حدود 1 تا 2 درصد جمعیت ایران به نقرس مبتلا هستند / مردان بیش از زنان در معرض نقرس / رژیم غذایی صحیح بر درمان نقرس موثر است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، نقرس یکی از انواع آرتریت است که به دلیل تجمع اسید اوریک در خون و تشکیل کریستال‌های آن در مفاصل ایجاد می‌شود.

این بیماری معمولاً با درد شدید، التهاب و قرمزی در مفاصل همراه است و می‌تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. افزایش سطح اسید اوریک در خون می‌تواند از عوامل مختلف نشات بگیرد.

گاهی  ممکن است بدن به طور طبیعی اسید اوریک بیشتری تولید کند. همچنین کلیه‌ها ممکن است نتوانند به درستی اسید اوریک را از بدن خارج کنند. از طرفی مصرف زیاد غذاهای غنی از پورین (مانند گوشت قرمز، غذاهای دریایی و نوشیدنی‌های الکلی) می‌تواند منجر به افزایش اسید اوریک شود. تاریخچه خانوادگی نقرس می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. چاقی، دیابت، فشار خون بالا و برخی داروها نیز می‌توانند منجر به ابتلا به نقرس شوند.

اگر نقرس به درستی درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی و خطرناکی را ایجاد کند. نقرس حملات دردناک و مکرری دارد که ممکن است بعد از هر حمله شدت آن افزایش یابد. این حملات معمولاً با درد شدید و ناگهانی در مفاصل آغاز می‌شوند و درد آن می تواند به حدی باشد که فرد نتواند وزن خود را روی پای مبتلا قرار دهد. مفصل آسیب‌دیده معمولاً متورم، قرمز و گرم به لمس می‌شود. این التهاب می‌تواند به سرعت در عرض چند ساعت افزایش یابد و التهاب مزمن مفاصل منجر به آسیب دائمی مفاصل یا آرتریت مزمن می شود. شایع‌ترین مفصل‌هایی که تحت تأثیر نقرس قرار می‌گیرند، مفصل انگشت بزرگ پا (پدی) است، اما سایر مفاصل مانند مچ پا، زانو، و حتی مفاصل دست نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.

مدت زمان حملات نقرس معمولاً چند روز تا یک هفته طول می‌کشد و اگر درمان نشود، ممکن است حملات مکرر در آینده رخ دهند. تجمع کریستال‌های اسید اوریک می‌تواند منجر به تشکیل توده‌هایی به نام توفی (tophi) در زیر پوست شود. این بیماری  می‌تواند باعث ایجاد سنگ کلیه و آسیب به کلیه‌ها شود. نقرس به طور مستقیم منجر به مرگ نمی‌شود، اما عوارض ناشی از آن مانند مشکلات کلیوی یا بیماری‌های قلبی که ممکن است با نقرس مرتبط باشند، می‌توانند خطرناک باشند. بنابراین، مدیریت مناسب بیماری و پیگیری درمان‌های لازم بسیار مهم است.

درمان نقرس شامل ترکیبی از تغییرات سبک زندگی، رژیم غذایی و داروها است. کاهش مصرف غذاهای پرپورین، افزایش مصرف میوه‌ها و سبزیجات، و نوشیدن آب کافی در درمان این بیماری موثر است.

کاهش وزن در افراد چاق می‌تواند به کاهش سطح اسید اوریک کمک کند. همچنین تجویز داروهایی مانند NSAIDs (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی)، کورتیکواستروئیدها و داروهای کاهش‌دهنده سطح اسید اوریک (مانند آلوپورینول) از طرف پزشک متخصص، موثر واقع می شود. تکنیک‌های مدیریت استرس نیز می‌توانند به کنترل علائم نقرس کمک کنند.

نقرس یک بیماری قابل مدیریت است که نیاز به توجه و مراقبت دارد. با تغییرات در سبک زندگی و درمان مناسب، افراد مبتلا به نقرس می‌توانند کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند و از عوارض جدی جلوگیری کنند.