منافع مشترک تهران و بغداد قابل انکار نیست

به گزارش رکنا، فاطمه عواد الجبوری در مقاله ای در روزنامه رأی الیوم نوشت: سر و صدایی که همیشه درباره نقش ایران در عراق به راه می افتد، جدید نیست. این سروصدا سال ها است که وجود دارد.

وی ادامه داد: دو فرضیه درباره نقش ایران در عراق وجود دارد؛ نخست: ایران عراق را متحد راهبردی خود می داند که نمی تواند از آن بی نیاز باشد و به دنبال عراق قدرتمند و تاثیرگذار در منطقه است.

فرضیه دوم از نقش مخرب ایران با هدف تبدیل عراق به یک کشور وابسته به خود در طرح هایش برای منطقه صحبت می کند.

به نوشته این گزارش، برای انتخاب یکی از این دو فرضیه باید به تاریخ نقش ایران در عراق حتی پس از اشغال آمریکا مراجعه کنیم. از نظر تاریخی حکومت شاه و عراق رابطه خوبی نداشتند و تنش های دو کشور به امضای توافق الجزایر منجر شد. پس از پیروزی انقلاب نیز صدام گمان می کرد از هرج و مرج موجود می تواند برای حمله و سیطره بر ایران استفاده کند.

پس از جنگ خلیج فارس و اعمال تحریم ها علیه عراق باید به این نکته اشاره کرد، زمانی که ملت عراق در اثر محاصره و تحریم با گرسنگی روبرو بود و کشورهای عربی در تشدید این محاصره کمک کردند، ایران به یاری ملت عراق شتافت.

بر اساس این گزارش، پس از اشغال عراق از سوی آمریکا، ایران با تمام راهکارهایی موافقت کرد که سعی داشت یک دولت مستقل را در عراق روی کار آورد و کشور را به امنیت برساند، اما تمام این تلاش ها با وتوی آمریکا مواجه و شرایط برای ظهور تندروهایی مانند زرقاوی و غیره فراهم شد.

ایران علی رغم تحریم های اقتصادی و محاصره از سوی آمریکا، به صدور برق و مواد غذایی و دارویی به عراق برای مقابله با ویروس کرونا ادامه داد؛ این در حالی است که دولت عراق به شرکت های ورشکسته آمریکایی مانند جنرال الکتریک برای بهبود وضعیت بخش انرژی روی آورد

در زمان ظهور داعش در عرصه عراق نیز آمریکا این کشور را تنها گذاشت و به مرزهای اقلیم کردستان عراق پناه برد. زمانی که داعش تنها چند کیلومتر با پایتخت فاصله داشت ایران بلندپایه ترین مسئول امنیتی خود یعنی حاج قاسم سلیمانی را به عراق اعزام و کمک های تسلیحاتی ارسال کرد.

هیچ زمانی شاهد ورود بدون مجوز و بدون موافقت مسئولان ایرانی به عراق نبوده ایم. برخلاف نیروهای آمریکا و رئیس جمهور این کشور دونالد ترامپ که در سال ۲۰۱۸ به طور محرمانه از پایگاه عین الاسد بدون مطلع کردن دولت عراق بازدید کرد.

پس از ترور شهیدان سلیمانی و ابو مهدی المهندس برخی طرف های عراقی انگشت اتهام خود را به سمت عادل عبدالمهدی و مصطفی الکاظمی نشانه رفتند اما ایران بار دیگر در راستای فرونشاندن اختلافات و تاکید بر وحدت عراق اقدام کرد.

ایران علی رغم تحریم های اقتصادی و محاصره از سوی آمریکا، به صدور برق و مواد غذایی و دارویی برای مقابله با ویروس کرونا ادامه داد؛ این در حالی است که دولت عراق به شرکت های ورشکسته آمریکایی مانند جنرال الکتریک برای بهبود وضعیت بخش انرژی روی آورد.

در آخر باید اشاره کرد فرضیه نخست، درستی خود را به اثبات رسانده است. کسی وجود منافع مشترک ایران با عراق را انکار نمی کند اما این منافع مشترک در چارچوب تلاش ایران برای تبدیل کردن عراق به کشوری مستقل و قدرتمند قرار می گیرد.

در این میان نقش ویرانگر آمریکا در منطقه و عراق قابل ملاحظه است به ویژه اینکه این کشور این فرضیه را ترویج می دهد که ایران به دنبال عراقی ضعیف و وابسته است. اما به نظر می رسد با توجه به اینکه دو کشور روابط فرهنگی، اجتماعی و تاریخی دارند، این تلاش ها شکست خورده و خواهد خورد.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.