کار کودک، بازی است

22 خرداد (12 ژوئن) به عنوان روز جهانی مبارزه با کار کودکان نامگذاری شده است؛ معضلی که اکنون گریبانگیر بسیاری از کشورهای جهان است.

کودکان کار ؛ همگی با این اصطلاح آشناییم و در طول روز شاید چندین بار با آن ها در سطح جامعه روبرو می شویم.

موضوع کودکان کار، پدیده و یا بهتر بگوییم معضلی است که متأسفانه در بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشور عزیزمان ایران دیده می شود، موضوعی که باید به صورت ویژه به آن پرداخته شود و نهادهای مربوطه در جهت رفع آن برنامه ریزی کنند.

همانگونه که می دانیم کار اصلی کودک در این سن و سالش، بازی است و اینکه ببینیم عده ای از کودکان به هر دلیلی مجبور به کار کردن می شوند، بسیار رنج آور است.

تصور اینکه کودک شما به جای بازی های کودکانه و شادی های خاص خود، مجبور به کار کردن به شیوه های مختلف باشد، برایتان چقدر قابل تحمل است؟ آیا حتی می توانید به آن فکر کنید؟

بدون شک، هیچ پدر و مادری این موضوع را بر نمی تابند که فرزندشان در ابتدای زندگی شیرین و کودکانه خود، در مسیر کار کردن باشد.

از جمله دلایل رواج این پدیده در جوامع، می توان به مشکلات اقتصادی از جمله فقر و طلاق اشاره کرد که باعث می شود کودکان برای امرار معاش خود مجبور به کار کردن در سنین کم شوند.

باید این موضوع را در نظر گرفت که بسیاری از این کودکان، نوجوانان و جوانان آینده یک جامعه را تشکیل می دهند که ضروری است تا نهادهای مربوطه از همین دوران کودکی آن ها را مورد توجه قرار دهند و به مشکلاتشان رسیدگی کنند.

پیشرفت و نشاط یک جامعه به توانایی و شکوفایی اعضای آن جامعه از جمله کودکان، نوجوانان و جوانان بستگی دارد و توجه ویژه به این قشر از جامعه می تواند مسیر پیشرفت و ترقی را کوتاه تر کند.

در طول روز شاید چندین بار با کودکان کار برخورد می کنیم و به راحتی از کنار آن ها می گذریم، این در حالی است که با لحظه ای تفکر می توان به این نتیجه رسید که شاید آن کودک کار داری یک استعداد ویژه و نابی بوده است که به سمت نیستی و نابودی کشانده می شود.

نوازش کردن کودکان کار، دادن غذا، پول و یا هر اقدامی دیگر به عنوان یک کار شرافتمندانه، بسیار مورد تأکید و قابل تقدیر است، ولی باید این موضوع را در نظر گرفت که این برخوردهای احساسی دردی را دوا نمی کند و بهتر است که نهادهای مربوطه اقدامی راهگشا و تأثیر گذار برای حل این معضل بیندیشند.

امروزه موضوع کودکان کار به عنوان یک عامل ناهنجاری اجتماعی مطرح است، چرا که عده ای با سوء استفاده از کودکان این چنینی، زمینه های ارتکاب بسیاری از جرائم را برای آن ها فراهم می آورند و یا خود به این سمت و سو سوق داده می شوند.

با توجه به فعالیت مرکز مشاوره پلیس و همچنین حضور مشاوران و مددکاران اجتماعی در کلانتری ها، در مواردی که سلامت جسمی و روحی کودکان کار در خطر باشد و به نوعی دچار آسیب شده باشند یا در معرض آسیب قرار گرفته باشند، توسط کارشناسان مرکز مشاوره پلیس و مشاوران و مددکاران اجتماعی مستقر در کلانتری ها به کودکان کار و خانواده های آنان خدمات مشاوره فردی ارائه می گردد.

پیرامون موضوع کودکان کار نظر یک کارشناس مسائل اجتماعی را جویا شدم؛ علیرضا ملایی گفت: متاسفانه کودکان کار محصول تلخ اجتماع هستند و ضمن اینکه از مشکلات اقتصادی و... رنج می برند، ممکن است در معرض انواع آسیب ها و جرائم قرار گیرند.

وی افزود: برخی مواقع فعالیت کودکان کار سازمان یافته می باشد و فرد یا مجموعه ای ( فردی یا باندی) اقدام به سوء استفاده و بهره برداری از کودکان کار می کنند.

این کارشناس مسائل اجتماعی بیان کرد: موضوع کودکان کار یک موضوع چند وجهی است و با تعامل ادارات و دستگاههای مربوطه می توان این موضوع را مدیریت کرد تا بتوانیم روند کاهشی کودکان کار را شاهد باشیم.

نتیجه اینکه؛ کار کودکان، بازی کردن است و کودکی کردن؛ نه اینکه در گرما و یا سرمای طاقت فرسا در پی فروش یک شاخه گل، جوراب و یا ... باشند.