معلم ایثارگری که همه جا برایش کلاس درس است

به گزارش رکنا از لرستان، مهدی کیانی، معلم جوان دلفانی هم در کلاسش هم خارج از فضای میز و نیمکت معلمی را خوب بلد است و نشان داد که دغدغه‌مند بودن نه نیازی به بازوبند قهرمانانه و نه بازوی زورمند دارد بلکه دلی بزرگ می‌خواهد و همتی بلند تا گام‌هایی از سر مهر برداشته شود.

یاد داد که هیچ درختی با پناه بردن پرندگان، بی‌بار و برگ نشده است، از  زمان سیل، که داوطلبانه پای کار آمد تا به دانش‌آموزان خود طعم زیبای علم را بچشاند که بازیچه فقر شده بودند و از نعمت آموختن محروم.

او جوان است و برای احیای زندگی جوانان دیارش در فضای حقیقی و مجازی برای سامان دادن به زندگی جوانانی به‌واسطه خرید جهیزیه سر و سامان دادن به نهاد خانواده‌ها همیشه پای کار است. بی‌منت به خانواده‌های زیادی با جذب خیرین و تلاش‌های شبانه‌روزی کمک می‌کند.

شاعر و معلم دلفانی، تنها به قلم در دست گرفتن قانع نشد و با ورود ویروس کرونا به مناطقی رفت که درگیر ویروس منحوس کرونا شده بودند و با مرگ دست و پنجه نرم می‌کردند تا گندزدایی و ضدعفونی را پا به پای وجدانش انجام دهد.

مهدی کیانی محیط‌های آلوده به کرونا را با کمک دوستان بلندهمتش در مؤسسه خیریه ندای محرومین روستایی تبدیل به فضایی کرد که نفس کشیدن در آن همراه با ترس نبود، مراکز درمانی زیادی را تحت حمایت قرار داند و با تأمین تجهیزات بهداشتی مسبب درمان بیمارهای وافری شدند.

او اهل رسانه است؛ گاه با خبرهای خوش دل مردم را شاد می‌کند و گاه تریبونی می‌شود برای فریاد زدن صدای خاموش گرفتار در گلوی دیگران!

با فرارسیدن مهر، دردهای دوستی را به خوبی حس می‌کند تا مبادا فرزندی از تعلیم باز ماند و با تشکیل کمپین‌های حمایتی بسته‌های حمایت تحصیلی را به‌واسطه خیرین تدارک می‌بیند تا میزها و ‌نیمکت‌ها همچنان برقرار برای تحریر باشند.

با ورود به فعالیت مدیریت مدارس، جهادی پای‌کار است و با همت خود و کادر اجرایی مدرسه‌اش و همراهی اولیای دانش‌آموزان عرق می‌ریزد تا چهار دیواری احداث کند و کلاس‌ها دایر شوند که مبادا فرزندی از تحصیل باز بماند.

معلم جوان در خفا پیش رفته و بنا به ضرورت قلم، بیل و کلنگ و لباس کار می‌پوشد تا لباس موفقیت را بر تن فرزندان دیارش بپوشاند؛ هنگامی‌ که در بحبوحه‌های زندگی خوشی‌ها ته‌نشین می‌شود این وجدان کاری است که عرق می‌ریزد با اینکه اذهان فراموشکارند اما تاریخ می‌ماند؛ می‌نویسیم تا بماند.

گلاره پروازی/لرستان