبد یا پیشرفت طلب یا آزادمنش داشته باشد. مدیر قدرت طلب با شخصیت مستبد، قدرت طلبی خود را با اعمال زور و روش های توبیخی و تنبیهی بروز می دهد. مدیر قدرت طلب با شخصیت آزادمنش قدرت طلبی خود را با اعمال زور نمایان نمی کند، بلکه بیشتر با اعمال نفوذ در کارکنان خود، اعمال قدرت می کند و در نهایت مدیر قدرت طلب با شخصیت پیشرفت طلب، قدرت خود را از طریق قرار دادن اهداف پیشرفت طلبانه در راس اهداف خود و ایجاد انگیزش در کارکنان برای پیشرفت و موفقیت مجموعه اعمال می کند.

*مدیر دموکرات:

مدیر دموکرات شخصیتی رابطه مدار دارد و به طور معمول سعی می کند از گرفتن تصمیمات فردی اجتناب کند و کارکنان خود را در اخذ تصمیم مشارکت دهد؛ در این صورت تصمیم اخذشده موافقان بیشتری خواهد داشت. اگرچه در این شیوه مدیریتی فرآیند تصمیم گیری به دلیل تلاش برای شرکت دادن کارکنان در اخذ تصمیمات، کند پیش می رود، اما رضایت شغلی کارکنان و کیفیت کارشان بهتر خواهد بود؛ چرا که خود را در امور شریک دانسته و فقط مجری و تابع تصمیمات دیگران نیستند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.