بدین جهت در کشورهای توسعه یافته فضای مجازی تأثیرگذاری بالاتری دارد چرا که اعتماد بین مردم و فضای مجازی وجود دارد اما در ایران نمی‌توان مانند کشورهای توسعه یافته توقع از فضای مجازی داشت و البته در این حوزه هم هنوز به فضای مطلوب نرسیدیم. ایران کشوری در حال گذاراست و شفافیت لازم را ندارد و متأسفانه شبکه‌های مجازی غیرقابل اعتماد هستند. مشکلات یاد شده کارکرد فضای مجازی را با محدودیت‌هایی مواجه کرده و باعث شده که فضای مجازی در ایران با سرعت پیشرفت نکند و تمام قشرهای جامعه از این تکنولوژی جدید بهره‌مند نشوند. با تمام مشکلاتی که در این حوزه وجود دارد اما تبلیغات در فضای مجازی باعث شده انحصار تبلیغات شکسته شود. نکته مثبت دیگر در این حوزه این است که افراد به‌صورت مستقل وارد بازار Store کار می‌شوند و بازاریابی می‌کنند. این امر رابطه مستقیم بین تولیدکننده و مصرف‌کننده ایجاد کرده است. مزیت تبلیغات در فضای مجازی زیاد است ولی برای برخورداری از آن باید بر اساس قوانین و اصول حرفه‌ای حرکت کرد. افرادی که می‌خواهند از فضای مجازی استفاده کنند بایستی از حقوق اساسی مشخص و شفاف برخوردار باشند یعنی اگر دچار مشکل شدند بدانند چه مرجعی و بر اساس چه ضوابطی پیگیری می‌کند. در حقیقت فضای مجازی نیازمند مجموعه قوانین و مقررات است. افراد باید بدانند که در فضای مجازی چه حق و حقوقی دارند و باید بر اساس چه روش‌های حرکت کنند. زمانی که چنین اتفاقی رخ دهد همه طبق قوانین حرکت خواهند کرد و اعتمادی که وجود ندارد، ایجاد خواهد شد. در کشورهای دیگر این اصول رعایت می‌شود اما در ایران حتی قانون Law مالکیت فکری به‌عنوان یک موضوع لوکس دیده می‌شود. البته تدوین قوانین در این حوزه آغاز شده است اما هنوز کامل نیست. با گذشت زمان به طور قطع در این حوزه پیشرفت‌های خوبی خواهیم داشت. ورود و ماندن در این حوزه اجتناب‌ناپذیر است. کاربران فضای مجازی نمی‌خواهند خودشان را از این امکانات محروم کنند لذا با شناخت نسبت به حقوق اولیه می‌توان در شرایط بهتر در فضای مجازی فعالیت کرد. هیچ‌کس نمی‌تواند مانع از حضور مردم در فضای مجازی و فعالیت‌های اقتصادی آن شود هر کسی چنین امری را پیگیری کند عملاً به سمت عقب ماندگی داوطلبانه رفته است.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید

محمد قلی یوسفی؛ اقتصاددان