رادیو می تواند از زمان کمربندی خود در گسترش فرهنگ استفاده کند / خلاقان را به ماشین های برنامه سازی تبدیل کرده اند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، صبح ها که مردم از خانه بیرون می زنند و به مقصد مدرسه و محل کار و دانشگاه ... در  حرکت هستند ، آن زمان که سوار تاکسی و مترو و اتوبوس  می شوند ، صدای رادیو و هنرمندان رادیویی می تواند صبحگاه آنان را متفاوت کند.

طبق آخرین تحقیقات ،خشم و افسردگی در میان جامعه ایرانی آمار بالایی را دارد که برای کاهش آن باید از ترفند های مختلف فرهنگسازی رفتاری و کرداری استفاده کرد . می توان از کارشناسان جامعه شناسی ، روانشناسی یاری جست و از آنها خواست تا در کنار برنامه سازان رادیویی قرار گیرند ، آنها بگویند با جامعه خشن و افسرده چگونه باید صحبت کرد ، برایش از چه گفت و چگونه بیان کرد تا فکر و ذهن آنها را درگیر  کرد تا آهسته ، آهسته اجتماعی ایرانی به سمت آرامش رفتاری و گرفتاری و صمیمت اجتماعی و عطوفت پیش برود.

رادیو می تواند نقش بسزایی در این فرهنگسازی و آگاهی بخشی داشته باشد و از بستر زمانی صبح ها و عصرها ، درمسیر ، رفت و برگشت مردم ،وقتی در وسایل نقلیه عمومی سفر درون شهری خود را طی می کنند استفاده کند و با ترفند ها و تکنیک هایی که کارشناسان اجتماعی در اختیارشان قرار می دهند مسیر گسترش فرهنگ درست را در پیش بگیرد.

محمد بخشایش، تهیه کننده رادیو در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا، با اشاره به این که باید ببینیم ذات و فلسفه رادیو چیست؟ تاکید کرد: رسالت رادیو اطلاع رسانه و بعد فرهنگسازی است. آیا کار رسانه فرهنگسازی است یا گسترش فرهنگی که متولیان فرهنگ آن را می سازند. اگر فرهنگسازی جزو وظایف رادیو و تلویزیون باشد، با ذائقه مخاطب این وظیفه انجام می شود. مهم است که چه زمانی از شبانه روز را به فرهنگسازی باید اختصاص دهیم. زمان کمربندی در رادیو مخاطبان بیشتر دارد، این زمان ساعت های رفت به سرکار و بازگشت به منزل است. مخاطب در این ساعات بیشتر دنبال این است که از اخبار روز آگاه شود و در جریان اخباری که رخ داده قرار گیرد.ضمن آن که بعد از یک زمان خسته کننده دنبال آرامش است در این زمان می توان از فرصت استفاده کرد و برنامه هایی ساخت که به شکل نامحسوس به فرهنگسازی می پردازد تا مردم نه مستقیم که غیرمستقیم آموزش رفتارهای اجتماعی؛ گفتاری را بیاموزند.

او با اشاره به این که در زمان های دیگر می توان برنامه هایی در راستای کمک به فرهنگسازی ساخت، افزود: وظیفه رادیو و تلویزیون فرهنگسازی نیست بلکه گسترش فرهنگی است که متولیان فرهنگ آن را پایه گذاری می کنند.

بخشایش با اعلام این که رسانه های دیگر گسترش پیدا کرده اند، تاکید کرد: تلفن همراه، اینترنت و... در زمان گذشته وجود نداشت. در آن زمان تلویزیون هم ساعات خاصی برنامه پخش می کرد و برخی برنامه ها تکراری بود. به همین دلیل رادیو مورد اقبال بیشتری قرار می گرفت. رادیو سهل الوصول بود و با کمترین هزینه در دسترس آنها بود. امروزه توقع زیادی است که با رسانه های ارتباط جمعی کنونی یک کودک پای رادیو بنشیند و رادیو برای او برنامه های فرهنگی تولید کند. با وجود گسترش رسانه های نوین و ارتباط جمعی جدید کارکرد رسانه های مثل رادیو و تلویزیون تغییر پیدا کرده و کارکرد سرگرمی محض خود را از دست داده است. رویکرد رقابتی پیدا کرده و بعضی مواقع به جای آن که رسانه ای جدا از فضای مجازی باشد، دنباله رو فضای مجازی می شود. ما می بینیم مردم در فضای مجازی به چه موضوعی اقبال بیشتری نشان می دهند آن را دنبال می کنیم تا از جذب مخاطب عقب نمانیم.

این تهیه کننده رادیو با بیان این که در برنامه های تلویزیونی و رادیویی خلاقیت وجود ندارد، گفت: موافق هستم که بعضی از ما و همکارانمان در رادیو تبدیل به ماشین تولید برنامه شده اند. یعنی با یکسری موضوعات، آدم ها و مواد (افکت صدا، موسیقی و...) مشخص برنامه تولید می کنند و برایشان اهمیتی ندارد که این برنامه ها مخاطب دارد یا خیر! مخاطبان بسیاری از برنامه های رادیویی به انگشتان دست هم نمی رسد. مخاطبان این برنامه ها به قول رادیویی ها «دیوار» و به اصطلاح معروف «غیرفعال» هستند. در مقابل برخی برنامه های رادیویی مخاطب را دچار کنش و واکنش می کند و مخاطب خود را ترغیب می کند که عکس العمل نشان دهد. هستند افرادی که فقط برای بازنشسته شدن، گرفتن حقوق یا پر شدن ساعت موظفی وارد رسانه شده اند. این افراد هیچ انگیزه ای برای رقابت با دیگران ندارد. در مقابل هستند کسانی که پشت در رادیو و حتی تلویزیون مانده اند و فقط به دلیل آن که رابطه استخدامی و پارتی نداشته اند، حسرت می خورند!

بخشایش افزود: آن آدم هایی که با کوهی از خلاقیت و پتانسیل بالا وارد رادیو می شوند اما پس از مواجهه با برنامه سازانی که بدون زحمت برنامه می سازند و حتی بودجه و هزینه هایشان رقابتی نیست، به ماشین برنامه سازی تبدیل می شوند. آنها برنامه های زمان پرکن می سازند که هیچ خاصیت مثبتی برای مخاطب و سازمان ندارند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

خبرنگار : پریسا هاشمی