حادثه تلخ برای محیط‌بان میانکاله/ وقتی خستگی می‌کُشد/تأمین شرایط مالی محیط‌بانان، ضرورت ملی است، نه یک لطف سازمانی

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، یک ماه قبل محسن اسماعیلی، محیط‌بان ذخیره‌گاه زیست‌کره میانکاله، در حالی که از شیفت کاری  خود بازمی‌گشت، دچار سانحه‌ای دردناک شد. این حادثه نه تنها باعث آسیب‌های جدی جسمی به این محیط‌بان شد بلکه خودروی وی نیز به طور کامل از بین رفت. الان حتی توان مالی تعمیر خودرو خود را ندارد. این حادثه تلخ و در ادامه شرایط مالی و اقتصادی محیط بانان بار دیگر بی‌توجهی به سلامت و تامین معیشت محیط‌بانان را به چالش کشیده است.

محیط‌بانان به عنوان خط مقدم حفاظت از منابع طبیعی و حیات‌وحش کشور، با خطرات جدی و گاه مرگبار مواجه‌اند؛ از درگیری با شکارچیان غیرمجاز تا فعالیت در مناطق صعب‌العبور و شرایط سخت جوی. با این وجود، بسیاری از آن‌ها با حقوقی ناچیز، بیمه‌های ناکارآمد و حمایت‌های حداقلی زندگی می‌کنند. این نابرابری میان وظایف سنگین و دستمزدهای ناچیز، نه تنها انگیزه و سلامت روانی آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه جانشان را نیز در معرض خطر قرار می‌دهد؛ چرا که خستگی مفرط، فشار اقتصادی و نبود امکانات رفاهی، زمینه‌ساز بروز حوادث جبران‌ناپذیر می‌شود.

تأمین شرایط مالی و حقوقی مناسب برای محیط‌بانان، یک ضرورت ملی است، نه یک لطف سازمانی. باید نظام حقوقی، بیمه‌ای و رفاهی آن‌ها متناسب با سطح خطر و مسئولیت‌های شغلی‌شان بازنگری شود. اگر جامعه و مسئولان خواهان حفاظت واقعی از طبیعت هستند، نمی‌توانند نسبت به وضعیت معیشتی و امنیت شغلی محیط‌بانان بی‌تفاوت باشند. تقویت پشتوانه مالی و حقوقی این قشر، نه فقط یک مطالبه صنفی، بلکه گامی مهم در راستای حفظ محیط زیست کشور است.

مطالبات محیط بانان

محیط بانان منطقه تاکید دارند : محسن اسماعیلی، مانند بسیاری از همکارانش، قربانی سیاست‌های نادرست اداره کل حفاظت محیط زیست استان مازندران شده است. پس از شکایت محیط‌بانان از ساعت‌های کاری طولانی و دریافت رأی مثبت از دیوان عدالت اداری، این اداره به جای بهبود شرایط کاری، شیفت‌های کاری را به ۱۲ ساعت کار و ۲۴ ساعت استراحت تغییر داد؛ شیفتی که به هیچ‌وجه با واقعیت‌های شغل محیط‌بانی و شرایط جغرافیایی مناطق تحت مدیریت سازگار نیست. این تصمیم محیط‌بانان را مجبور به رانندگی‌های مکرر، طولانی و خطرناک در جاده‌ها در حالی که خستگی گشت و کنترل روزانه را در خود دارند کرده است و در خیال مسئولان اداره کل استان مازندران  این تصمیم می تواند محیط‌بانان مطالبه گر را از خواسته های قانونی خود منصرف کند.

مدیریت نادرست، جان محیط‌بانان را به خطر انداخته است

محیط بانان منطقه تاکید دارند: این حادثه دردناک، نتیجه مستقیم بی‌تدبیری و مدیریت نادرست  مدیرکل حفاظت محیط زیست استان مازندران، است. ایشان به جای حل‌ و فصل مشکلات محیط‌بانان و بهبود شرایط کاری آن‌ها، با تصمیم‌های نسنجیده ، نه تنها سلامت جسمی و روانی محیط‌بانان را به خطر انداخته‌، بلکه باعث ایجاد فضایی از ناامیدی و یأس در میان نیروها شده‌ است.

سوالاتی که باید پاسخ داده شود

محیط بانان میگویند:

چرا اداره کل حفاظت محیط زیست استان مازندران به جای بهبود شرایط کاری محیط‌بانان، با تنظیم  شیفت‌های کاری نامتعارف، فشار بیشتری بر آن‌ها وارد می‌کند؟

چرا سلامت و جان محیط‌بانان، که روزانه برای حفاظت از طبیعت و محیط زیست جان‌فشانی می‌کنند، برای مسئولان این اداره ارزشی ندارد؟

آیا مدیرکل این اداره، حاضرند مسئولیت این حادثه را بر عهده بگیرند و پاسخگوی خانواده محسن اسماعیلی و دیگر محیط‌بانان باشند؟

چند محیط‌بان دیگر باید دچار حادثه شوند؟

محیط بانان منطقه سوال میکنند: آیا محیط‌بان باید با شرایط دشوار شغلی خود بجنگند، با شکارچیان غیرمجاز تا بن دندان مسلح یا مسئولان سرخود و بی قانون که روی ساواک را سفید کرده اند؟

و آیا مسئولان منتظرند محیط‌بانی جان خود را از دست بدهد و با تابوت او عکس یادگاری بگیرند؟

درخواست برای رسیدگی و پاسخگویی

محیط بانان منطقه بیان داشتند: از تمامی نهادهای نظارتی، حقوقی و به ویژه از بازرسی و حراست سازمان می‌خواهیم که به این موضوع ورود کرده و با بررسی دقیق شرایط کاری محیط‌بانان، از وقوع چنین حوادث تلخی در آینده جلوگیری کنند.