قهرمانی که زود رفت / آیدین نیکخواه بهرامی و رؤیایی که برای همیشه زنده ماند!

به گزارش رکنا، مرگ آیدین نیکخواه ‌بهرامی و زنده نگه داشتن یاد و خاطره او پس از سال‌ها که از درگذشت او می‌گذرد، یکی از وقایع قابل تأمل فقط در جامعۀ ورزش ما نیست بلکه کل جامعۀ ایرانی را از مرگ یک قهرمان اندوهناک و غمگین کرده است.

آیدین در زمان خود بسیاری از خلأ‌های بسکتبال را در حرکت جمعی با سایر دوستانش در تیم ملی پر کرده بود. او همراه با تیم ملی بسکتبال در رویدادهای مختلف آسیایی، مردم را که عادت به مؤفقیت‌های بسکتبال نداشتند، دچار شگفتی کرد.

او یکی از بازیکنانی بود که به بسکتبال ایران هویت تازه‌ای بخشید و قابلیت‌های بسکتبال ایران را به ما نشان داد.

آیدین به همراه جریان زنده و پویای نسل طلایی، بسکتبال ایران را به بلوغ رساندند. در خلاء قهرمانی، قهرمان‌ شد و قدرت بسکتبال ایران در آسیا را به مردم القاء کرد. او رؤیای ذهنی و جمعی ما در بسکتبال شد که آنها را به واقعیت تبدیل کرد. تجربه‌ی زیسته‌ای تا با بهره‌گیری از آنها بتوانیم بسکتبال بهتری داشته باشیم.

اگر آیدین هنوز در یادها هست و من می‌بینم کسانی را که در دورۀ آیدین نبودند اما همچنان یادش را گرامی می‌دارند، دلیلش در واقع همان انتظار جمعی جوانان ماست، که از دیروز تا هنوز باور دارند، آیدین، رویاهای قشنگ بسکتبال را برای‌شان ساخته است و آنان با این رویایِ شکل یافته زندگی می‌کنند که محصول رنج‌های جوانانی همچون آیدین است که به طرز ناگواری‌ از نسل جوان بسکتبال ایران جدا شد.

آیدین نیکخواه بهرامی، ملی‌پوش دهۀ ۸۰، بعد از افتخارآفرینی در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه و کسب اولین عنوان قهرمانی آسیا با تیم ملی بسکتبال در سال 2007 و راهیابی به المپیک ۲۰۰۸ پکن، روز هفتم دی ماه ۱۳۸۶ در سانحۀ تصادف جادۀ تهران – چالوس جان باخت.

شناسنامه

آیدین نیکخواه بهرامی در روز شانزدهم  بهمن ۱۳۶۰ در تهران متولد شد. از ۱۰ سالگی به همراه برادر کوچک‌ترش صمد نیکخواه بهرامی، تمرینات بسکتبال را در سالن چمران (بولینگ عبدو) زیر نظر سعید طاعتی، شروع کرد. تیم‌های چمران، الکترا و ایران نارا مقصد دیگر آیدین در بسکتبال پایه و باشگاهی بود.

حمایت‌های پدر، ایرج نیکخواه بهرامی و مادر، فرزانه ابراهیمی‌فخار، منجر به اشتیاق و علاقه‌مندی بیشتر دو برادر به بسکتبال شد.

پیشرفت فنی آیدین با توجه به وضعیت خاص جسمانی از جمله قامت بلندش در بین هم‌سن و سالان، باعث درخشش آیدین نیکخواه بهرامی در تیم‌های پایه‌ای شد. وی رده‌های سنی نوجوانان و جوانان را با قهرمانی‌های متعددی پشت سر گذاشت و سپس در سال ۲۰۰۰ پیراهن تیم بسکتبال جوانان ایران را برتن کرد.

آیدین نیکخواه بهرامی به اتفاق صمد نیکخواه بهرامی، حامد حدادی، سامان ویسی، علیرضا هنردوست، مهدی کامرانی، حامد آفاق، حامد سهراب‌نژاد و بسیاری دیگر از بسکتبالیست‌های جوان اواسط دهۀ ۸۰، جریان و حرکتی نو و جمعی را در همان دوران با موفقیت‌های تیم ملی پدید آوردند که به «نسل طلایی» بسکتبال ایران شهرت یافت.

علاوه بر موفقیت‌های ملی آیدین که کسب مدال برنز بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه و مدال طلای جام ملت‌های ۲۰۰۷ آسیا بود، وی با تیم باشگاه صباباتری در لیگ برتر بسکتبال ایران و جام باشگاههای آسیا قهرمان شد.

آیدین نیکخواه بهرامی در روز هفتم دی ماه ۱۳۸۶، در حالی که سوار بر خودروی زانتیای خودش بود در یک حادثۀ رانندگی در منطقۀ کمربندی نمک‌آبرود به نوشهر، بر اثر جراحات ناشی از برخورد خودرو به گاردریلِ کنار جاده، درگذشت.