بی‌توجهی مسئولین به حقوق قانونی پرستاران؛ عامل اصلی موج جدید اعتراضات / پرستاران خدمت می دهند، درآمدش به جیب دیگران می رود!

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اسماعیل شریعتی، فعال صنفی حوزه پرستاری، در گفت و گو با رکنا گفت: در روزهای اخیر، بار دیگر شاهد گسترش اعتراضات پرستاران در نقاط مختلف کشور هستیم. این اعتراضات، برخلاف تصور برخی، نه ناگهانی است و نه صرفاً واکنشی زودگذر، بلکه نتیجه‌ی مشکلاتی عمیق و حل‌نشده است که در یک سال گذشته استمرار داشته و تاکنون پاسخی عملی از سوی مسئولین دریافت نکرده است.

وی تاکید کرد: یکی از مهم‌ترین دلایل این اعتراضات، بی‌عدالتی در نظام پرداخت حقوق پرستاران است. در حالی که این قشر نقشی کلیدی در ارائه خدمات درمانی دارد، اما دریافتی مالی آن‌ها تناسبی با سختی کار، حجم مسئولیت و فشار روانی ناشی از کار مداوم در شرایط استرس‌زا ندارد. پرستاران معتقدند که اگر کمبود منابع مالی در وزارت بهداشت وجود دارد، این مسئله باید به‌صورت عادلانه بر همه گروه‌های شاغل در نظام سلامت اعمال شود، نه اینکه تنها پرستاران قربانی این بی‌عدالتی شوند.

اجرای ناقص قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری؛ عامل تشدید اعتراضات

اسماعیل شریعتی در ادامه افزود: یکی دیگر از دلایل اصلی نارضایتی پرستاران، اجرای ناقص و ناعادلانه قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری است. این قانون که با هدف ارتقای جایگاه حرفه‌ای و بهبود وضعیت معیشتی پرستاران تصویب شد، تاکنون به‌طور کامل اجرا نشده است . عدم پرداخت صحیح و به‌موقع تعرفه‌های پرستاری، نادیده گرفتن ارزش خدمات پرستاران، و تخصیص نامتناسب منابع مالی، از مهم‌ترین دلایل تشدید اعتراضات است.

کمبود شدید پرستار و فشار کاری طاقت‌فرسا

این فعال صنفی حوزه پرستاری گفت: کمبود نیروی پرستاری در بیمارستان‌های کشور، به بحرانی جدی تبدیل شده است. بسیاری از بیمارستان‌ها با نسبت پرستار به تخت بیمارستانی کمتر از استانداردهای جهانی فعالیت می‌کنند و این کمبود نیروی انسانی موجب افزایش اضافه‌کاری‌های اجباری با دستمزدهای ناعادلانه شده است. این وضعیت نه‌تنها موجب فرسودگی شغلی پرستاران شده، بلکه بر کیفیت خدمات درمانی نیز تأثیر منفی گذاشته و امنیت بیماران را به خطر انداخته است.

خدماتی که پرستاران انجام می‌دهند؛ اما درآمد آن به جیب دیگران می رود!

وی در ادامه تاکید کرد: یکی از بزرگ‌ترین ناعدالتی‌های موجود در نظام سلامت این است که بسیاری از خدمات درمانی و مراقبتی که توسط پرستاران ارائه می‌شود، دارای تعرفه مشخص بوده و هزینه آن از بیماران دریافت می‌شود، اما این مبلغ مستقیماً به پرستار تعلق نمی‌گیرد. این مسئله، علاوه بر ایجاد نارضایتی گسترده، انگیزه پرستاران را کاهش داده و موجب سرخوردگی آنان شده است. چگونه ممکن است پرستاری که مستقیماً خدمات ارائه می‌دهد، از درآمد آن بی‌بهره بماند، درحالی‌که هزینه این خدمات به سیستم درمانی پرداخت می‌شود؟

چرا روش پرداخت در گروه پرستاران با پزشکان متفاوت است؟

شریعتی همچنین گفت: یکی دیگر از سوالات اساسی پرستاران، تفاوت شدید در روش پرداخت کارانه و تعرفه میان پزشکان و پرستاران است. پزشکان بر اساس تعرفه‌های مشخص و با سهم بالایی از درآمدهای بیمارستانی کارانه دریافت می‌کنند، در حالی که پرستاران وابسته به سیستم کارمندی و بسته خدمات تعرفه گذاری ثابت هستند. این شکاف عمیق در پرداخت، بدون توجه به حجم کار، فشار روانی، و شرایط دشوار کاری پرستاران، باعث افزایش نارضایتی و فرسودگی شغلی شده است.

راهکار چیست؟

وی در ادامه افزود: برای عبور از این بحران، مسئولین باید اقدامات عملی و فوری در سه حوزه‌ی اصلی انجام دهند که شامل اصلاح نظام پرداخت و رفع تبعیض در توزیع منابع مالی میان گروه‌های درمانی، اجرای صحیح و کامل قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و پرداخت تعرفه‌های پرستاری به خود پرستاران و افزایش جذب نیروی پرستاری به میزان موردنیاز برای کاهش فشار کاری و جلوگیری از فرسودگی شغلی است.

اسماعیل شریعتی در پایان تاکید کرد: بی‌توجهی به این مطالبات، نه‌تنها موجب ادامه اعتراضات، بلکه منجر به تشدید روند مهاجرت پرستاران و خروج سرمایه انسانی از کشور خواهد شد؛ اتفاقی که نه‌تنها به ضرر پرستاران، بلکه به زیان کل نظام سلامت خواهد بود. پرستاران دیگر منتظر وعده‌های تکراری نیستند. اکنون زمان آن رسیده است که مسئولین، با رویکردی عادلانه و عملی، به این مطالبات پاسخ دهند.