رکنا: سکوت می کند و عکس پسرش را محکم در دست می گیرد. او با چشمانی اشک آلود به دنبال پسر بیمار و گمشده خود است. او مادر است و خوب می داند که یگانه پسرش به علت بیماری بدون دارو دوام نمی آورد.