تبلیـغ سفر به کشورهای خـارجی ممنوع /ممنوعیت تبلیغ کالا و خدمات خـارجی کـه مشـابه داخلـی دارند

تبلیغات رنگارنگ و جورواجور سطح شهر و رسانه‌های دیداری و شنیداری، نگاه و تمرکز هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند؛ تبلیغات پر زرق و برقی که در تلویزیون و محیط پیرامونی ما در قالب بیلبوردهای بزرگ، تابلوها، بنرها، سردر فروشگاهها و ... به‌صورت اغوا‌کننده‌ای، تمام ذهن و روح مخاطبان خود را تسخیر می‌کنند.

صرفاً با تاملی کوتاه و ساده درباره تبلیغات در اشکال و شیوه‌های مختلف آن، این حقیقت آشکار می‌شود که این تبلیغات، روزانه هزاران هزار تصویر در ذهن و جان ما ایجاد می‌کنند و خود به خود، ما را به سمت خرید و مصرف این کالاها و محصولات مختلف سوق می‌دهند و البته اثرات و تبعات مختلف عمیق فرهنگی و اجتماعی نیز به همراه دارند.

اما ‌آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده‌ایم که نیاز واقعی ما به این محصولات چقدر است و به عبارتی دیگر تا چه میزان، ما به این محصولات «نیاز واقعی» داریم و آیا در بسیاری از مواقع، این احساسِ نیاز به خرید فلان محصول، صرفا به واسطه حجم گسترده و روزانه تبلیغات رنگین از طریق رسانه‌های مختلف و محیط‌های پیرامونی در ما ایجاد نشده است؟!

از سوی دیگر «محتوای تبلیغاتی» که روزانه به اشکال مختلف انجام می‌شود، تا چه اندازه واقعی و درست است و تا چه میزان می‌توان اطلاعات ارائه شده در تبلیغات کالاها را مبنای خرید آن قرار داد؟ به نظر می‌رسد حتی اگر تا حدی، احتمال بدهیم که محتوای برخی از این تبلیغات خلاف واقع باشند، بررسی صحت و سقم این تبلیغات، ضروری به نظر می‌رسد و نیازمند ساز و کار قانونی خاصی خواهد بود.

اگر عدّه‌ای بخواهند به قصد سودجویی و با سوء‌استفاده از نیازهای مردم، آنها را گمراه کنند و برای کسب "سودهای نامشروع" باعث حرص و ولع مصرف‌کنندگان در خرید کالاها و خدمات مختلف شوند، چه مرجعی و مسئولی و با استناد به چه قانونی باید بر این دنیای پر زرق و برق و پرفریب «تبلیغات» نظارت کند و در مواقع ارتکاب به اقدامات و شیوه‌های خلاف قانون، مقابل بانیان آن بایستد؟

پاسخ به این سؤالات را باید در قانون مهجور مانده و گرد و خاک گرفته «آئین‌نامه تأسیس و نظارت بر نحوه کار و فعالیت کانونهای آگهی و تبلیغاتی» مصوب 27 اسفند 1358 جست‌وجو کرد که این قانون توسط شورای انقلاب در 21 ماده تنظیم شده و طی سالهای بعد مشمول اصلاحاتی شده که آخرین بازنگری آن در سال 1392 انجام شده است.

با نگاهی اجمالی به قوانین تبلیغات از سویی و تبلیغات سطح شهر و رسانه‌های دیداری و شنیداری از سوی دیگر، متوجه فاصله‌ بسیار عمیق و عجیب نص صریح قانون با نوع تبلیغاتی که روزانه شاهد آن هستیم، می‌شویم.

اهمیت این مسئله و تخلفات بزرگ و رنگارنگی که روزانه در حوزه تبلیغات صورت می‌گیرد، باعث شد تا از امروز در قالب سلسله گزارشهایی با عنوان ثابت «کیش و مات قانون زیر سایه تبلیغات» به بازخوانی قانون تبلیغات کشوری و در ادامه و در همین قالب به بررسی مصادیق این تخلفات رنگارنگ و پرتعداد بپردازیم.

در ادامه، فصل نهم «آئین‌نامه تأسیس و نظارت بر نحوه کار و فعالیت کانونهای آگهی و تبلیغاتی» که مربوط به "مجموعه قوانین و ضوابط مربوط به تبلیغات محیطی" است، تقدیم مخاطبان ارجمند تسنیم شده است:

فصل نهم:

مجموعه قوانین و ضوابط مربوط به تبلیغات محیطی

دستورالعمل اجرایی تبلیغات شهری (محیطی) و مواد 15 ،14 ،13 ،12 ،11 ،10 آیین‌نامه تأسیس و نظارت بر نحوه کار و فعالیت کانونهای آگهی و تبلیغاتی

ماده 1) تبلیغات شهری یا محیطی در این دستورالعمل عبـارت از کلیـه تابلوهای تبلیغاتی اعم از دیواری، پارچه‌ای، فلزی، رایانـه ای، متحـرک و منقوش بر وسایل نقلیه است که به منظور معرفی یا تبلیغ کالا، خـدمات و هر نوع فعالیتی که برای اطلاع‌ رسانی و اعلان عمومی در سـطح شـهرها، خیابانها، جاده‌های شهری و بین شهری، بزرگراهها، فرودگاهها، پایانه‌های مسافربری، مترو، ایستگاه‌های اتوبوس، میادین و سایر اماکن عمومی مورد استفاده و بهره‌برداری قرار می‌گیرد.

ماده 2) تبلیغات فرهنگی، مذهبی، ملی و نیز تبلیغ جشنواره‌های فرهنگی و هنری که جنبه غیرانتفاعی دارند با تشخیص اداره کل فرهنگ و ارشـاد اسلامی استان از شمول عوارض خارج هستند.

ماده 3) کلیه سازمانها و کانونهای آگهی و تبلیغاتی موظف‌اند علاوه بر رعایت مقـررات عمـومی منـدرج در مـواد 11 ،12 ،13 و 14 آیـین نامـه تأسیس و نظارت بر نحوه کار و فعالیت کانونهای آگهی و تبلیغـاتی، در تنظیم، تهیه و اجرای برنامه‌های تبلیغاتی نکات زیر را رعایت نمایند:

1- تبلیغاتی که مروج فساد و عقاید خرافی یـا مخـالف ادیـان رسـمی کشور باشد ممنوع است.

2- در آگهی یک کالا و یا خدمات خاص نباید تلویحـاً و یـا تصـریحاً کالا و خدمات مشابه دیگری نفی شود.

3- آگهی‌های تبلیغاتی نبایـد سـبب رنجـش اشخاصـی کـه از برخـی معلولیتها و یا بیماریها رنج می‌برند، شود.

4-تبلیغ کالاها و خدمات در مراکز مذهبی، علمـی و آموزشـی ممنـوع است.

5- تبلیغات نباید موجب توهین به ادیان رسمی کشـور، آداب ، رسـوم، قومیتها، لهجه‌ها و گویشهای مختلف شود.

6- استفاده از صحنه‌هایی نظیر استعمال دخانیات و موارد مشـابه دیگـر که مضر به سلامت انسان بوده و یا اعتیـادآور باشـند ، بـه نـوعی خـواه تصریحاً و یا تلویحاً مصرف آنها را ترویج نماید مجاز نیست.

7- تبلیغاتی که مروج تخریب محیط زیست انسان، جنگـلهـا، مراتـع و منابع طبیعی و زیستگاه‌های طبیعی جانوران باشد ممنوع است.

8- تبلیغ نباید القاء وحشت و خشونت کند.

9- در تبلیغات نمیتوان از نوشته‌ها و تصاویری استفاده کرد که جانوران را در حال اذیت و آزار نشان دهد.

10- در جریان موارد تبلیغاتی باید کلیه قـوانین مربـوط بـه حمایـت ازحقوقِ مادی و معنوی مؤلفان، مصنفان و هنرمندان و آیین‌نامه‌های مربوطـه رعایت شود.

11- هرگونه استفاده ابزاری از زن در تبلیغات ممنوع است.

12- پوشش و آرایش شخصیتهای مورد استفاده در آگهی باید متناسـب با عرف ملی و مذهبی جامعه باشد.

13- آگهی‌ها نباید تداعی‌کننده ترجیح بین جنس مذکر و مؤنث باشد.

14- در تبلیغات استفاده از کودکان برای معرفـی کـالا و خـدماتی کـه انتظار مصرف کالا و یا بهره‌مندی از خدمت و یا خرید آن توسـط ایشـان نمی‌رود، ممنوع است.

15- ترویج زبان بیگانه، غلط‌ نویسـی و غلـط گـویی در تبلیغـات مجـاز نیست.

16- چنانچه به هنگام تنظیم آگهی‌های تبلیغاتی ضرورت استفاده از خـط بیگانه وجود داشته باشد باید اندازه خط زبان فارسی بزرگتر از خط زبـان بیگانه باشد.

17- در صورت اقتضای موضوع آگهی، برای استفاده از نقشـه و پـرچم جمهوری اسلامی در آگهی باید پرچم رسمی و نقشه کامل کشـور آورده شود.

18- تبلیغات نباید تولیدات داخلی را بیارزش نشان دهد.

19- تبلیغ کالاها، خدمات و مصنوعات کشـورهای بیگانـه در صـورتی مجاز است که عرضه و فروش آن در داخـل کشـور ممنوعیـت قـانونی نداشته باشد.

20- تبلیغ بر روی تأسیسات، دیوارها، ابنیه و ساختمانهای سفارتخانه‌ها و نمایندگیهای سیاسی دول خارجی ممنوع است.

21- تبلیغ بر روی تأسیسات، دیوارها، ابنیـه و سـاختمان هـای اشـخاص حقیقی و حقوقی، دولتی و غیردولتـی منـوط بـه کسـب اجـازه قبلـی از صاحبان و مسئولان آنها می‌باشد.

22- تبلیغ کالاها و فرآورده‌هایی که طبق تبصره 4 ماده 6 قانون اصـلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران کـه اجـرای استاندارد را در مورد آنها اجباری اعلام کرده است منوط به داشتن پروانه کاربرد علامت استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران می‌باشد. کانون مکلـف به اخذ گواهی لازم از سفارش دهنده می‌باشد.

23- سفارش‌دهندگان و سازندگان آگهی‌ها بایـد مسـتندات لازم، قـانع کننده و قانونی برای ادعاها و استدلالهای موضوع آگهی را داشته باشند.

ماده 4) کلیه کانونهای آگهی و تبلیغاتی موظفاند برای اجرای طرحهای تبلیغاتی موضوع ماده 1 این دستورالعمل از اداره کـل فرهنـگ و ارشـاد اسلامی استان محل فعالیت خود مجوز اجرای طرح دریافت کنند.

ماده 5) مسئولیت محتوای طرح تبلیغـاتی و اجـرای آن در چهـارچوب قوانین موضوعه و مقررات جاری و دستورالعملهای اجرایی تبلیغـات بـا مدیرمسئول کانون می‌باشد و ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ناظر به حسن اجرای قوانین و مقررات تبلیغاتی بوده و در صورت احـراز تخلـف برابر مقررات اعمال مجازات خواهند کرد.

ماده 6) کانونهای آگهی و تبلیغاتی موظفند نام کانون آگهی و تبلیغـاتی و همچنین شماره پروانه خود را بر روی تابلو نصب کنند.

ماده 7) رسیدگی به تخلفات کانونها و مدیران مسئول بـه شـرح ذیـل صورت خواهد گرفت:

الف - نوع اول: اخطار کتبی

ب - نوع دوم: احضار و توبیخ

ج - نوع سوم: تعلیق فعالیت مؤسسه حداکثر تا سه ماه

د - نوع چهارم: برکناری مدیرمسئول

ها- نوع پنجم: تعطیل موقت مؤسسه حداکثر تا شش ماه

و - نوع ششم: لغو پروانه و تعطیل دائم

تبصره: مجازات نوع پنجم و ششم به پیشنهاد کمیتـه اسـتان و تصـویب کمیته مرکزی اعمال خواهد شد.

ماده 8) تکرار تخلف و عدم توجه به اخطار، احضـار و تـوبیخ موجـب تعلیق فعالیت مؤسسه و نهایتاً لغو پروانه فعالیت خواهد شد.

تبصره یک: در مواردی که جرم عمومی صورت گرفته باشد عـلاوه بـر اعمال مجازاتهای مذکور، پرونده متخلف جهـت رسـیدگی بـه محـاکم قضایی ارجاع داده خواهد شد.

تبصره دو: اعمال کلیه مقررات باید در پرونده کانون درج شود.

ماده 9)‌ اعمال مجازاتهای مقرر به تشخیص کمیته‌های اسـتانی انجـام خواهد شد لکن ذی‌نفع می‌تواند نسبت به اعمال مجازاتهـای مـذکور بـه کمیته مرکزی سازمانهای تبلیغاتی اعتراض نماید.

تبصره: در جلسه کمیته تبلیغات استان که موضـوع آن اعمـال یکـی از مجازاتها در مورد کانون آگهی و تبلیغاتی باشد در صورتیکه در مرکـز آن استان انجمن صنفی تبلیغات تشکیل شده باشد نماینده انجمـن و اگـر تشکیل نشده باشد و آن کانون عضو انجمن صنفی شرکتهـای تبلیغـاتی تهران باشد نماینده آن حداکثر ظرف دو هفته از تـاریخ ابـلاغ اداره کـل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان با حق رأی شرکت خواهد کرد.

ماده 10) کانونهای آگهی و تبلیغاتی می‌توانند اعتراض خـود را نسـبت به اعمال مجازاتها از سوی کمیته سازمانهای تبلیغـاتی اسـتان حـداکثر یک ماه پس از ابلاغ به اداره کل تبلیغات تسلیم و رسید دریافـت نماینـد .اداره کل تبلیغات موظف است حداکثر ظرف سه ماه نظـر نهـایی کمیتـه مرکزی سازمانهای تبلیغاتی کشور را پس از رسیدگی اعلام نماید.

تبصره: تصمیم کمیته مرکزی قطعی و لازم‌الاجرا ست.

ماده 11) لغو پروانه کانون تبلیغـاتی موجـب اسـقاط حقـوقِ دولـت و اشخاص حقیقی یا حقوقی دیگر نمی‌شود و کانون متخلـف از ایـن مـاده تحت پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.

ماده 12) چنانچه مدیرمسئول کانون تبلیغاتی برکنار شود یا پروانه کانون لغو گردد مجدداً نمی‌تواند تقاضای تأسیس کانون یا مدیرمسئولی کـانون دیگری را بکند مگر پس از انقضای دو سال از تاریخ ابطال آن و بـا نظـر کمیته مرکزی سازمانهای تبلیغاتی.

ماده 13) ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استانها موظف هستند فرم بانکی پرداخت عوارض موضوع تبصره 36 قـانون بودجـه سـهم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را برای هر مورد اخذ و ضمیمه پرونده نمایند.

تبصره: دخل و تصرف در عوارض مأخوذه به منزله دخل و تصـرف در وجوه دولتی بوده و با متخلف طبق آیین‌نامه و این دسـتورالعمل برخـورد خواهد شد.

مصوبه «سیاستها و ضوابط حاکم بر تبلیغات محیطی»

مقدمه:

به منظور ساماندهی و بهینهسازی جریان اطـلاع رسـانی، حفـظ و تقویـت ارزشهای اسلامی، ملی و انقلابی و همچنین رونق اقتصادی و حمایت از تولیدات داخلی و تشویق به صرفه‌جویی و رعایت الگوی مصرف صحیح از طریق تبلیغات محیطی، شورای عالی انقـلاب فرهنگـی سیاسـتهـا و ضوابط حاکم بر تبلیغات محیطی (شامل تابلوهای تبلیغاتی، بنرها، عرشـه پلها، ایستگاهها و ناوگان حمل و نقـل شـهری ماننـد اتوبـوس و متـرو، فرودگاه‌ها، تابلو سـردر مغـازه‌ها و امـاکن تجـاری و ماننـد آن ) و نیـز سازماندهی اجرایی آن را به شرح زیر تصویب می‌نماید:

الف- سیاستها:

1- تبلیغات نباید باعـث تبلیـغ فرهنـگ، اخـلاق و رفتـار غیراسـلامی و به‌کارگیری شیوه‌ها، الگوها و مظاهر مبتذل بیگانه گردد.

2- تبلیغات نباید با موازین شرعی و قوانین کشور مغایرت داشته باشد.

3- تبلیغات کالاهای خارجی نباید به نحوی باشد که موجب سلب اعتماد جامعه از تولیدات داخلی شود.

4- تبلیغات نباید وحدت ملی را مخدوش ساخته یا موجـب تحقیـر و یـا توهین به مذاهب، اقوام و یا اقشاری از جامعه گردد.

5- در فضاهای تبلیغاتی نباید تبلیغات بازرگانی بر تبلیغات فرهنگی غالب باشد.

6- بخشی از فضاهای تبلیغات شهری و بـرون شـهری بایـد بـه تبلیغـات تأثیرگذار فرهنگی اختصاص یابد.

7- تبلیغات در فضاهای عمومی نباید منظره شهری، چشم‌اندازهای طبیعی، زیباییهای زیست‌محیطی و نهادهای مقـدس و مـورد احتـرام جامعـه را تحت‌الشعاع قرار دهد.

ب- ضوابط:

1- در تبلیغات باید از ادعاهای کذب و گمـراه کننـده و غیرقابـل اثبـات پرهیز گردد.

2- تبلیغات باید به خط و نشانه‌ها و زبان فارسی باشد.

تبصره 1: نوشتن واژه‌های فارسی با املای نادرست مجاز نیست.

تبصره 2: استفاده از علائم صنعتی و علائم و نامهای کالای ساخت خارج در تبلیغات در صورتی بلامانع اسـت کـه حـروف فارسـی بـه صـورت مشهودی بر حروف بیگانه غلبه داشته باشد.

3- تبلیغات نباید رفتارهای مخرب محیط زیست و کالاهـای غیرمجـاز را ترویج نماید.

4- تبلیغات ضمن آگاهی دادن نسبت به کالای مورد تبلیغ، نباید خـدمات و یا کالاهای دیگران را بی‌ارزش یا فاقد اعتبار جلوه دهد.

5- استفاده از جذابیتهای جنسی در تبلیغات ممنوع است.

6- استفاده نامناسب و موهن از پیشوایان و شعارها و نمادهـای مـذهبی و نیز مقامات سیاسی کشور در تبلیغات ممنوع است.

7- تبلیغات باید از تشویق و تجمل و اسراف پرهیـز نمایـد و بـه جـای تحریص به مصرف، معطوف به معرفی خصوصیات درست کالا باشد.

8- تبلیغات نباید باعث ناهنجاری صوتی و تصویری و آشـفتگی ذهنـی و روانی گردد.

9- تبلیغات بازرگانی در محیطهای آموزشی، پژوهشی، تربیتی و مذهبی و همچنین فضاهای مخصوص کودکان ممنوع می‌باشد.

10- تبلیغات نوشتاری، تصویری و تجسمی با ابعاد و انـدازه غیرم تعـارف ممنوع است.

تبصره: مصادیق غیرمتعارف بـودن ابعـاد و انـدازه تبلیغـات را کـارگروه موضوع قسمت (ج) این مصوبه تعیین مینماید.

11- تبلیغات نباید به گونه‌ای باشد کـه موجـب تضـعیف خودبـاوری و اعتماد ملی و نیز تحقیر شخصیت مردمی شود که فاقـد اسـتطاعت بـرای خرید کالای موردنظر هستند.

ج- سازماندهی و نظارت به منظور نظارت دائمی بر حسن اجرای سیاستها و ضوابط موضوع ایـن مصوبه و همچنین تدوین آیین‌نامه‌ها و دستورالعملهای اجرایی و مقررات نحوه تشکیل و ترکیـب اعضـاء و شـرح وظـایف کمیتـه‌های اسـتانی، کارگروهی زیر نظر شورای فرهنگ عمـومی و مرکـب از اعضـای ذیـل تشکیل می‌گردد:

1- دبیر شورای فرهنگ عمومی (رئیس کارگروه)

2- مدیرکل تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

3- مدیرکل ذی‌ربط وزارت بازرگانی

4- نماینده سازمان تبلیغات اسلامی

5- نماینده سازمان صداوسیما

6- نماینده نیروی انتظامی

7- نماینده وزارت مسکن و شهرسازی

8- رئیس سازمان زیباسازی شهرداری تهران

9- رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران

10- رئیس کمیسیون فرهنگی، اجتماعی و زیست شهری شـورای اسـلامی شهر تهران

11- دو صاحب‌نظر در حوزه تبلیغات و ارتباطات (ترجیحـاً عضـو هیـئت علمی) به انتخاب شورای فرهنگ عمومی

12- نماینده وزارت راه و ترابری

13- نماینده فرهنگستان زبان و ادب فارسی

14- نماینده اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران

15- نماینده مؤسسات و شرکتهای تبلیغاتی بـا تأییـد وزارت فرهنـگ و ارشاد اسلامی

تبصره 1: در مواردی که موضوعی مرتبط و متناسب با مأموریتهای سایر دستگاهها در دست بررسی می‌باشد به تشخیص کارگروه، نماینده دسـتگاه ذی‌ربط با حق رأی برای شرکت در جلسات دعوت می‌شود.

تبصره 2: کارگروه فوق آیین‌نامه‌های پیشنهادی خود را برای تصـویب بـه شورای فرهنگ عمومی ارایه می‌نماید و شورای فرهنگ عمـومی موظـف است ظرف مدت 3 ماه از تاریخ ابلاغ سیاسـتهـا و ضـوابط حـاکم بـر تبلیغات محیطی، دستورالعملهای اجرایی مورد نیاز را تصـویب و ابـلاغ نماید.

د- نظارت و پیگیری شورای فرهنگ عمومی موظف است ضمن تنظـیم سـازوکار نظـارت بـر اجرای این ضوابط و دستورالعملهای اجرایـی آن، سـالیانه گزارشـی از اجرای این مصوبه را به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارایه نماید.

بخشی از دستورالعمل تبلیغات محیطی کالا و خدمات

مقدمه:

ماده 1) تبلیغ کالا و خدمات خـارجی کـه مشـابه داخلـی دارد، ممنـوع می‌باشد.

ماده 2) تبلیغ کالا و خدمات داخلی که نام خارجی دارد، ممنوع می‌باشد.

ماده 3) تبلیغ کالا و خدمات داخلی با سرمایه‌گـذاری مشـترک ایرانـی و خارجی باید با نام ایرانی و منطبق بر قانون «ممنوعیت به‌کارگیری اسامی، عناوین و اصطلاحات بیگانه» و آیین‌نامه اجرایی آن باشد.

ماده 4) تبلیغ کالا و خدمات خارجی که مشابه داخلی ندارد، بـا رعایـت استفاده از حداکثر 20 % کل ظرفیت تبلیغـات محیطـی و صـرفاً بـا خـط فارسی مجاز می‌باشد.

تبصره 1: تبلیغ کالا و خـدمات خـارجی کـه مشـابه داخلـی نـدارد، در بزرگراهها، تابلوهای بزرگ شهری و بین شـهری، پـل هـای عـابر پیـاده، تابلوهای الکترونیکی، فرودگاه‌ها، پایانـه‌های مسـافربری، ایسـتگاه‌های اتوبوس و قطار شهری و بین شهری، ورزشگاه‌ها، نمایشگاه‌ها، بوستانهـا، مجتمعهای فرهنگی و هنری، فرهنگسراها، کتابخانه‌ها، دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی، مبادی ورودی شهرها، میـادین بـزرگ و نقـاط پرتـردد ممنـوع می‌باشد.

تبصره2 :حداکثر 20 %ظرفیت فوقالذکر، باید در هر یـک از محـیط هـای تبلیغی مراعات گردد.

ماده 5) هر نوع تبلیغات بازرگانی شرکتها، کالاها و خدمات خارجی از طریق تابلوهای اختصاصی واحدهای صنفی، توزیعی، فروشگاهها و مراکز خرید ممنوع است.

تبصره 3: تابلوهای واحدهای صنفی، باید صرفاً به شناسه کـاربری واحـد صنفی مربوطه و معرفـی آن اختصـاص داده شـود، و در صـورت اخـذ نمایندگی از کالا و خدمات خـارجی، صـرفاً مجـاز بـه اسـتفاده از 10% ظرفیت تابلوها می‌باشد.

ماده 6) تبلیغ کالا و خدمات خارجی و یا محصول مشترک، نبایـد کـالا و خدمات داخلی را بیارزش یا کـم ارزش نشـان داده و یـا بـه هـر نحـو تضعیف نماید.

ماده 7) در مواردی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اجرای هر یک از مواد و تبصره‌های این مصوبه ابهام داشته باشد، نظر کارگروه تبلیغـات محیطی شورای عالی انقلاب فرهنگی مبنای عمل خواهد بود.

ماده 8) وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی موظف است گـزارش فصـلی از اجرای این مصوبه را به شورای فرهنگ عمومی ارایه نماید.

ماده واحده ممنوعیت تبلیغ سفرهای خارجی

ماده واحده - به منظور گسترش و تـرویج فرهنـگ گردشـگری داخلـی و کمک به زیرساختهای گردشگری به مناسبت حرکت در راستای تحقـق اهداف شعار سال «تولید ملی و حمایت از کار و سـرمایه ایرانـی » تبلیـغ سفر به کشورهای خـارجی از طریـق تبلیغـات محیطـی (آگهـی نماهـای خیابانی و ...) ممنوع است.

تبصره: تبلیغ سفر به حج و مزار امامان معصوم علیه‌السـلام مشـمول ایـن ماده نیست. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.