حفظ جایگاه ها مهم تر از خدمت گذاری مسئول است !

 اولین جمله ای که شاید در دوران کودکی جز نصیحت پدرانه و مادران بود حفظ جایگاه و احترام به پدران و مادران بود .

شاید به شماره انگشت دستان ما نفراتی باشد که یادش یا کسی نباشد که در دوران کودکی احترام به پدر و مادر را نشنیده باشد و قطع به یقین تا همین امروز هم نگهداری احترام پدر و مادر به دلیل تکرار دوران کودکی جز وظیفه ذاتی ما محسوب می شود .

این روز ها متاسفانه به دلیل روابط فردی افراد و همچنین شرایط های خاص جایگاه ها بدون برنامه و بعضاً شانسی به افراد داده می شود و در آور تر اینکه این انتصابات بدون دانش بوده و حتی آموزشی هم نمی بینند و خروجی آن لطمات جبران ناپذیری را به بدنه می زند .

در این یادداشت کاری به خدمت گذاری مدیر یا مسیولین نداریم و نحوه خدمت گذاری موضوع یادداشت ما نبوده و فقط از لحاظ اجتماعی و روابط عمومی مدیر کمی می نگریم چرا که متاسفانه خیلی در حال ترویج بوده و اقدامی نیز از طرف مسیولین ارشد نمی شود و اپیدمی شدیدی دارد .

اولین جمله تاکیدی در حفظ جایگاه مدیران این است که هیچ میزی برای شخص نیست و طبق روال عادی هر شخصی زمانی را مسئول خواهد بود و حفظ شأن و منزلت آن میز را باید جزو تکلیف خود بداند و لازم است بدانیم که فرقی هم نمی کند در کجا مدیر باشد .

پس اگر امروز من در جایی مدیریت می کنم باید این را بدانم که جایگاه حقیقی و حقوقی من متفاوت است و باید جزی از تکلیف خدمت خود رعایت شأن خود را داشته باشم .

از بزرگترین آفت شأن مدیریتی چاپلوسی است که به صورت چشم گیری در حال رشد است و حتی از میلیون ها دلار پول هم با ارزش تر شده ،متاسفانه این روزها اگر شخصی پستی می خواهد بدون اینکه هزینه ای نماید و حتی دانش مدیریتی خیلی راحت می تواند با کمی چاپلوسی مدیران ارشد میز ها را تصاحب نماید

درد بیشتر این جمله این است که اتفاقا موفق هم می شود حال اینکه اگر مدیری توان پرداختی زیادی دارد و می تواند کمک بیشتری نماید جز جایگاه های مهم جامعه محسوب می شود .

به هر حال تاکید رعایت جایگاه مسئله مهمی است که بدون در نظر گرفتن شرایط موجود باید ارزش گذاشته شود چرا که اگر می خواهیم جامعه ای سالم ،پویا و ارزشی داشته باشیم باید این موارد را نگه داریم .

حفظ شأن و منزلت دقیقا در مراکز نظامی دیده می شود و بسیار دقیق هستند و براحتی از آن عبور نمی کنند چرا که اگر جایگاهی حفظ نشود در آینده هیچ حرکتی از شخصی نخواهیم دید .

در واقعیت باید این را بدانیم مدیریت سخت ترین کار دنیاست و برای حضور در این مسند رقابت نباشد بلکه افرادی که به این میدان می آیند تعدادشان کم باشد نه زیاد !

حال اینکه در ایران تعداد مدیران و کسانی که دلشان می خواهد مدیر باشند از مردم بیشتر است سوالی است که باید جواب داده شود چرا که اگر شخصی درک واقعی از مدیریت درست داشته باشد و  از اینکه مدیریت ما درست  چه اثراتی در جامعه خواهد داشت خود وارد این گود نمی شود .

اولین شرط عدم دقت به این امر در ایران را عدم مطالبه گری از مدیران ارشد و همچنین مردم است چرا که مدیران هیچ دغدغه ای در این مورد ندارند و دوم اینکه مدیران ارشد با بند ارتباط وارد گود شدند و یا اینکه حقوق دریافتی آنها بیشتر از منطق است و این عامل باعث میشود برای تصدی پست از هم سرعت بگیرند که امیدواریم جامعه درک درستی از این شیوه مدیریتی داشته باشند و حتی در انتخابات ها شرط اول را بر افراد صالح و کاربلد بگذارند .

در روزهای اخیر حرکت زشتی که در معارفه استاندار آذربایجان شرقی دیدیم نمونه ای روشن است که باید به آن پرداخته شود نه از لحاظ سیاسی بلکه از لحاظ اجتماعی چرا که حین انتصاب شروط را آسان نگرفته و بدانیم بعضی از نهادها هستند که باید جز حرمت ها باشند و شکستن آن جبران ناپذیر است .

در کل اگر می خواهیم خدمت گذاری شایسته باشیم درک صحیحی از حفظ ارزش های هویتی افراد داشته باشیم و اگر لازم باشد حتما آموزش های لازم در این زمینه ببینیم .

حتما نام منشور اخلاقی به گوشتان خورده دقیقا و تاکیدا رعایت شأن پست سازمانی آمده ولی فقط روی کاغذ و در عمل متاسفانه بارها مشاهده می شود که فقط با داد زدن و دستورات با صدای بلند را شنیده ایم و فراموش می کنیم که فقط با حرف زدن و داد زدن جایگاه حفظ نمی شود .

در پایان تاکید می کنم جایگاه برای هیچ شخصی نیست و اگر عنایت خداوند خادمی را برای افراد نصیب می کند باید بداند که تکلیف ارج نهادن و تلاش بیشتر برای خدمت به خلق و سیستم همراه با ارج نهادن به میزی است که مدتی به نام وی خواهد بود .

#یادداشت_امین_مولاخواه