کارگردان جوان گفت: من فیلمساز سیاه نما نیستم +عکس

هومن سیدی در ابتدای این گفتگو گفت: اینکه امروز فیلم های نقد اجتماعی ما یک قهرمان کلاسیک که بیاید و نجات دهد ندارند، بله فقیر هستیم اما خیلی به این معنا به قهرمان در فیلم ها اعتقاد ندارم. اصلاً مگر چقدر داستان مبتنی بر قهرمان در جهان داریم؟ به نظر من نمی‌توان این نوع سینما را دسته بندی کرد و به دنبال تفکیک آنها بود. نباید به نوعی ترسی در میان جوانان ایجاد کرد که به دنبال تجربه سبک‌های جدید در این حوزه نروند.
در ادامه سیدمحسن فاطمی بیان کرد: وقتی از اجتماعی بودن فیلم ها سخن می‌گوییم ابتدا باید مشخص کنیم چه نوع فیلم ها را مدنظر داریم؟ همه فیلمها به نوعی اجتماعی هستند چون سینما اجتماعی است. اما برخی فیلم ها از نوعی جریان اجتماعی حرف می‌زنند و برخی نیز به روابط اجتماعی می‌پردازند. اینکه فیلمی اجتماعی نیست اساساً وجود ندارد.
وی در ادامه افزود: برخی فیلم ها ممکن است در لحظه بر مخاطب تاثیر بگذارند. برخی ممکن است در آستانه هوشیاری فرد بر آن اثر بگذارند و برخی نیز بر هم صنفهای فیلمساز این اثر را بگذارند و زمینه ساز تولید آثاری مشابه را فراهم کند.
در ادامه هومن سیدی درباره تاثیرگذاری فیلمهای نقد اجتماعی گفت: من معتقدم در سال های اخیر تنها فیلمی که بر حیات اجتماعی من تاثیر گذاشته، «جدایی نادر از سیمین» بوده است. این آمار سوای من شاید درباره 10 الی 15 فیلم درست باشد که توانسته‌اند بر مخاطب خود تاثیر بگذارند.
این کارگردان در ادامه با انتقاد از برخی فیلم سازان تلخ اجتماعی گفت: همواره این توپ در زمین فیلمساز بوده است که باید به این مسئله پاسخ دهد. من خودم در این زمینه نکته دارم. فیلم تلخ با سیاه نما متفاوت است. من فیلمساز سیاه نما نیستم. این نامردی فیلمساز است که بخاطر یک جایزه، بستری را فراهم می‌کند که برای من توهین آمیز است!

کارگردان فیلم «سیزده» افزود: یک زمان امکان صحبت درباره این مسائل بود اما الان همه چیز با هم قاطی شده است. منی که به طور قاطع می‌توانم بگویم اصلاً اهل سیاه نمایی نیستم امروز با کسانی قاطی می‌شوم که پایش روی گردن مخاطب است! این خود نوعی خودکشی است که چیزی را که اصلاً وجود ندارد، به خورد مخاطب دهیم. اما آیا فیلمی مثل «قصه ها» در همین دسته قرار می‌گیرد؟ اصلاً این چنین نیست.
هومن سیدی با بیان آنکه فیلم های اجتماعی به قصد جشنواره ها تولید می شوند گفت: اما برخی از این ها واقعا فیلم هستند. نظیر فیلم های فرهادی که بسیار دیدنی هستند. اما ما در این عرصه چوب دیگر فیلمسازان را می خوریم و همه را با یک چوب می رانند. من برای فیلمی مثل «سیزده» باید 6 ماه بجنگم تا اثبات کنم من را مثل دیگران نبینید. من به دنبال نمایش یک معضل اجتماعی هستم، ارائه راه حل کار من نیست چون من دکتر نیستم اما پاک کردن راه حل ساده ترین مسئله است. ما باید جرات داشته باشیم و درباره این مسائل خودمان حرف بزنیم.
سیدی با بیان خاطره ای گفت: در یکی از اکران های خارجی یکی از مخاطبان با تعجب از من پرسید مگر شما در ایران متالیکا گوش می دهید؟ مگر کافه دارید؟! این مسئله من را به گریه واداشت. گفتم درباره ایران چه تصوری کرده اید؟ چنین تصویری از ایران دارند. اصلاح این تصویر اصلا غلط نیست.
در ادامه بهروز افخمی بیان داشت: علی معلم ادعایی کرد که برایم جالب بود. او سال گذشته گفت: زنگ پایان سینمای اجتماعی سیاه نما جشنواره ای زده شد چون «ابد و یک روز» اوج این جنس سینما بود و بهتر از این نمی شود.
هومن سیدی در انتها بیان داشت: به نظرم این حرف شوخی است. چون امروز موفقیت های آقای فرهادی در جهان برای بسیاری انگیزه تلاش بیشتر در این مسیر می شود. و من با این بخش حرف آقای معلم مخالفم و حتما فیلمی بهتر از «ابد و یک روز» ساخته خواهد شد. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.