کورتوا: وینیسیوس بازیکن شوخ طبعی است/ تا 38 سالگی بازی می‌کنم

به گزارش رکنا ورزشی، تیبو کورتوا دروازه‌بان 29 ساله رئال مادرید پادکست ماهانه خود به نام تیبو تاک را صحبت کرد تا از مسائل مختلف صحبت کند.

*سوپرجام:

تجربه خوبی بود. برد ال کلاسیکو در نیمه‌نهایی در وقت اضافه بسیار احساسی بود. یک توپ‌گیری عالی با پایم در فینال داشتم و فکر می‌کنم حرکت خوبی بود. رائول گارسیا را می‌شناسم و فکر می‌کردم که به مرکز یا راست ضربه می‌زند. مربی دروازه‌بان‌ها به من گفت که به سمت راست بروم. همین کار را کردم اما نه به طور کامل. حواسم به وسط هم بود اما نه فقط به پایین. کمی پایم را بالا بردم. هماهنگی بدنی خوبی داشتم و امیدوارم که اولین از جام‌های پرشمار فصل باشد.

*دوران کرونا:

 از زمان بازگشت به تمرین از دوران قرنطینه 500 تست داده‌ایم. خیلی تحت کنترل هستیم و می‌دانیم که ریسک منتقل کردن بیماری به اقوام کم است.

*بازی بدون هواداران:

 این فوتبالی دیگر است. سبک این بازی‌ها متفاوت است. بردن لالیگای قرنطینه متفاوت بود. در برخی زمین‌ها وقتی خیلی نزدیک هستی همه چیز را می‌شنوی و گاهی کل کل با هواداران حریف بدون توهین، به تو روحیه می‌دهد. حضور در چنین زمین‌هایی لذت بخش‌تر است. در باشگاه‌های بزرگی بوده اما اما هیچ کدام به رئال مادرید نمی‌رسند.

*شهرت:

 گاهی سعی می‌کنم از همه دور شوم و در نهایت یک نفر من را می‌شناسد. این که کل دنیا تو را بشناسند، زیباست. این هم زیبایی‌های خود را دارد که کشورت به تو افتخار کند.

*بازنشستگی:

چند سال دیگر باقی مانده است. هنوز به این فکر نمی‌کنم که بعد از بازنشستگی چه کار کنم. هنوز چمپیونزلیگ را نبرده‌ام و با تیم ملی ممکن است که یک جام جهانی یا یک یورو را ببرم که بردنش خیلی سخت است. می‌توانم در دنیای تجارت نیز فعال باشم. شاید یک روز مربی، مدیر ورزشی یا چنین چیزهایی شوم. هنوز تصمیمی نگرفته‌ام. در برخی مسائل سرمایه‌گذاری کرده‌ام. در حال حاضر فقط به فوتبال فکر می‌کنم.

*زندگی در یک رختکن:

 در مورد بازی‌های دیگر و ورزش‌های دیگر صحبت می‌کنیم. رختکن تغییر پیدا کرده است چرا که حالا به علت کرونا باید در اتاق‌هایمان لباس‌هایمان را عوض کنیم اما ما هم مثل انسان‌های عادی از همه چیز صحبت می‌کنیم: خانواده، بچه‌ها، لباس‌ها، بسکتبال، فوتبال آمریکایی.

*شهر مادرید:

 مطمئنم که بعد از بازنشستگی همین جا زندگی خواهم کرد. زندگی در این جا ، مردم و عادت‌های عذایی را دوست دارم.

*روتین بازی‌ها:

 به ساعت بازی بستگی دارد. ویدیوهای حریفان و ضربات ایستگاهی را می‌بینیم و گاهی گرم می‌کنیم. گاهی ناهار می‌خوریم و مربی آخرین صحبت قبل از بازی را انجام می‌دهد. در پایان بازی هم دوش می‌گیریم و به خانه می‌رویم.

*چو ال کلاسیکو:

 این زیباترین اتفاقی است که می‌تواند رخ بدهد. همه در مورد ال کلاسیکو صحبت می‌کنند. این که بتوان در این بازی حاضر شوی و ببری زیباست، خیلی مهم است و به جلو حرکت می‌کنیم. وقتی درون زمین هستیم میلیون‌ها نفری که تو را می‌بینند را فراموش و فقط به بردن فکر می‌کنی.

*بازی‌های بزرگ:

حضور در یک استادیوم بزرگ را دوست دارم. وقتی برنابئو تکمیل شود به بهترین استادیوم دنیا تبدیل می‌شود.

*تغذیه:

چند سال پیش یک آشپز استخدام کردم تا بهتر غذا بخورم. وقتی بهتر غذا بخوری انرژی بیشتر پیدا می‌کنی و بدنت شرایط بهتری دارد. هر ورزشکاری بر اساس نیازهای بدنش تغذیه متفاوتی دارد.

*بامزه‌ترین بازیکن رئال مادرید:

 وینی شوخی کردن را دوست دارد. مارسلو هم همین طور، گاهی در رختکن در بازی‌های دستگرمی با هم کل کل می‌کنیم. این هم زیباست که با هم کل کل کنیم.

*تا چه زمانی بازی می‌کنی؟

 بوفون تا 43 سال و خورده‌ای بازی کرد، البته به آن عدد نمی‌رسم (می‌خندد). تا جایی که بدنم اجازه بدهد بازی خواهم کرد. فکر می‌کنم تا 38 سال و این عدد بازی کنم. براساس شرایطم می‌تواند سال متفاوتی باشد.

انتهای پیام/