آمار طلاق در پاییز ۱۴۰۳/ در هر روز حدود ۵۴۰ نفر از ازدواج‌های خود جدا شده‌اند!

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،در شرایطی که هنوز جامعه ایران در حال دست و پنجه نرم کردن با بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است، آمار جدید مرکز آمار ایران در زمینه طلاق و ازدواج این سوال را به ذهن می‌آورد: آیا بحران خانواده در ایران به نقطه بحران‌زای جدیدی رسیده است؟

بر اساس گزارش‌های رسمی، در پاییز امسال، تعداد طلاق‌ها به ۴۹ هزار و ۷۳۸ مورد رسید، رقمی که نسبت به فصل قبل (تابستان) افزایش پیدا کرده است. این یعنی در هر روز حدود ۵۴۰ نفر از ازدواج‌های خود جدا شده‌اند. هرچند که ازدواج‌ها هم روند افزایشی داشتند، اما همچنان نسبت به طلاق‌ها بسیار کمتر بودند. عددی که بیشتر شبیه به یک "چالش بزرگ اجتماعی" به نظر می‌آید.

ازدواج ۲/۳ برابر طلاق؟ حقیقت تلخ یا خوش‌بینی بی‌پایه؟

در این میان، یکی از نکات قابل تامل این است که ازدواج‌ها ۲/۳ برابر طلاق‌ها در پاییز امسال بوده‌اند. این نسبت، در نگاه اول می‌تواند نشانه‌ای از «بازگشت امید» باشد، اما واقعیت چیست؟ افزایش ازدواج‌ها آیا تنها یک اثر مقطعی است یا این افزایش‌ها هم با فشارهای اقتصادی و فرهنگی به جایی می‌رسند که بعد از مدتی، دوباره به طلاق‌های بیشتر منجر شوند؟

آیا جوانان، تحت فشار مشکلات مالی، به امید یافتن آینده‌ای بهتر و فرار از بحران‌های اقتصادی، دوباره به ازدواج روی آورده‌اند؟ و آیا این ازدواج‌ها در بلندمدت محکوم به شکست هستند؟

فشار اقتصادی؛ دلیل اصلی افزایش طلاق‌ها؟

شکی نیست که فشارهای اقتصادی به‌ویژه در سال‌های اخیر، تاثیر زیادی بر روابط خانوادگی گذاشته است. بیکاری، تورم و مشکلات مسکن فقط بخشی از مشکلاتی هستند که زوج‌ها را مجبور به گرفتن تصمیم‌های سخت می‌کند. در واقع، آیا افزایش طلاق‌ها به معنای این است که دیگر خانواده‌ها قادر به تحمل فشارها نیستند؟ آیا جامعه به جایی رسیده که عشق و عاطفه در برابر مشکلات اقتصادی تاب نمی‌آورد؟

حتی گفته می‌شود که بسیاری از زوج‌های جوان پس از چند سال زندگی مشترک، دیگر توانایی ادامه مسیر را ندارند، چرا که روز به روز مشکلات اقتصادی بیشتر و بیشتر می‌شود و آن‌ها را به بن‌بست می‌کشاند.

یک بحران اجتماعی در دل ایران!

حال که آمار طلاق‌ها بالا رفته است، باید از خود بپرسیم: چرا این پدیده همچنان در حال گسترش است؟ مشکلات اقتصادی، تغییرات فرهنگی و حتی تغییر در نگاه‌های اجتماعی به مفهوم «خانواده» همگی می‌توانند از عوامل اصلی باشند.

در دل این بحران‌ها، ازدواج‌ها هنوز جاری است، اما آیا این آمار افزایشی صرفاً یک عدد است یا نشانه‌ای از آینده‌ای ناامیدکننده برای خانواده‌ها در ایران؟ آیا این افزایش به این معنی است که مردم از بحران‌های اجتماعی و اقتصادی به سمت «آغاز جدید» می‌روند یا فقط در تلاش‌اند تا در میان این چالش‌ها، به خود امید دهند؟

 یک معضل پیچیده یا یک امید توخالی؟

افزایش طلاق و ازدواج در پاییز ۱۴۰۳ نشان‌دهنده بحرانی است که ایران با آن مواجه است. شاید این آمار هشداردهنده‌ای باشد برای سیاست‌گذاران که باید در کنار تلاش برای ترویج ازدواج، به واقعیت‌های اقتصادی و اجتماعی جامعه توجه کنند. چرا که بدون بهبود وضعیت اقتصادی، نهاد خانواده ممکن است بیشتر از این در معرض خطر قرار گیرد.

اگر قرار باشد در آینده‌ای نزدیک از آمار طلاق‌ها کاسته شود، قطعاً نیاز به برنامه‌ریزی جامع‌تر و سیاست‌های حمایتی در زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی خواهیم داشت. جامعه‌ای که در بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند، نمی‌تواند در برابر بحران‌های عاطفی و خانوادگی مقاومت کند.