بسیار زیاد جوش زندگی ام را می زنم
رکنا: جوانی 18 ساله و دیپلم ناقص هستم و بسیار زیاد جوش زندگی را میزنم و خیلی افسردهام.
بعضی وقتها آرزوی مرگ میکنم. لطفا کمکم کنید.
دوست خوبم، اینکه نگران آینده خود هستید من را خوشحال میکند و آن را به فال نیک میگیرم؛ اما اینکه این نگرانی به حدی رسیده که باعث شده است فکر و ذهن شما درگیر شود، به گونهای که احساس افسردگی میکنید، ناراحتکننده است. کاملا طبیعی است که یک جوان 18 ساله نگران زندگی خود باشد و برای پیشبرد آن دست به انتخاب و تلاش بزند. حالا بیایید بررسی کنیم هم اکنون چه چیزی حال شما را از خوب به بد تغییر دادهاست. خبر خوب اینکه 18 ساله هستید و به اصطلاح در ابتدای راهید و انگیزه، تلاش و پشتکار در شما به صورت بالقوه وجود دارد. آن چیزی که در گفتههای شما متوجه شدم، دیپلم ردی بودن شماست که یکی از عواملی است که نگرانتان میکند؛ البته ننوشتهاید که دیگر چه مواردی وجود دارد که نگرانی شما را تشدید میکند؛ ولی بهطورکلی مهمترین مسئلهای که دغدغه شما شده، آینده است. بهترین راه برای کاهش نگرانیهایی که درباره آینده داریم، برنامهریزی متناسب با امکانات و توانمندیها برای آینده است. انجام این راهکارها میتواند در ابتدای امر برای شما مفید باشد:
1- چه توانمندیهایی دارم؟ چه امکاناتی دارم؟ همیشه برای شروع یک کار، مهمترین موضوع امکانات لازم است که باید همراه خود داشتهباشید؛ برای مثال وقتی می خواهید به سالن ورزشی بروید، حتما با خود البسه و کفش ورزشی همراه میبرید. برای اینکه بدانیم در آینده چه کارها و اقداماتی میتوانیم انجام دهیم، ابتدا باید بدانیم که چه کارهایی در توان ماست و قادر به انجام آنها هستیم. حتی اگر در این فهرست هیچ گزینهای هم وجود نداشت، باز هم نگران نشوید. فرصت برای آموختن همیشه وجود دارد. به ویژه برای شما که هنوز در ابتدای دوره جوانی هستید.
2- چه توانمندیهایی باید بهدست آورم؟ بزرگترین اشتباه ما این است که برای آموختن محدودیت قائل میشویم. حتی ممکن است اعتقاد داشتهباشیم که برای آموختن یکسری مهارتها دیر شدهاست. این کاملا نادرست است. باور داشتهباشید که 18 سالگی بهترین زمان برای فراگیری مهارتهای مورد نیاز شما در زندگی است.
3- مسیر پیشرفت من از کجا میگذرد؟ صادقانه بگویم! واقعا برای برخی افراد ادامه تحصیل و درسخواندن گزینه مناسبی نیست! برخی افراد استعداد بیشتری در مشاغل فنی و مهارتی دارند و برخی هم در تحصیل و درس خواندن مستعد هستند. با خودتان روراست باشید. آیا تنها راهی که شما را به موفقیت میرساند، درس خواندن است. اگر جواب مثبت است، باید تلاش خود را مضاعف کنید تا بتوانید به مدارج بالای علمی دست پیدا کنید. اگر جواب منفی است زمان را از دست ندهید و وقت خود را صرف کاری که در آن استعدادی ندارید، نکنید. مراکزی مانند مراکز فنیوحرفهای به ارائه آموزشهای کوتاهمدت علمی و عملی در زمینههای مختلف میپردازند. میتوانید از آنها بهرهمند شوید.
4- عجله نکنید: باغداری را در نظر بگیرید که باغ سیب دارد. به نظر شما آیا منطقی است که این باغدار در زمستان که هنوز درختانش شکوفه هم نداده است، انتظار محصول داشتهباشد. دوباره تأکید میکنم که شما هنوز در ابتدای راه هستید. بلندپروازیهای بیپایه و زندگی در آینده فقط موجب میشود زمان حال را از دستبدهید و از تلاش و کوشش برای ساختن آینده دستبکشید. برای ساختن آینده به تلاش و پشتکار احتیاج دارید و نه تخیل و تصور.
5- دیگران مهم هستند، اما شما هم مهم هستید: شاید در این میان نگران افراد خانواده خود یا برخی از دوستانتان نیز باشید. این خوب است که شما دغدغه دیگران را داشتهباشید؛ اما تا نتوانید برای خودتان کاری انجامدهید و شرایط خوبی ایجادکنید، هیچگاه توان کمک به دیگران را نخواهید داشت. انسان اول باید تغییر را در خودش ایجاد کند بعد در دیگران.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ارسال نظر