فشار حداکثری علیه ایران شکست خورد/ ایران فعالیت‌ هسته ای را تا سطوح هشدار افزایش داده است

جوزپ بورل، در این مقاله آورده است: هفت سال پیش، پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل، آلمان، ایران و نماینده عالی رتبه اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی، یک توافق دیپلماتیک تاریخی را نهایی کردند. برنامه جامع اقدام مشترک ( برجام )، نتیجه بیش از یک دهه دیپلماسی فشرده درخصوص برنامه هسته‌ای ایران بود و از حمایت یکپارچه شورای امنیت سازمان ملل برخوردار شد.

بورل ادامه داد: برای نهایی شدن این توافق در سال ۲۰۱۵، اراده سیاسی چشمگیری، بالاخص در ماه‌های واپسین مذاکرات لازم بود. به نقشی که اروپایی‌ها در حصول توافق هسته‌ای داشته اند، افتخار می‌کنم. تعامل دیپلماتیک اروپا {در این زمینه} به سال ۲۰۰۳ باز می‌گردد، زمانیکه وزرای امور خارجه فرانسه، آلمان و انگلیس، نخستین بار به تهران سفر کردند تا دغدغه‌های هسته‌ای را با ایران در میان بگذارند. خاویر سولانا، دوستم و نماینده عالی رتبه سابق اروپا در زمینه سیاست خارجی و سیاستگذاری امنیتی، در سال ۲۰۰۴ به آن‌ها ملحق شد. تا سال ۲۰۰۶، او موفق شد حمایت همه اعضای شورای امنیت از این تلاش را جلب کند.

وی اضافه کرد: هدف ما همواره این بوده است که توافقی را منعقد کنیم که به سود همه باشد. به نفع اروپا، به نفع ایران و همچنین به نفع جامعه بین المللی؛ و همه ما دقیقا به این رسیدیم. ما برجام را در ژوئیه سال ۲۰۱۵ نهایی کردیم، آن را اجرا و حفظ کردیم. این توافق، محدودیت‌های شدیدی را بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران و همچنین گسترده‌ترین نظام بازرسی و نظارت را که تاکنون از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی اجرا شده است، تضمین کرد.

کاهش ۹۸ درصدی ذخایر اورانیوم غنی شده و حذف هزاران سانتریفیوژ ایران

بورل به زعم خود معتقد است: لازم الاجرا شدن برجام منجر به کاهش ۹۸ درصدی ذخایر اورانیوم غنی شده ایران و حذف هزاران سانتریفیوژ شد. افزون بر این، اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی از سوی ایران و سایر مفاد مربوط به شفاف سازی در برجام به آژانس اجازه داد که هر کدام از سایت‌های {هسته‌ای ایران} را که بخواهد، در هر زمان، بازرسی کند.

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ادعا کرد: احیای برجام همه محدودیت‌های برنامه هسته‌ای ایران را به قوت خود باز می‌گرداند. در عوض، این توافق دورنمایی را از بهره مندی اقتصادی ایران را در نتیجه برداشته شدن تحریم‌های آمریکا، اتحادیه اروپا و سازمان ملل گشود.

ایران فعالیت‌ هسته ای را تا سطوح هشدار افزایش داده است

وی افزود: اجرای کامل این توافق به شدت تحت تاثیر تصمیم دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۸ برای خروج آمریکا از آن و اعمال یک کارزار یکجانبه «فشار حداکثری» قرار گرفت. اتحادیه اروپا و همه اعضای باقیمانده در برجام کاملا روشن گفته ایم که چه اندازه با خروج آمریکا و اعمال مجدد تحریم‌ها مخالف هستیم. ما این کار را {اعلام مخالفت} را به شکل عمومی، فردی، جمعی و چند جانبه در سازمان ملل انجام داده ایم.

بورل مدعی شد: ایران به نوبه خود، فعالیت‌های هسته ایش را تا سطوح هشدار دهنده‌ای افزایش داده است. متأسفانه، ایران همچنین نظارت‌های آژانس را محدود کرده و همکاری کامل با آژانس را طبق وظایف پادمانی اولیه خود نداشته است.

وی گفت: "فشار حداکثری" شکست خورد، زیرا اتحاد جمعی اعضای باقیمانده این توافق را زنده نگهداشت. اکنون بیش از هر زمان دیگری مهم است که انجام دادن این کار را ادامه دهیم.

بورل در بخش دیگری از مقاله خود آورده است: پس از ۱۵ ماه مذاکرات سازنده و فشرده در وین، و تعامل‌های بی شمار با طرف‌های برجام و آمریکا، به این نتیجه رسیده ام که فضا برای مصالحه‌های مهم دیگر تمام شده است.

من اکنون متنی را روی میز گذاشته ام که با جزئیات دقیق به رفع تحریم‌ها و همچنین گام‌های هسته‌ای مورد نیاز برای احیای برجام می‌پردازد. این متن نشان دهنده بهترین معامله ممکن است که من به عنوان تسهیل کننده مذاکرات، آن را امکان پذیر می‌دانم. این یک توافق کامل نیست، اما همه عناصر اساسی را مورد توجه قرار می‌دهد و همه مصالحه‌هایی را که به سختی توسط همه طرف‌ها حاصل شده است، شامل می‌شود.

لازم است برای دستیابی به موفقیت و آزادسازی ظرفیت‌های عظیم ناشی از اجرای توافق، همین الان تصمیم‌هایی برای استفاده از این فرصت منحصر به فرد گرفته شود.