دولت می‌شنود
رکنا: در پرونده‌ای ویژه چگونگی همگامی احزاب با دولت را به بحث گذاشت با گفتاری از: محمد عطریانفر، الیاس حضرتی، آذر منصوری، حمیدرضا ترقی و حسین ابراهیمی
چندی پیش روزنامه ایران از دستور ویژه روحانی به وزرا و مجموعه مدیران دولتی خبر داد مبنی بر ارتباط بیشتر دولتی‌ها با قشرهای مختلف مردم، رسانه‌ها و احزاب. حالا رئیس دفتر رئیس جمهوری در گفت‌وگویی با خبرگزاری ایلنا گفته که روحانی به اعضای دولت توصیه کرده اتاق فکرهایی با حضور نخبگان تشکیل دهند. به گفته محمود واعظی، رئیس‌‌جمهوری در جلسه‌ای از تمامی وزرا و اعضای کابینه خواسته که ارتباط خود را با اعضای هیأت علمی، دانشگاهیان، صاحبنظران و نخبگان کشور بیش از گذشته کرده و از آنان نظرخواهی کنند. وی ادامه داد: آقای روحانی به اعضای دولت توصیه کردند جلسات جانبی با نخبگان جامعه داشته باشند و اتاق فکری را با حضور آنان تشکیل دهند. برخی از دوستان نسبت به عملی‌سازی این درخواست اقدام کرده‌اند و برخی دیگر در حال انجام هستند. تأکید روحانی بر استفاده از پیشنهادهای نخبگان و ارتباط بیشتر مجموعه‌های دولتی با صاحبنظران و کارشناسان و رسانه‌ها در حالی است که براساس شنیده‌های خبرنگار «ایران» قرار است بزودی
رئیس دفتر رئیس جمهوری دیدارهایی را با نمایندگان احزاب و گروه‌های سیاسی داشته باشند. در حقیقت احزاب یکی از گروه‌های مرجعی هستند که به نظر میرسد در عبور از شرایط فعلی میتوانند کمک‌کار دولت باشند. در روزهایی که به گفته مسئولان کشور امریکایی‌ها در ادامه اعمال فشارهای خود، آغازکننده یک جنگ اقتصادی علیه کشورمان شده‌اند، تریبون‌ها و نهادهای مختلف تأکید دارند که هم‌افزایی و همکاری ملی تدابیر ویژه اندیشیده شده برای عبور از شرایط جدید را تضمین می‌کند.
احزاب جایگاه نخبگان
الیاس حضرتی
قائم مقام حزب اعتماد ملی
احزاب محل تجمع نیروهای خوشفکر و نخبه کشور است. با اندک جست وجویی درخواهید یافت که درصد زیادی از نخبگان کشور و شخصیت‌های سیاسی و انسانهای باتجربه و صاحب‌نظر در میان احزاب مختلف از هر دو جریان سیاسی کشور توزیع شده‌اند و به تبع همین حضور بحثهای خیلی خوبی نیز در اتاق‌های فکر و دفاتر سیاسی آنان صورت میگیرد. احزاب با تبیین شرایط در هر دوره، پیشنهادات خوب و سازندهای برای عبور از مشکلات و بحرانها داشته و هیچ گاه برای ارائه آن از هیچ کمکی دریغ نکرده و نخواهند کرد. حداقل آنچه که با حضورم در یک حزب اصلاحطلب اطلاع دارم، احزاب متعدد جریان اصلاحطلب و همچنین اصولگرا همه علاقه‌مند هستند که مباحث خود و نتیجه جلسات را در اختیار دولت قرار داده و به آنها مشورت دهند. من مطمئن هستم که در بین همه احزاب این اشتیاق وجود دارد که بحثهای شکل گرفته در جلسات داخلی خود را در مورد مشکلات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و در حوزههای بینالمللی و داخلی دستهبندی کرده و رایگان در اختیار دولت قرار دهند. اما متأسفانه واقعیت این است که دولت‌های ایران در تمام ادوار آنچنان در چرخه معیوب اجرایی گرفتار می‌شوند که احزاب را به فراموشی می‌سپرند یا براثر باور نداشتن توانایی آنان، میدان زیادی برای مانور احزاب ایجاد نمیکنند. به این ترتیب هیچ کدام از دولت‌ها نمیتوانند از مشورت احزاب کمک بگیرند و در این میان دولت فعلی هم از این امر مستثنی نبوده و نیست. آقای روحانی در سال اول ریاست جمهوری خود یکبار با اصولگرایان و یک بار هم با اصلاحطلبان نشستی برگزار کرد و در این نشست از هر حزبی هم یک نفر انتخاب شده بودند و به این دیدار دعوت شدند. اما این کار دیگر تداوم نداشت. بارها از طرف احزاب مختلف اظهار تمایل شد و حتی نامهنگاریهایی انجام شد تا این جلسات ادامه یابد اما هیچ حاصلی نداشت. حتی فراکسیونهای وابسته به احزاب در مجلس هم خواهان ملاقات با رئیس جمهور بودند که جواب مثبتی دریافت نکردند. به عنوان نمونه از فراکسیون امیدی که خود در آن حضور دارم نام می‌‌برم. بارها در این فراکسیون به آقای روحانی نامه نوشتیم تا وقت ملاقاتی به اعضای این فراکسیون اختصاص دهند. گفتیم که میخواهیم صحبت کنیم و ایده خود را ارائه دهیم اما تاکنون از طرف دولت هیچ توجهی صورت نگرفته است. متأسفانه با این برخوردها این گونه به نظر میرسد که دولت خود را مستغنی از مشورت دادن و مشورت گرفتن احزاب و شخصیت های سیاسی میداند و قصد ندارد هیچ اتصالی را در این میان صورت دهد در حالی که از طرف احزاب مطمئن هستم چنین درخواستی وجود دارد. امیدوارم روزی دولت به این نتیجه برسد که بتواند از ظرفیت توانمند مجموعه احزاب استفاده کند.
رابطه احزاب و دولت تقویت شود
محمد عطریانفر
عضو شورای مرکزی کارگزاران سازندگی
اگرچه در قانون Law اساسی ایران سخن از فعالیت‌‌های حزبی به میان آمده و گروههایی که علاقه‌مند به مشارکت سیاسی در سطوح عالی هستند میتوانند احزابی را تشکیل داده و از طریق توسعه اندیشههای خود در میان اقشار مردم و مشارکت دادن آنان در انتخابات، قدرتهای اجرایی را در اختیار بگیرند اما متأسفانه با گذشت 40 سال از پیروزی انقلاب و 38 سال از تدوین و ابلاغ قانون اساسی، اقدامات اجرایی هیچیک از دولت‌ها مبتنی بر قدرت احزاب شکل نگرفت. طبیعی است در چنین شرایطی وقتی که دولت‌های ما به طریق غیرحزبی روی کار میآیند فاقد رسانههای ترویجی یا حمایتی خواهند بود. رسانههایی که با آبشخور فکری و حتی غیرحزبی شکل میگیرند بسته به قرب و بعدشان به سیاستهای دولت، یا مواضع انتقادی اتخاذ میکنند و یا همسو با آن گام برمیدارند. حتی برخی از احزابی که به دولت‌های مستقر نزدیک هستند رویکرد رسانهایشان بعضاً تطابق قطعی و صد درصدی با مواضع سیاسی رسمی خود نداشته است. در این شرایط می‌توان اثرات احزاب را در ارتباط با دولت بهتر دریافت. آنان در رابطه با دولت دو رویکرد را اتخاذ میکنند؛ یکی از طریق همین رسانههایی که حلقه اتصال بین افکار عمومی و دولت هستند و میتوانند از این طریق در مقام تبیین موفقیتها و پیشبرد اهداف دولت در افکار عمومی ایفای نقش کنند و دیگر اینکه نهادهای تشکیلاتی حزبی از طریق دفاتر سیاسی خود و یا از طریق کمیتههای اقتصادی و تشکیلاتی برنامههای دولت را مرور کرده و با پیشنهادهای خود ارتباط با دولت مستقر را تقویت کنند. احزاب رقیب هم با نقد مشفقانه دولت خواهند توانست که نقش زیادی را در این رابطه ایفا کرده و برای پیشبرد امور دولتمردان را یاری رسانند. اگرچه دولت آقای روحانی در این سال‌ها با احزاب سیاسی همسو رابطه مثبتی برقرار کرده اما این رابطه مثبت بیشتر در حد نشستهای کلی سالانه بوده است. نشستی که حتی در بعضی از این سال‌ها برگزار نشده است. از این جهت به نظر می‌‌آید این رابطه عمدتاً تشریفاتی بوده و اگرچه در همان اندک نشستها هم نقدهایی مطرح شده اما منشأ اثر نبوده است. البته از طرف مقابل هم باید این نقد را مطرح کنیم که احزاب ما هنوز هم به طور مؤثری شکل نگرفتهاند و بیشتر در پی این بودند که مسائلی را در سطوح پایین دنبال کنند. آنها خیلی نتوانستند از موضع حمایتی نسبت به دولت گامهای مؤثر بردارند و پیامهای خود را از طریق اصلاح برنامه‌‌ها و پیشنهادات سازنده به دولت عرضه کنند.
احزاب؛ مبدع گفتوگوی داخلی شوند
آذر منصوری قائم مقام حزب اتحاد ملت
انتظارات ما از احزاب و نحوه تعامل آنان با دولت باید با توجه به جایگاهی شکل بگیرد که در فضای سیاسی و عمومی کشور از آن برخوردار هستند. قاعدتاً در شرایطی که احزاب هنوز به یک برند در فضای سیاسی کشور تبدیل نشدهاند انتظارات حداکثری از آنان خیلی واقع بینانه نخواهد بود. احزاب به‌عنوان کنشگران اصلی رقابت سیاسی در ایران نقش خود را در طول سالیان پس از پیروزی انقلاب بویژه در ایام انتخابات ایفا کرده‌اند. در ادامه این حضور و در فضای پس از انتخابات این انتظار وجود دارد که احزاب بتوانند در تعدیل فضای سیاسی، امیدبخشی و تزریق نشاط به جامعه، نقد حاکمیت و تلاش برای اعمال شفافیت و پاسخگویی نهادهای قدرت بخصوص نهادهایی که با رأی مستقیم مردم انتخاب می شوند و قدرت را در دست میگیرند نقش خود را ایفا کنند. بنابراین با توجه به شرایطی که کشور ایران با آن روبه رو است، احزاب باید در وهله اول وضعیت را به درستی تبیین کنند. به این دلیل که اگر در این زمینه شفافیت و اطلاع‌رسانی کافی با تحلیل دقیق و واقع‌بینانه وجود نداشته باشد طبیعتاً انتظارات هم واقعی نخواهد بود. آنها باید شرایط سیاسی و اجتماعی کشور و بخصوص سیاست خارجی را به درستی تشریح کنند و بتوانند در جهتگیریهای سیاست داخلی و خارجی به حاکمیت پیشنهاد دهند. احزاب با ارائه پیشنهادات و حتی نقدهای خود میتوانند آسیب ها و ضعفها را برطرف سازند و در چنین شرایطی بهترین رفتاری که احزاب میتوانند داشته باشند تلاش برای انجام گفت‌و‌گوهای بیشتر است.
ما اگر در فضای داخلی نتوانیم گفت‌و‌گوها را جریان‌سازی کنیم و به یک تفاهم ملی در خصوص مشکلات دست پیدا نکنیم این مشکلات در سیاست خارجی خود را نشان خواهد داد. چون تجربه نشان داده سیاست خارجی در امتداد سیاست داخلی است. بنابراین احزاب در کنار کوشش برای تبیین دقیق شرایط امروز باید بیشترین تلاش خود را در جهت جریان‌سازی گفت‌و‌گوهای بیشتر به منظور همدلی و رسیدن به تفاهم مشترکی با دولت بکار ببندند. آثار این تلاش، خود را در ترمیم شکافهایی که ایران امروز را تهدید می‌کند بخصوص گسست حاکمیت و ملت نشان خواهد داد. بنابراین یادمان باشد که کارکرد ویژه احزاب می تواند تلاش برای ایجاد این گفت‌و‌گوها و در وهله اول صلح در فضای داخلی باشد و در این میان تنها نیاز آنان، اعتمادی است که باید از سوی دولت نسبت به کارکردشان اعلام شود. اگرچه در مقاطعی از سوی دولت ها عنوان می‌شود که خود را بینیاز از مشورت‌ها، نقدها و ارائه راهکار از سوی احزاب مختلف نمیدانند اما آنچه در عمل اتفاق میافتد جدایی دولت ها از جریانات سیاسی کشور است. امید است که دولت با در نظر گرفتن شرایط فعلی، از احزاب دعوت کند تا با کمک آنان از سد مشکلات عبور کند.
زمان مچ گیری از دولت نیست
حسین ابراهیمی
عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز
جامعه روحانیت نه یک حزب، بلکه یک نهاد سیاسی-اجتماعی است. باوجود این، توصیه این نهاد و نیز احزاب و تشکل‌های دیگر به مردم سوق دادن سرمایه‌ها در مسیر سرمایه‌گذاری و اشتغال است. این توصیه بیش از هر چیز متوجه صاحبان سرمایه است، به این معنی که در این زمان با سرمایه‌گذاری خود به بهترین شیوه میتوانند به یاری نیازمندان بشتابند. به عبارت دیگر همه باید تلاش کنند تا پول‌های سرگردان موجود در کشور که از آن به نقدینگی یاد می‌شود، به سمت تولید هدایت شود. در کنار این، احزاب و شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی باید مردم را به صرفه‌جویی در مصرف تشویق و توصیه کنند. زیرا نمی‌توان پذیرفت که در دوره تحریم هم مانند دوره عادی مصرف و هزینه کنیم. به طور خلاصه، شاید مهم‌ترین کاری که احزاب و تشکل‌های سیاسی در این زمان میتوانند انجام دهند و به دولت کمک کنند، همین توصیه‌ها به مردم و صاحبان سرمایه است. اما این، نافی این واقعیت نیست که احزاب همچنان باید تلاش کنند تا نزاع‌ها و جدل‌های سیاسی به پایین ترین حد ممکن برسد. امروز کسانی که دل‌شان برای نظام و ایران می‌سوزد، باید کمک کنند تا کشور بیش از پیش در مسیر همدلی قرار بگیرد. اکنون که دشمن شمشیرها را از رو بسته، زمان و وقت مشاجره و مچ‌گیری از دولت یا غیر دولت نیست، بلکه دوره، دوره همکاری است. منظور از این سخن، ساکت ماندن و نقد نکردن نیست، اما باید همگان را از ناامید کردن مردم به اسم نقد برحذر داشت. اکنون هر شخص، نهاد یا حزبی که طرح، برنامه یا راهبردی دارد، باید به دولت ارائه داده و با بیان مشورت‌های خود، شرایط را برای اتخاذ تصمیم‌های بهینه فراهم کند.
ظرفیت اتاق فکرهای احزاب
حمیدرضا ترقی
عضو شورای مرکزی مؤتلفه اسلامی
احزاب منتظر تحقق صحبت‌های اخیر رئیس جمهوری هستند که در آن تأکید کردند ما دست همه کسانی که برای همکاری و حل مشکلات دراز می‌شود، به گرمی می‌فشاریم. انتظار می‌رفت وقتی رئیس دولت چنین نکته‌ای را اعلام می‌کند یا از همگان می‌خواهد کمک کند، در مقابل خود دولت زمینه‌های همکاری احزاب را فراهم کند یا دست‌کم فرصتی را فراهم کند تا تشکل‌های سیاسی دیدگاه‌های خود را مطرح کنند. اما تاکنون آنچه دیده شد، تنها شعار بود و هیچ اتفاق عملی در این میان دیده نشد. از این رو چگونه می‌توان از احزاب انتظار داشت که کاری بکنند؟
این در حالی است که احزاب دارای اتاق‌های فکر هستند و نخبگانی دارند که درباره مسائل مختلف جاری کشور اهل نظر هستند. اطلاعات، داده‌ها و دریافت‌های این افراد می‌تواند در جهت حل مشکلات کشور یا یافتن راه‌های میانبر به دولت کمک کند. اما لازمه دریافت و کاربست این نظرات این است که وقتی شخص رئیس دولت همکاری احزاب را می‌خواهد، باید فردی در دولت مشخص شود تا احزاب بدانند باید به کجا و چه کسی رجوع کنند و ارتباط بگیرند. اما اکنون دولت فاقد شخص یا دفتر مشخصی است که وظیفه آن ارتباط با گروه‌ها، نخبگان، تشکل‌ها و احزاب و همه ظرفیت‌های فکری و تخصصی کشور و جلب حمایت‌ها و هدایت‌های آنان باشد. به عبارت ساده تر، امروز کسی که بخواهد نظری ارائه کند، نمی داند باید به کجا مراجعه کند و چگونه نظر خود را به گوش دولت برساند. بنابراین یکی از دستورکارهای دولت می‌تواند تعریف و تعیین سازوکاری برای جلب مشارکت احزاب و نخبگان سیاسی باشد، سازوکاری که نخبگان احساس کنند به نظرات آنان توجه شده و ارج نهاده می‌شود.
اخبار اختصاصی سایت رکنا را از دست ندهید:
فوری / مرگ فجیع پسر جوان در سینما آزادی تهران / همه شوکه شدند
عزیزه دخترش را اجاره می داد! + عکس
راز تابوت سنگی اسکندریه گشوده شد+عکس
کشف مهمات تروریست‌ها در یک روستا + تصویر
این زن آدم خوار نوزادش را با قیچی باغبانی تکه تکه کرد/ نوزادم گوشت بد مزه ای داشت !+عکس
پدر بی رحم در مخالفت با سومین ازدواج دخترش سفارش تیرباران او را به طالبان داد!
تنبیه مرگبار کودک 2 ساله به خاطر خیس کردن جای خوابش +عکس
تجاوز 5 مرد فامیل به زن شوهر دار!
مربی منحرف پسربچه ورزشکار در شیراز کیست؟ + عکس
تازه دامادی اسیر زن مطلقه بود / نوعروس به حجله نرفته طلاق گرفت
دستگیری رئیس شرکت نفت و گاز + عکس
این پزشک منحرف به بیماران مرد هم رحم نمی کرد! + عکس
اتفاق عجیب درباره صیغه‌خانه‌های مشهد + تصویر
مقام دولتی که در پوشش مبدل مردم را کتک می زند! + تصویر
سقوط وحشتناک و مرگ دلخراش مردی در آبشار + تصویر
5 ساعت تجاوز به زن 69 ساله توسط جوان 31 ساله + عکس
شوهرم معشوقه‌اش را به خانه آورد و در برابر چشمانم با او همخوابی کرد+ عکس
ارسال نظر