در گفت و گو با عضو سابق شورای شهر تهران بررسی شد
پیشنهاد اجرای "تئاترهای خیابانی یک دقیقه ای" برای فرهنگ آموزی و ترمیم رفتار اجتماعی شهروندان
عضو سابق شورای شهر تهران از موانع و چالش های پیش روی شهرداری تهران برای اجرای تئاترهای خیابانی به منظور ترویج نکات و آموزه های فرهنگی سخن گفت.
در نظر بگیرید پشت چراغ قرمز ایستاده و از این موضوع به شدت کلافهاید؛ ناگهان چند هنرمند، با یک نمایش کوتاه، موضوعی را به شما منتقل میکنند و شما را به فکر وا میدارند. شاداب سازی شهر، برای افراد جامعه حس رضایت و لذت را به ارمغان میآورد و زمانی که این موضوع، با یک نکته آموزشی توأم شود، میتواند اثری دوچندان بر مخاطب خود بگذارد. تئاتر خیابانی، یکی از راههای ترویج برخی نکات فرهنگی به مردم است. در خصوص اهمیت اشاعه چنین اجراهایی در سطح شهر تهران، با یکی از اعضای سابق شورای شهر تهران به گفتوگو نشستیم تا چالشهای اجرای چنین طرحی بررسی کنیم.
تمام نقاط شهر تهران برای اجرای تئاترهای خیابانی یک دقیقه ای امن نیست
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، شاداب سازی فضای شهر، به خصوص کلان شهری مثل تهران، راهی برای ارائه نکات و آموزه های فرهنگی به مردم در مقاطع زمانی کوتاه، مثلا فاصله بین دو قطار مترو یا سبز و قرمز شدن چراغ های راهنمایی و رانندگی است.
در این خصوص، سید آرش حسینی میلانی، عضو شورای شهر تهران در دوره پنجم در گفتوگو با رکنا، در پاسخ به اینکه چرا تئاترهای مدرن و یک دقیقهای خیابانی در ساعات اوج ترافیک با هدف فرهنگسازی بین مردم اجرا نمیشوند، گفت: «خیابان، یک فضای عمومی است. شهرداری فقط یکی از ارکان اجرای این دست تئاترها است و باید موارد زیادی را در این راستا سنجید. هماکنون و به شکل سنتی، تئاترهای خیابانی در سطح شهر وجود دارد؛ اما اینکه اینگونه تئاترها به صورت مدرن به کف خیابان بیایند، وابسته به تعداد زیادی مجوز و طی کردن روندهای قانونی و فراقانونی است.»
عضو دوره قبل شورای شهر تهران با اشاره به اینکه شهرداری وظایف و ماموریتهای زیادی دارد و یکی از آنها، کمک به افزایش نشاط اجتماعی و تقویت روحیه جمعی است، گفت: «اولین قدم این است که میزان فضای فیزیکی برای کارهای هنری انچنینی در سطح شهر وجود دارد یا خیر؟ از طرفی فضای اجتماعی-فرهنگی تهران برای انجام این کار فراهم نیست.»
سید آرش حسینی میلانی در ادامه افزود: «شهرداری میتواند در فضاهایی مثل میدانگاهها، که کنترل بیشتری روی آنها دارد از این دست فعالیتها انجام دهد. البته این کار نیازمند هماهنگی با اماکن و رعایت برخی پروتکلها است. در این راستا باید شرایطی فراهم شود تا در کار هنرمند اختلالی پیش نیاید. همچنین لازم است فضاهای امنی برای اجرای این کار ایجاد شود تا امنیت هنرمند، محیط و بیننده تامین شود. میدانیم که همه نقاط شهر در زمانهای مختلف ایمن نیست و این نیازمند همکاری با پلیس و ایجاد شرایط مطلوب از طرف شهرداری است.»
وی گفت: «پلیس یک دستگاه درآمدزا نیست و خدمترسان است؛ بنابراین بلافاصله بعد از طرح این ایده، این موضوع مطرح میشود که برای پوشش ایمنی محل اجرای هنرمندان، لزوم حضور پلیس در آنجا پیش میآید.»
شهرداری به مشارکت با مردم ارج بنهد
وی با اشاره به اینکه شهرداری باید از ساز و کارهای مشارکت جامعه محلی در اینگونه موراد بهره ببرد، گفت: «در این راستا میتوان بخشی از عوارضی که مردم برای امور مختلف به شهرداری میپردازند را به طور شفاف، صرف امور فرهنگی کند. شهرداری تهران نباید خود را بینیاز از مشارکتهای مردمی ببیند.»
حسینی میلانی در ادامه گفت: «زمانی مشارکت به وجود میآید که شهردار، معاونان شهرداری و شهرداران مناطق به ساز و کار همراهی با مردم ارج بنهند. در این راستا ابتدا از ظرفیت شورایاریها استفاده کنند. اعضای شورایاری، اشراف خوبی به مسائل و مشکلات محلات دارند و به سبب نزدیکی با مردم، میتوانند مشارکت آنها را جلب کنند.»
این عضو سابق شورای شهر تهران به عنصر دیگر مهم در مشارکتهای مردمی اشاره کرد و افزود: «همچنین باید جایگاه سمنها در شهرداری تغییر کند. لازم است فضایی برای حضور آنها در کمیتهها و کارگروههای تصمیمگیرنده در شهرداری ایجاد شود. همچنین در راستای فرهنگسازی در سطح شهر، میتوان از ظرفیت حضور نماینده، از شاخههای مختلف هنرمندان ایجاد شود.»
وی در پایان با اشاره به اینکه باید سهم مردم در این تصمیمگیریها روشن شود، گفت: «اگر اثربخشی ظرفیتهای موجود شهرداری افزایش داده شود، میتوان به نتایج خوبی دست یافت. وقتی کمبود اعتبارات وجود داشته باشد، اولویتها نیز تغییر میکند. ممکن است تئاتر خیابانی، سلیقه مدیریت فعلی شهرداری نباشد؛ اما نکته مهم این است که شهرداری از فضاهای بزرگ تئاتری تهران حمایت کند. نباید فراموش شود که گاه با هزینههای کم میتوان نشاط و شادابی را به سطح شهر بازگرداند.»
ارسال نظر