ساختمان های بلندمرتبه یا همان آسمان خراش ها با کاربری تجاری، تفریحی و اداری در جای جای شهر حضور دارند. این ساختمان ها میزبان بسیاری از شهروندان هستند که اوقات زیادی را در آن ها می گذرانند. اما این برج ها و ساختمان های بلند قامت تنها کاربری تجاری و گردشگری ندارند، بلکه امروز برخی نهادها و اداره ها نیز در ساختمان هایی مشابه روزگار می گذرانند و ارباب رجوع نیز باید برای انجام امور اداری به این ساختمان ها مراجعه کند. یکی از نکات مهم در این ساختمان ها وجود آسانسورهایی است که وظیفه جابه جایی شهروندان را دارند، موضوعی که کوچک ترین بی توجهی به آن می تواند عواقب جبران ناپذیری در پی داشته باشد. نکته جالب اینجاست که بیشتر آسانسورهای موجود در مشهد استاندارد نیستند تا جایی که طبق آمارهای ارائه شده از سوی اداره کل استاندارد خراسان رضوی، امروز آسانسورهای هیچ یک از مراکز تجاری در مشهد استاندارد ندارند و تعداد اندکی از دستگاه های دولتی و بانک ها توانسته اند، استانداردهای لازم برای آسانسورهایشان دریافت کنند. این موضوع مهم و چندین مبحث دیگر ما را راهی بولوار خیام می کند، جایی که علیرضا جمیع، با مدرک کارشناس ارشد مدیریت و لیسانس مهندسی شیمی با سوابقی همچون رئیس اداره صنایع و سرپرست اداره استاندارد بیرجند، مدیر کل استاندارد یزد، رئیس سازمان صنایع و معادن یزد، رئیس سازمان صنعت ، معدن و تجارت هرمزگان و... پذیرای ما می شود. او حالا به عنوان مدیرکل استاندارد خراسان رضوی، در دل یک ساختمان چندطبقه حضور دارد و ما را در طبقه دوم با آسانسوری استاندارد می پذیرد و در ادامه وارد گپ و گفتی می شویم که ماحصل آن را در ادامه می خوانید.
با توجه به گسترش و اقبال شهروندان برای استفاده از آسانسور وضعیت استانداردسازی در این حوزه چگونه است؟
امروز در مشهد ٧٠هزار آسانسور فعال داریم، اما بخش زیادی از این آسانسورها با وجود اجباری بودن استاندارد، هنوز گواهی نامه دریافت نکرده اند. البته در صورت بروز خسارت، بیمه ها پاسخ گوی خسارت دیدگان هستند.
آماری در حوزه آسانسورهای غیراستاندارد وجود دارد؟
در مجموع ٣۵۶دستگاه آسانسور در ساختمان های دولتی، بانک ها، مجتمع های تجاری، هتل ها و مراکز درمانی وجود دارد که ٣٢٧دستگاه غیراستاندارد است. در دستگاه های دولتی و بانک ها ١١٢آسانسور فعال وجود دارد که ٢٠دستگاه فقط گواهی نامه استاندارد دارند و ٢٧دستگاه نیز در شرف استاندارد سازی هستند. از ٣٩آسانسور فعال در مراکز تجاری هیچ کدام استاندارد نیستند و ١٨دستگاه دارای استاندارد اولیه هستند. در بخش هتل ها نیز با توجه به حساسیت هایی که وجود دارد از ١١٣آسانسور فعال فقط ٧دستگاه استانداردسازی شده اند، ۴٩دستگاه نیز در حال انجام اقدامات لازم برای دریافت گواهی نامه هستند. اما از ٩٢آسانسور موجود در مراکز درمانی مختلف در مشهد تنها ٢مورد استاندارد و ٢۵دستگاه نیز در حال انجام اقدامات لازم هستند.
با این حال هیچ اقدام قانونی برای برخورد با این واحدها انجام نشده است؟
البته دادستانی در این باره ورود پیدا کرده و هشدارهای لازم را به دستگاه ها و نهادهای مختلف داده است. 
اما یک اشکال اساسی در این حوزه وجود دارد، استاندارد اجباری از سال ١٣٨١آغاز شده است و برخی از سازمان ها پیش از این تاریخ اقدام به نصب آسانسور کرده اند و حالا که قرار است، استانداردسازی کنند امکانش را ندارند. مثل همین سازمان خودمان که پیش از اجباری شدن استاندارد، ۴٠میلیون تومان برای آن هزینه کردیم. هر چند آسانسورهای زیادی در مشهد استاندارد ندارند اما درصد وقوع حادثه به این نسبت بسیار پایین است و بیشترین حوادث مربوط به واحدهای صنعتی است.
بیشترین شکایت هایی که به شما می رسد، مربوط به کدام حوزه است؟
در تمام موارد از عرضه کالای غیراستاندارد گرفته تا خدمات غیراستاندارد ما شکایت هایی داریم، اما آنچه گاهی موجب بروز حساسیت هایی می شود در صورت بروز خسارت است که بازرسان ما وارد می شوند و ضمن مشخص کردن دلایل فنی بروز حادثه نقش استاندارد نداشتن کالا یا خدمات را بررسی می کنند. اما این را هم اعلام می کنم که به نسبت کل پروانه های صادره، تخلفات خیلی کم است.
چرا نام واحدهای متخلف هیچ گاه رسانه ای نمی شود؟
تخلف یک واحد اقتصادی معمولا گاهی برای یک محصولش رخ می دهد، این طور نیست که یک کارگاه یا کارخانه تمام محصولاتش غیراستاندارد باشد. بعد از آن هم که پرونده ای در این باره گشوده شد، اقدامات لازم انجام و این نقیصه معمولا برطرف می شود، اما برای اینکه یک شرکت یا کارخانه اشتباهی انجام داده است نمی توان امنیت اقتصادی در استان را زیر سؤال برد و جلوی سرمایه گذاری ها را به نوعی گرفت.
اگر شرکت متخلف به کارش ادامه داد تکلیف چیست؟
در آن صورت با معرفی متخلفان به دادسرا، برای این افراد پرونده تشکیل شده و پس از صدور حکم قضایی تخلفات این شرکت ها از طریق رسانه ها به مردم معرفی می شود.
امروز شهروندان سازمان استاندارد را بیشتر با یک لگوی مربع شکل می شناسند و کمتر از رسالت های این سازمان با خبر هستند، مهم ترین کار شما چیست؟
مهم ترین اقدام ما در حوزه پیشگیری است. در شرایط امروز که مباحث اقتصادی کمی شهروندان را اذیت می کند، بیشتر افراد برای خرید کالاهای با کیفیت حساس می شوند و با وسواس بیشتری به انتخاب کالاها اقدام می کنند. داشتن آرم استاندارد با کد اختصاصی می تواند شهروندان را به خریدشان مطمئن کند و همین موضوع موجب امنیت خاطر شهروندان در خرید کالاهای با کیفیت ایرانی می شود.
یعنی معتقدید که علامت استاندارد تقلبی نداریم؟
ما چنین ادعایی نداریم چرا که برخی افراد با سوءاستفاده از آرم استاندارد به دنبال منفعت مادی برای خود هستند. اما اینکه چگونه علامت تقلبی را از واقعی تشخیص بدهیم روش هایی دارد، یکی اینکه علامت استاندارد باید حتما کد ٩یا ده رقمی داشته باشد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

اخبار وبگردی را در اینجا بخوانید: